Ελ Λισίτσκι “Χτυπήστε τους Λευκούς με την Κόκκινη Σφήνα”, αφίσα 1919.

 Η Ρωσία δέχεται ολοκληρωτική επίθεση από τον ιμπεριαλισμό και τους συμμάχους του. Η τιμή του πετρέλαιου κατέρρευσε στα $60 το βαρέλι. Η Σαουδική Αραβία και οι χώρες του Αραβικού Κόλπου τονίζουν ότι δεν θα κάνουν τίποτα γι’ αυτό μέχρι να πέσει η τιμή στα $40.

Οι ΕΠΑ έχουν δικά τους αποθέματα πετρέλαιου ενώ στα φεουδαρχικά καθεστώτα του Κόλπου το κόστος παραγωγής ενός βαρελιού δεν ξεπερνά τα $5 σε αντίθεση με το κόστος παραγωγής σε Ρωσία, Βενεζουέλα και Ιράν όπου είναι αρκετά υψηλότερο.

Με τις οικονομικές και διπλωματικές κυρώσεις ενάντια στη Ρωσία οι ΕΠΑ στοχεύουν στην καταστροφή του ρουβλιού και στη χρεοκοπία της Ρωσίας.  

Η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας αναγκάστηκε να ανεβάσει τα επιτόκια στο 17% (!) για να περιορίσει τον πληθωρισμό και να προστατεύσει το ρούβλι. Στις 15/12 το ρούβλι κατέρρευσε κατά 10% η μεγαλύτερη μείωση από το 1999. Στις 16/12 το ρούβλι ήταν στο 71% της τιμής του δολάριου – μια μείωση 50% από τις αρχές του 2014. Στις 17/12 το χρηματιστήριο της Μόσχας κατάρρευσε κατά 15% ενώ την προηγούμενη είχε χάσει 11%.

Η αντεπανάσταση της πλατείας Μεϊντάν, Κίεβο, φωτό 1/12/13. Χρηματοδοτήθηκε με $5 δισ. από τις ΕΠΑ.

Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός προσπαθεί τώρα, μετά την Ουκρανία, να αλλάξει το καθεστώς και στη Ρωσία. Προσπαθεί να ανατρέψει τον Πούτιν από τα δεξιά για να ολοκληρώσει την παλινόρθωση του καπιταλισμού και να εξαφανίσει κάθε ίχνος των επιτευγμάτων της Ρωσικής Επανάστασης του 1917.

Σκοπός των ιμπεριαλιστών είναι να διανείμουν μεταξύ τους τον πλούτο της Ρωσίας (πρώτες ύλες κλπ.) στην απελπισμένη προσπάθεια τους να επιλύσουν την παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού.

Μετά την εκδίωξη του Γκορμπατσόφ το 1991 ο Γιέλτσιν, με την υποστήριξη των ΕΠΑ, υποσχέθηκε τη “σοκ θεραπεία” επιβολής του καπιταλισμού σε 100 μέρες – που ξεκίνησε με τα τανκς ενάντια στην αντι-γκορμπατσοφική φράξια στο Ανώτατο Σοβιέτ (Αύγουστος 1991).

Αλλά η εργατική τάξη αντιστάθηκε στην αντεπανάσταση και ο Πούτιν αναδείχτηκε μέσα από τη μεταλλαγμένη σταλινική γραφειοκρατία για να την προφυλάξει από τον κίνδυνο της Πολιτικής Επανάστασης. Η κρίση έφερε τον Πούτιν αντιμέτωπο με αυτούς τους Ολιγάρχες που δεν ήθελαν κανένα κρατικό έλεγχο. Μια ομάδα απ’ αυτούς τους έδιωξε ο Πούτιν από τη Ρωσία.

Διαδήλωση στο Ντονέσκ ενάντια στη χούντα του Κιέβου και υπέρ της Λαϊκής Δημοκρατίας Ντονέσκ.

Στις 20/12 ο Πούτιν δήλωσε ότι «καμιά χώρα δεν θα καταφέρει να εκφοβίσει ή να απομονώσει τη Ρωσία, λέγοντας πως μετά από δυο χρόνια “δυσκολιών” η χώρα θα ξεπεράσει την οικονομική κρίση και τις κυρώσεις των ιμπεριαλιστών. «Η Ρωσία πληρώνει ακριβά την ανεξάρτητη στάση της και την υποστήριξή της στους συμπατριώτες της στην Κριμαία και στη Σεβαστούπολη, είπε ο Πούτιν.

Αλλά ο Πούτιν αρνήθηκε να διατάξει τα ρωσικά στρατεύματα να μπουν στο Κίεβο για να ξαποστείλουν πίσω στις Βρυξέλλες και στην Γουάσινγκτον τους φασίστες πραξικοπηματίες και τον Ποροσένκο, και να αντιμετωπίσει την επίθεση των “συνεργατών” και “συναδέλφων” του (όπως τους αποκαλούσε μέχρι πρόσφατα) ιμπεριαλιστών. Φοβήθηκε την αντίδραση των ιμπεριαλιστών και το μόνο που έκανε ήταν η προσάρτηση της Κριμαίας, επίσημα μέρος της Ρωσίας μέχρι το 1956.

Ο Πούτιν βασίζεται με το ένα πόδι στους Ολιγάρχες που υποστηρίζουν το Κρεμλίνο, και με το άλλο στην εργατική τάξη.  Η αντίδραση του στη σημερινή οικονομική και διπλωματική επίθεση των ΕΠΑ ήταν να κηρύξει αμνηστία για τους Ολιγάρχες του εξωτερικού και να τους καλέσει πίσω στη Ρωσία με όλη την περιουσία τους – περιουσία που κλέψανε από την εθνικοποιημένη οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης!

Αφίσα του 1919/20 – ίσως του Μαγιακόφκσι – για την ενότητα Ουκρανών και Ρώσων εργαζομένων ενάντια στον ιμπεριαλισμό.

Ο Πούτιν είναι εχθρός της Επανάστασης και του σοσιαλισμού και παρά την επίθεση του ιμπεριαλισμού αρνείται να κινητοποιήσει την εργατική ταξη. Η λύση για τη Ρωσία είναι η Πολιτική Επανάσταση για την εκδίωξη του Πούτιν και κάθε είδους Ολιγαρχών, η εθνικοποίηση της παράνομης περιουσίας τους κάτω από τον έλεγχο των εργαζομένων και η σοβιετική εξουσία με το μονοπώλιο του εξωτερικού εμπορίου για το οποίο επέμενε και αγωνίστηκε ο Λένιν.

Αυτή η λύση απαιτεί την αλληλεγγύη και αγωνιστική κινητοποίηση της παγκόσμιας εργατικής τάξης, ιδιαίτερα στις ΕΠΑ και στην Ευρώπη. Η παγκόσμια οικονομική τερματική κρίση του καπιταλισμού μπορεί να επιλυθεί μόνο με την ανατροπή του καπιταλισμού  – αυτό είναι το καθήκον της 4ης Διεθνούς που καλεί στο χτίσιμο επαναστατικών κομμάτων σ’ όλο τον κόσμο για τη σοσιαλιστική επανάσταση. –

επικοινωνία:  erga1anti@yahoo.com