► Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΑΛΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ Σ’ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ!
Ο Λεφ Τρότσκι μιλά στο Πανεπιστήμιο της Κοπενγχάγης το 1932 στην επέτειο της Οχτωβριανής Επανάστασης. Είχε προσκαλεστεί από το φοιτητικό σύλλογο. Φωτό Robert Capa.
Στις 20 Αυγούστου 1940 ο πράχτορας της σταλινικής Γκε-Πε-Ου [η υπηρεσία κρατικής ασφάλειας του Εν-Κα-Βε-Ντε (Υπουργείου Εσωτερικών της ΕΣΣΔ)] Ραμόν Μερκαντέρ δολοφόνησε με μια αξίνα χιονιού τον Λεφ Τρότσκι στο γραφείο του, στη συνοικία Κογιοκάν τής Πόλης του Μεξικό. Ο Τρότσκι μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο όπου πέθανε την επομένη 21 Αυγούστου 1940. Ήταν το μεγαλύτερο πλήγμα του Στάλιν στη σοσιαλιστική επανάσταση.
Στις διαβόητες στημμένες Δίκες της Μόσχας, 1936-38, ο Στάλιν εξόντωσε όλους τους ηγέτες του Μπολσεβίκικου Κόμματος που είχαν οργανώσει τον Οχτώβρη.
Σύνθεση φωτογραφιών των ηγετών της Οχτωβριανής Επανάστασης που δημοσιεύτηκε σε αμερικανική τροτσκιστική εφημεριδα. Όλοι οι κύριοι ηγέτες του Οχτώβρη – Τρότσκι, Κάμενεφ, Μπουχάριν, Ζινόβιεφ, Ρίκοφ κ.α. – δολοφονήθηκαν από τη σταλινική γραφειοκρατία.
Ο Τρότσκι, που η σταλινική γραφειοκρατία εξόρισε από την ΕΣΣΔ το 1928, εξακολουθούσε να αγωνίζεται ενάντια στον ιμπεριαλισμό, φασισμό και σταλινισμό και το 1938 στη Γαλία ιδρύθηκε η Τέταρτη Διεθνής για να συγκροτηθεί η νέα κομουνιστική ηγεσία της εργατικής τάξης.
Όπως ο Λένιν δημιούργησε την Τρίτη Κομουνιστική Διεθνή το 1919 ενάντια στην προδοσία της Σοσιαλδημοκρατίας, έτσι και ο Τρότσκι ίδρυσε την Τέταρτη Διεθνή, ως το κόμμα της Παγκόσμιας Σοσιαλιστικής Επανάστασης.
Στον Εμφύλιο Πόλεμο της Ισπανίας (1936-39), οι σταλινικοί του ΚΚΙ και οι πράχτορες του Εν-Κα-Βε-Ντε εξόντωσαν τους αριστερούς, πραγματοποίησαν κυβέρνηση συνασπισμού με τη μπουρζουαζία και οδήγησαν την ισπανική επανάσταση στην προδοσία και ήττα.
Τον Αύγουστο 1939 η σταλινική γραφειοκρατία πραγματοποίησε μια νέα κολοσιαία προδοσία της εργατικής τάξης όταν υπόγραψε στη Μόσχα “Σύμφωνο μη-Επίθεσης” με τη ναζιστική Γερμανία! Η Πολωνία διχοτομήθηκε και ο Χίτλερ στράφηκε κατά της Σκανδιναβίας, των Κάτω Χωρών και της Γαλίας που καταχτήθηκε τον Ιούνη 1940.
Μόσχα 23/8/1939: Ο Στάλιν χαιρετά τον Υπουργό Εξωτερικών της φασιστικής Γερανίας Ρίμπεντροπ.
Στις 24 Μάη 1940 με αρχηγό τον φημισμένο ζωγράφο Σικουέριος πράχτορες της Γκε-Πε-Ου και Μεξικανοί μέλη του ΚΚΜ πραγματοποίησαν αποτυχημένη απόπειρα στο σπίτι του Τρότσκι στο Κογιοκάν για να τον δολοφονήσουν.
Η Γκε-Πε-Ου για μήνες προετοίμαζε τον Καταλανό Ραμόν Μερκαντέρ, τον οποίο είχε στρατολογήσει στον Εμφύλιο Πόλεμο της Ισπανίας, για να δολοφονήσει τον Τρότσκι.
Ο Μερκαντέρ εκμεταλλευόμενος τη φιλία του με μια από τις γραμματείς στο Κογιοκάν, μπήκε στο γραφείο του Τρότσκι μόνος και τον χτύπησε στο κεφάλι με την αξίνα.
Ο Βλαντίμιρ Λένιν και ο Λεφ Τρότσκι (χαιρετά στρατιωτικά στο κέντρο της φωτό) στο γιορτασμό της δεύτερης επετείου της Οχτωβριανής Επανάστασης. Μόσχα, Κόκκινη Πλατεία 7/11/1919.
Ο Μερκαντέρ καταδικάστηκε και παράμεινε 20 χρόνια στη φυλακή αλλά ο Στάλιν τον παρασημοφόρησε. Mετά την αποφυλάκιση του, τo 1960, και τη μετάβαση του στην Κούβα, η σταλινική γραφειοκρατία του Χρουτσιόφ τον παρασημοφόρησε ξανά ως Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης!
Στη δεκαετία του 1970 η Διεθνής Επιτροπή της 4ης Διεθνούς (ΔΕΤΔ) πραγματοποίησε έρευνα στις συνθήκες δολοφονίας του Τρότσκι. Τα πορίσματα κυκλοφόρησαν και στα ελληνικά το 1976 από τις εκδόσεις Αλλαγή (“Η Δολοφονία του Τρότσκι και οι συνένοχοι της Γκε-Πε-Ου”).
Ο ίδιος ο Τρότσκι θεωρούσε την ίδρυση της Τέταρτης Διεθνούς ως την πιο σπουδαία προσφορά του στον επαναστατικό μαρξισμό και επέμενε στην ίδρυση τμημάτων της σ’ όλο τον κόσμο με στελέχη που πρέπει να εκπαιδευτούν στο Διαλεχτικό Υλισμό και στη θεωρία και πραχτική της Διαρκούς Επανάστασης.
Από τη μεταφορά της σωρού του Λεφ Τρότσκι από το νοσοκομείο στο Πάνθεον της Πόλης του Μεξικό. Η σωρός του κάηκε και οι στάχτες τάφηκαν στο σπίτι του – σήμερα μουσείο – στο Κογιοκάν.
Πριν από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (1939) ο Τρότσκι είχε καλέσει την παγκόσμια εργατική τάξη, νεολαία και αγροτιά, να αποτρέψουν την πορεία προς ένα νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο με την ανατροπή του καπιταλισμού. Κάλεσε για την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ από το φασισμό και ιμπεριαλισμό, ως εργατικού κράτους παρά τη σταλινική ηγεσία και τα εγκλήματα της.
Μετά την εξορία του απο την ΕΣΣΔ το 1929, οι “δημοκρατικές” ΕΠΑ και τα κράτη της Ευρώπης αρνήθηκαν άσυλο στον Τρότσκι που βρήκε τελικά καταφύγιο στο αντι-ιμπεριαλιστικό Μεξικό φιλοξενούμενος στο σπίτι τής ζωγράφου Φρίντα Κάλο και του επίσης ζωγράφου Ντιέγο Ριβέρα ηγέτη των τροτσκιστών στο Μεξικό. Μετά τις διαφωνίες του με τον Ριβέρα και την Κάλο, ο Τρότσκι μετακόμισε σε άλλο μεγάλο σπίτι που σήμερα είναι μουσείο το οποίο διευθύνει επιτροπή και ο εγγονός του Εστεμπάν Βολκόφ.
Από απεργιακή πορεία στην Αθήνα 30/5/2018. Η πάλη της εργατικής τάξης και νεολαίας πρέπει να εξελιχτεί σε Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας για την ανατροπή της κοινοβουλευτικής χούντας Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ απ’ τα αριστερά! Φωτό Ε.Α.
Στην Πολιτική Διαθήκη του το 1923 ο Λένιν ανέφερε ότι ο Τρότσκι ήταν ο “πιο ικανός σύντροφος στην Κεντρική Επιτροπή” και κάλεσε το Μπολσεβίκικο Κόμμα να καθαιρέσει τον Στάλιν.
Σήμερα η Τέταρτη Διεθνής παλεύει για τη σοσιαλιστική επανάσταση, για τη συντριβή του ιμπεριαλισμού και της ΕΕ! Για τη νίκη των εργαζομένων και των αγροτών σ’ όλο τον κόσμο, για τη νίκη της Παλαιστινιακής Επανάστασης, για την υπεράσπιση της Βενεζουέλας, του Ιράν και της Συρίας ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Για την υπεράσπιση των εκφυλισμένων εργατικών κρατών Ρωσίας, Κίνας από τον ιμπεριαλισμό.
Για τη συντριβή των αιώνιων μνημονίων που υπόγραψε ο Τσίπρας, για την ανατροπή της κοινοβουλευτικής χούντας Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ από τα αριστερά με Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας, για έξοδο από ΕΕ και ΝΑΤΟ, για την εθνικοποίηση των τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων, για την ανατροπή του καπιταλισμού στην Ελλάδα, για τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Χώρες της Ευρώπης. –
Επιλογή από βιβλία του Τρότσκι που έγραψε στη δεκαετία του 1930:
Η Διαρκής Επανάσταση (Βερολίνο 1930 – ελληνικά 1982)
Η Ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης (Βερολίνο 1930 – 1984)
Η Προδομένη Επανάσταση (Νέα Υόρκη 1936 – 1984)
Η Θανάσιμη Αγωνία του Καπιταλισμού και τα Καθήκοντα της Τέταρτης Διεθνούς – Το Μεταβατικό Πρόγραμμα (Παρίσι 1938 – 1985)
Στην Υπεράσπιση του Μαρξισμού (Νέα Υόρκη 1942 – 1980). –
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ Υποστηριχτές της 4ης Διεθνούς 