ΟΙ ΤΟΡΗΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ – ΑΝΑΤΡΕΨΤΕ ΤΟΥΣ ΤΩΡΑ!

ΟΙ ΤΟΡΗΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ – ΑΝΑΤΡΕΨΤΕ ΤΟΥΣ ΤΩΡΑ!

Κύριο άρθρο, Σάββατο 24 Μάη 2014, της καθημερινής εφημερίδας News Line http://www.wrp.org.uk, του Επαναστατικού Κόμματος Εργατών (WRP), Βρετανικού τμήματος της Διεθνούς Επιτροπής της 4ης Διεθνούς.
(Στη Βρετανία έχει σχηματιστεί κυβέρνηση συνασπισμού από το κόμμα των Τόρηδων (το Συντηρητικό Κόμμα ή Τόρις) και το κόμμα των Φιλελευθέρων-Δημοκρατών. Την προηγούμενη Πέμπτη 22 Μάη διεξήχθηκαν στη Βρετανία ταυτόχρονα οι Ευρωεκλογές και δημοτικές εκλογές σε περίπου 1/5 των δήμων. Το κόμμα UKIP (Ανεξάρτητο Κόμμα Ενωμένου Βασιλείου) είναι ένα ακροδεξιό ρατσιστικό κόμμα παρόμοιο με το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν στη Γαλλία. Τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών στη Βρετανία θα γνωστοποιηθούν την Κυριακή το βράδυ μαζί με όλα τα αποτελέσματα από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.)

Καθώς τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών της περασμένης Πέμπτης αναλύονται από τα κύρια πολιτικά κόμματα και τον καπιταλιστικό Τύπο, αναδύεται ένα σχεδόν ομόφωνο συμπέρασμα: φοβερή ανατροπή από το UKIP, κατάρρευση του Φιλελεύθερου-Δημοκρατικού Κόμματος, καταστροφή για τους Τόρηδες και τεράστιο πλήγμα για το Εργατικό Κόμμα.
Το κοινό σ’ όλη την προπαγάνδα πριν από τις εκλογές ήταν ότι η κατάρρευση των Τόρηδων και του Φιλελεύθερου-Δημοκρατικού Κόμματος ήταν αναμενόμενη, και ότι επίσης το Εργατικό Κόμμα θα είχε μεγάλες απώλειες καθώς οι εργαζόμενοι θα το εγκατέλειπαν μαζικά για να ψηφίσουν το λαϊκίστικο δεξιό UKIP. 
Έτσι οι εκλογές παρουσιάζονταν όχι ως ένα τεστ της δημοτικότητας του κυβερνητικού συνασπισμού Τόρηδων-Φιλελεύθερων, αλλά ως τεστ για το Εργατικό Κόμμα και ιδιαίτερα για την ηγεσία του. Αλλά τα εκλογικά αποτελέσματα απόδειξαν κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό το σενάριο του μισητού συνασπισμού ότι δήθεν το Εργατικό Κόμμα δεν μπορεί να εκλεγεί. 
Παρά τις καταστροφικές εικασίες των αναλυτών, το Εργατικό Κόμμα κατανίκησε την πρόκληση του UKIP στα σημαντικά αστικά κέντρα.
Στο Λονδίνο το Εργατικό Κόμμα κέρδισε το δήμο Χάμερσμιθ-Φούλαμ, ναυαρχίδα των Τόρηδων. Επίσης κέρδισε τους δήμους Κρόιντον, Ρέντμπριτζ, Κέμπριτζ και Μέρτον. 
Σ’ όλη τη χώρα το Εργατικό Κόμμα κέρδισε 172 νέους δημοτικούς συμβούλους, οι Τόρηδες έχασαν 139 και οι Φιλελεύθεροι-Δημοκράτες 152. Το UKIP κέρδισε 105 δημοτικούς συμβούλους αλλά κανένα δήμο.
Το χαραχτηριστικό του UKIP είναι ότι πήρε τους περισσότερους ψήφους στις παραδοσιακές περιοχές των Τόρηδων στις περιφέρειες του Έσεξ και Σάσεξ, αν και πραγματοποίησε υψηλά κέρδη στην κεντρική Αγγλία φανερά σε βάρος του Εργατικού Κόμματος. Είναι γεγονός ότι η πλειοψηφία της εργατικής και της μεσαίας τάξης ψήφισαν το Εργατικό Κόμμα παρά την ηγεσία του Μίλιμπαντ.
Οι εργαζόμενοι δεν είναι κουτοί, κατανοούν ότι ο Μίλιμπαντ και όλη η ηγεσία του Εργατικού Κόμματος δεν έχουν καμιά σχέση με την εργατική τάξη και με την καθημερινή πάλη των εργαζομένων για φαί, στέγη και ρουχισμό.
Όσο για πολιτική, η ηγεσία του Εργατικού Κόμματος παπαγαλίζει όλα τα ψέματα της κυβέρνησης συνασπισμού ότι η οικονομική ανάπτυξη «έχει ήδη αρχίσει», ότι η λιτότητα έχει επιτυχία και ότι ο καπιταλισμός είναι έτοιμος για μια νέα περίοδο, αλλά αφού οι εργαζόμενοι αποδεχτούν χαμηλούς μισθούς, περικοπές στα κοινωνικά βοηθήματα, και την καταστροφή της δημόσιας υγείας, παιδείας και πρόνοιας. Η ηγεσία των Εργατικών συμφωνεί με τους ηγέτες των Τόρηδων και των Φιλελεύθερων Δημοκρατών ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να πληρώσουν για το βουνό του χρέους που δημιούργησε η κατάρρευση των τραπεζών.
Την ημέρα των εκλογών ανακοινώθηκε ότι το χρέος της Βρετανίας αυξήθηκε κατά 88 δισ. λίρες το 2013 και έφτασε στις 1,27 τρισ. λίρες – μόνο οι τόκοι αποπληρωμής αυτού του χρέους φτάνουν το 1 δισ. λίρες τη βδομάδα! Υποτίθεται ότι οι περικοπές του προγράμματος λιτότητας θα κατέβαζαν το χρέος.
Αυτή κατάσταση σημαίνει ότι η σημερινή κυβέρνηση συνασπισμού και η μελλοντική κυβέρνηση Εργατικών, θα πραγματοποιήσουν τεράστιες επιθέσεις ενάντια στους εργαζόμενους, στους άνεργους και στη νεολαία, ακόμη πιο έντονες απ’ όσες έχουμε δει μέχρι σήμερα. 
Αν και το UKIP κέρδισε ψήφους στην κεντρική Αγγλία – αναμφίβολα ψήφοι διαμαρτυρίας ενάντια στην κυβέρνηση συνασπισμού και στις αντιδραστικές πολιτικές του Εργατικού Κόμματος που είναι υπέρ της λιτότητας – η αποτυχία του UKIP να κερδίσει ψήφους στις μεγάλες πόλεις δείχνει ότι η βάση του είναι αδύνατη, ουσιαστικά στηρίζεται σε διαμαρτυρόμενους δεξιούς Τόρηδες στις επαρχίες.
 Η εργατική τάξη, παρά τις προφητείες, δεν ψήφισε UKIP αλλά ψήφισε ταξικά ενάντια στους Τόρηδες και στους Φιλελεύθερους-Δημοκρατικούς. Για την εργατική και τη μεσαία τάξη το μάθημα αυτών των εκλογών είναι ότι για το ταξικό τους συμφέρον, δεν πρέπει να περιμένουν έναν ακόμη χρόνο μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές (2015) με την ελπίδα ότι το Εργατικό Κόμμα θα επιλύσει την κρίση.
Με 1,27 τρισ. λίρες δημόσιου χρέους, το οποίο αυξάνεται γρήγορα, στο επόμενο διάστημα κυβέρνησης των Τόρηδων θα εξαπολυθούν οι μεγαλύτερες επιθέσεις ενάντια στους εργαζόμενους και στους φτωχούς.
Το συμφέρον της εργατικής τάξης είναι ότι η συνδικαλιστική ηγεσία πρέπει άμεσα να κηρύξει γενική απεργία για την ανατροπή της κυβέρνησης και την εγκαθίδρυση κυβέρνησης εργατών που θα προχωρήσει σε μια σοσιαλιστική κοινωνία. Οι συνδικαλιστές που αρνούνται μια τέτοια μάχη πρέπει να εκδιωχθούν και να αντικατασταθούν από μια νέα ηγεσία που θα είναι αποφασισμένη να οδηγήσει μια τέτοια μάχη. Αυτός είναι ο δρόμος της νίκης!
Πηγή: http://www.wrp.org.uk/news/9813
Φωτό: Από τη διαδήλωση της Πρωτομαγιάς στο Λονδίνο.
Πηγή: http://www.wrp.org.uk/modules.php?name=gallery2&g2_itemId=11923

«ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΟ TUC [βρετανική ΓΣΕΕ] ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ»

«ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΟ TUC [βρετανική ΓΣΕΕ] ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ»

200 εργάτες, συνδικαλιστές, φοιτητές και νεολαία παρακολούθησαν το συνέδριο της εφημερίδας Νιούς Λάϊν (News Line) και της Συμμαχίας Όλων των Συνδικάτων (ATUA) το περασμένο Σάββατο στο Λονδίνο. Ακολουθεί το ψήφισμα του Συνεδρίου.

Καλούμε όλους τους συνδικαλιστές και τη νεολαία να ενωθούν στην πάλη ενάντια σ’ αυτή την άθλια κυβέρνηση λιτότητας. Όλοι δέχονται την επίθεση των τεράστιων περικοπών που πραγματοποιούνται ή σχεδιάζονται ενάντια στις θέσεις εργασίας, βοηθήματα πρόνοιας, υγεία και υπηρεσίες όπως στο Μετρό του Λονδίνου. Τώρα ήρθε η ώρα να ανατραπεί αυτή η κυβέρνηση!
Οι εργαζόμενοι σε κάθε κλάδο αναγκάζονται να υποστούν το βάρος της οικονομικής κρίσης ενώ οι τραπεζίτες και τα αφεντικά που προκάλεσαν την κρίση, χαίρουν τεράστιων πρόσθετων αμοιβών. Εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίες έχουν εξαφανιστεί στο δημόσιο τομέα και οι κοινωνικές υπηρεσίες διαλύονται.
Την ίδια στιγμή 1,4 εκατ. εργαζόμενοι έχουν εξαναγκαστεί σε «συμβόλαια μηδενικών ωρών», όπου είναι στη θέληση του εργοδότη πότε και πόσες ώρες θα εργαστούν. Η θέση του εργοδότη ως «άρχοντα» έχει αποκατασταθεί.
Τα μαζικά κλεισίματα των εντατικών και των μαιευτικών κλινικών στα νοσοκομεία, που άρχισαν, αποδείχτηκε καταστροφικό. Εκεί όπου οι κλινικές καταργήθηκαν χάνονται ζωές ενώ ασθενείς αναγκάζονται να ταξιδεύσουν μακριά για να δουν γιατρό. Αποτέλεσμα οι τεράστιες ουρές, λίγοι γιατροί και νοσοκόμες, πολλές ώρες αναμονής, ενώ υπάρχουν σχέδια να χρεώνονται οι οικογένειες των μεταναστών για υπηρεσίες υγείας, ως προοίμιο να για να πληρώνουν όλοι.
Οι τελευταίες περικοπές στον προϋπολογισμό θα αναγκάσουν τα χειρουργεία να κλείσουν. Μερικά φάρμακα για τον καρκίνο δεν θα είναι πια στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας καθώς θεωρούνται ακριβά. Το Δημόσιο Σύστημα Υγείας μετατρέπεται σε μπίζνες και σε 40 περιοχές είναι στο χείλος της χρεοκοπίας.
Τα πράγματα είναι το ίδιο κακά στην εκπαίδευση. Η αναγκαστική μετατροπή των δημόσιων σχολείων σε «ακαδημίες» και «ελεύθερα σχολεία» αποδείχτηκε μια ακόμη καταστροφή. Μερικά από τα «ελεύθερα σχολεία» τώρα κλείνουν γιατί κοστίζουν πολύ και οι «ακαδημίες» έχουν καταγγελθεί ότι προσφέρουν χαμηλής ποιότητας εκπαίδευση, με καθηγητές χωρίς διπλώματα, ενώ αρνούνται να καταβάλουν στους καθηγητές τούς μισθούς και τι συνθήκες που έχουν συμφωνηθεί με τα συνδικάτα.
Οι μισθοί των πανεπιστημιακών καθηγητών είναι επίσης, πολλοί είναι σε συμβόλαια μηδέν ωρών, και πραγματοποιούνται τεράστιες περικοπές σε τμήματα για να «γίνουν οικονομίες». 
Στους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα η κυβέρνηση πρόσφερε αυξήσεις στην καλύτερη περίπτωση 1%. Όλοι ξέρουν ότι κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με περικοπή μισθών τη στιγμή που αυξάνεται το κόστος ζωής. Γι’ αυτό το 1% απορρίφτηκε. Ζητάμε όλοι οι εργαζόμενοι να πάρουν τουλάχιστον 10% αύξηση στο μισθό τους.
 Τα συμβόλαια μηδενικών ωρών είναι απαίσια και πρέπει να απαγορευτούν από τα σωματεία και να κηρυχτούν παράνομα από το Κοινοβούλιο. Είναι το τέλος των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και γυρίζουν τους εργαζόμενους πίσω στον 19ο αιώνα. Η πάλη της εργατικής τάξης κέρδισε νομοθεσία για την προστασία της εργασίας – το οχτάωρο, ασφάλεια στη δουλειά, αμοιβή για αρρώστια και διακοπές. Το ρολόι γυρνά πίσω με την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Γι’ αυτό ο καπιταλισμός πρέπει να ανατραπεί και να αντικατασταθεί από το σοσιαλισμό. 
Η νεολαία έχει χτυπηθεί χειρότερα απ’ όλους. Η χορήγηση επιδομάτων καταργήθηκε και τώρα πολλοί δεν μπορούν να συνεχίσουν στην ανώτερη εκπαίδευση. Χρειάζονται τουλάχιστον 9 χιλιάδες λίρες για τα δίδακτρα στα πανεπιστήμια κάτι απαγορευτικό για τις εργατικές οικογένειες. Το μόνο που τους προσφέρεται είναι μια θέση στα προγράμματα ανέργων όπου θα εργαστούν χωρίς αμοιβή υποτίθεται για να πάρουν «πείρα».Η νεολαία δεν έχει μέλλον σ’ αυτό το χρεοκοπημένο σύστημα.
Οι άνεργοι εργάτες και νεολαία υπολογίζονται ως «κακοποιοί». Με οποιαδήποτε δικαιολογία τα κρατικά γραφεία εργασίας μπορούν να σταματήσουν τα επιδόματα ανεργίας για βδομάδες ή και μήνες. Τώρα η κυβέρνηση συνεργασίας Τόρηδων-Φιλελεύθερων θέλει να εξαναγκάσει τους άνεργους να υπογράψουν συμβόλαια μηδέν ωρών αλλιώς θα τους κοπούν τα επιδόματα.
Οι συνθήκες κατοικίας δεν είναι καλύτερες. Τα συνεχώς αυξανόμενα ενοίκια στο Λονδίνο έχουν αναγκάσει πολλές οικογένειες να μετακομίσουν από την πρωτεύουσα. Ο φόρος κρεβατοκάμαρας οδήγησε σε χιλιάδες εξώσεις ενώ η δημοτική κατοικία έχει αντικατασταθεί από ακριβά συγκροτήματα ιδιωτικών κατοικιών.
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι συνδικαλιστικές ηγέτες έχουν αποδεχτεί αυτός τις συνθήκες και άφησαν για χρόνια το TUC να συζητεί για «τα πραχτικά ζητήματα κήρυξης μιας γενικής απεργίας», σαν μια ανόητη κωμωδία, αντί να επιμείνουν στην κήρυξη γενικής απεργίας για την ανατροπή της μισητής κυβέρνησης συνασπισμού και την αντικατάσταση της από μια κυβέρνηση εργατών. 
Αντί γι’ αυτό είχαμε ωριαίες απεργίες ή μερικές μέρες δράσης που είναι αναποτελεσματικές. Αυτή η στάση οδήγησε στο κλείσιμο πυροσβεστικών σταθμών, νοσοκομείων, και θέσεις εργασίες εξαφανίστηκαν την ώρα που οι μεγάλοι κρατικοί οργανισμοί όπως το Βασιλικό Ταχυδρομείο ξεπουλήθηκαν για ένα κομμάτι ψωμί χωρίς οι συνδικαλιστές ηγέτες να κάνουν τίποτα. 
Όλες αυτά τα μέτρα λιτότητας δεν βελτίωσαν την οικονομία στο ελάχιστο. Αντίθετα τα πράγματα χειροτέρευσαν με μεγαλύτερα χρέη και η Βρετανία αντιμετωπίζει την ίδια καταστροφή που διάλυσε την Ελλάδα και άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η κυβέρνηση ξόδεψε δισεκατομμύρια σε πολέμους για να αρπάξει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, ιδιαίτερα πετρέλαια, από άλλες χώρες και αυτό αποδείχτηκε καταστροφικό για την παγκόσμια εργατική τάξη. Ο πόλεμος ενάντια στο Ιράκ, ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, η καταστροφή της Λιβύης δεν κατόρθωσαν τίποτα για τους ιμπεριαλιστές αλλά δημιούργησαν βουνά από πτώματα και κατέστρεψαν αναπτυγμένες χώρες όπως η Λιβύη και το Ιράκ. Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι τις μετέτρεψαν σε καθυστερημένες χώρες όπου στρατιωτικές ομάδες προσπαθούν να αρπάξουν τον εθνικό πλούτο για το δικό τους ιδιωτικό όφελος. Τώρα ο ιμπεριαλισμός υποστηρίζει και βοηθά το δεξιό πραξικόπημα στην Ουκρανία, μια προσπάθεια καταστροφής των επιτευγμάτων της εθνικοποιημένης οικονομίας και στο όνομα της «δημοκρατίας» προσπαθούν να εξαναγκάσουν την Ουκρανία να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως μισο-αποικίας της.
Οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ-ΕΠΑ χρησιμοποίησαν φασιστικά κινήματα για το πραξικόπημα στην Ουκρανία και τώρα υποστηρίζουν τις δολοφονικές τους επιθέσεις, μεταξύ των οποίων και τον εμπρησμό του Σπιτιού των Συνδικάτων στη Οδησσό με πάνω από 50 νεκρούς.
Ο φασισμός δεν πρέπει να σηκώσει κεφάλι ξανά στην Ευρώπη. Οι Ουκρανοί εργαζόμενοι δεν πρέπει να αγωνιστούν μόνοι τους. Οι «Ηρωικές Πόλεις» Χάρκοβο, Οδησσός, Ντονένσκ, και πολλές ακόμη, νίκησαν το φασισμό στη δεκαετία του 1940 και δεν θα υποκύψουν σήμερα στον ιμπεριαλισμό και στα φασιστικά τάγματα εφόδου του Δεξιού Τομέα. Υποστηρίζουμε το σύνθημα των εργατών που κήδεψαν τους νεκρούς του εμπρησμού του Σπιτιού των Συνδικάτων: Ποτέ δεν θα ξεχάσουμε, ποτέ δεν θα συγχωρέσουμε.
Η εργατική τάξη αρνήθηκε να υποστηρίξει τον πόλεμο ενάντια στη Συρία. Πρέπει να δράσει ξανά και να σταματήσει αυτή τη φιλοπόλεμη κυβέρνησης που πολεμά την εργατική τάξη στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και να την ανατρέψει με γενική απεργία. 
Θα συγκεντρωθούμε έξω από το χτίριο του TUC στις συναντήσεις του Εκτελεστικού στις 25 Ιούνη και στις 23 Ιούλη και θα απαιτήσουμε να κηρυχτεί γενική απεργία για την ανατροπή της κυβέρνησης του Κάμερον για τα εγκλήματα της ενάντια στους εργαζόμενους στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Θα απαιτήσουμε το TUC να υποστηρίξει τους Ουκρανούς εργαζόμενους ενάντια στο δεξιό πραξικόπημα. Οι ηγέτες του TUC πρέπει να σταματήσουν να τρεμουλιάζουν στο ζήτημα της γενικής απεργίας και πρέπει να την αποφασίσουν για να τερματιστεί η κυβέρνηση Κάμερον.
Η ανατροπή της κυβέρνησης Κάμερον θα είναι ένα τεράστιο πλήγμα στον ιμπεριαλισμό απ’ όλη την εργατική τάξη του κόσμου. Αυτή η κυβέρνηση συνασπισμού πρέπει να αντικατασταθεί από μια εργατική κυβέρνηση που θα βασίζεται στην οικοδόμηση μιας σοσιαλιστικής σχεδιασμένης οικονομίας. Αυτή είναι η μόνη λύση ώστε η νεολαίας μας να έχει μέλλον, να διασωθεί το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και η ζωή να γίνει υποφερτή για εκατομμύρια.
Γι’ αυτό δίνουμε πλήρη υποστήριξη στους Νέους Σοσιαλιστές που οργανώνουν πορεία από το Λονδίνο στο Λίβερπουλ και σε μαζική συγκέντρωση στο Συνέδριο του ΤUC την Κυριακή 7 Σεπτέμβρη, απαιτώντας το TUC να κηρύξει γενική απεργία για την ανατροπή της κυβέρνησης Κάμερον και την εγκαθίδρυση κυβέρνησης εργατών και σοσιαλισμού.

Φωτό: Οι ομιλητές στο Συνέδριο της εφημερίδας Νιούς Λάϊν (News Line) και της Συμμαχίας Όλων των Συνδικάτων (ATUA) το περασμένο Σάββατο στο Λονδίνο.
Πηγή: http://www.wrp.org.uk/news/9781

ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣΤΕ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΕΣ Σ’ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ!

ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣΤΕ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΕΣ Σ’ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ!

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί το κύριο άρθρο του φύλλου του Σαββάτου 1 Μάρτη, στην καθημερινή εφημερίδα News Line, του Επαναστατικού Κόμματος Εργατών, Βρετανικού τμήματος της Διεθνούς Επιτροπή της 4ης Διεθνούς.

Το παράνομο καθεστώς στην Ουκρανία, που πήρε την εξουσία με πραξικόπημα που υποστήριξαν και χρηματοδότησαν οι ΕΠΑ και η ΕΕ, χτες κατηγόρησε τη Ρωσία για ένοπλη εισβολή στην Κριμαία με στρατιωτικές δυνάμεις από τη ρωσική ναυτική βάση της Σεβαστούπολης που κατέλαβαν το αεροδρόμιο της πόλης. Οι ΕΠΑ, ΕΕ και Βρετανία υποστήριξαν τις απειλές του καθεστώτος της Ουκρανίας με δικές τους προειδοποιήσεις προς τη Ρωσία ότι δεν πρέπει να αναμιχθεί.

Δεν έχουν καθόλου ντροπή! Πολιτικοί της ΕΕ και των ΕΠΑ είχαν σχεδόν στρατοπεδεύσει στην πλατεία Μαϊντάν, μαζί με τους νεο-φασίστες, και μάλωναν μεταξύ τους ποιον από τους προστατευόμενους τους θα βάλουν σε ποια θέση όταν το πραξικόπημα θα πετύχει. 
Το γεγονός είναι ότι τα αεροδρόμια της Κριμαίας έχουν καταληφτεί από ουκρανικές εργατικές ομάδες αυτοάμυνας αποφασισμένες να κρατήσουν τους φασίστες του Κιέβου, που υποστηρίζει η Δύση, μακριά από την περιοχή τους.

Όλοι οι Ουκρανοί εργαζόμενοι είδαν πως οι δεξιοί γιόρτασαν τη νίκη τους. Ο Πρωθυπουργός που εγκατέστησε το πραξικόπημα Γιατσένιουκ στην ομιλία του προς το πλήθος αποδεχόμενος το αξίωμα, είπε ότι η χώρα χρειάζεται ένα δάνειο $35 δισ. Και πρόσθεσε ότι: «Θα πάρουμε εξτρεμιστικά μη δημοφιλή μέτρα … Είμαστε στο χείλος του γκρεμού και αυτή είναι μια κυβέρνηση πολιτικής αυτοκτονίας! Καλώς ορίσατε στην κόλαση!». Η αποστολή των πραξικοπηματιών είναι να καταστρέψουν τη βιομηχανία και τους εργαζόμενους στην Ουκρανία υπέρ των τραπεζιτών και των αφεντικών του κόσμου. Θα πρέπει να συγκρουστούν μετωπικά με την εργατική τάξη ακόμα κι αν προσπαθήσουν να επιβάλουν τέτοια μέτρα!

Ο Πρόεδρος Γιανούκοβιτς εμφανίστηκε στη νότια Ρωσία και χτες έδωσε Συνέντευξη Τύπου στο Ροστόφ κοντά στα ουκρανικά σύνορα. Για μια ακόμη φορά επέδειξε ακριβώς το λόγο γιατί η ουκρανική εργατική τάξη χρειάζεται μια νέα και επαναστατική ηγεσία που θα αντικαταστήσει την αντεπαναστατική Σταλινική γραφειοκρατία.

Ο Γιανούκοβιτς τόνισε: «Κανένας δεν με έδιωξε … Έπρεπε να εγκαταλείψω την Ουκρανία γιατί δέχτηκα άμεσες απειλές ενάντια στη δική μου ζωή μου και ενάντια στις ζωές των μελών της οικογένειας μου», αφού «εθνικιστές παρόμοιοι με φασίστες που αντιπροσωπεύουν μια μικροσκοπική μειοψηφία Ουκρανών πήραν την εξουσία στην Ουκρανία». 
Η βία και οι θάνατοι στην Ουκρανία είναι «το αποτέλεσμα της ανεύθυνης πολιτικής της Δύσης που υποστήριξε τη Μαϊντάν» τόνισε ο Γιανούκοβιτς. Οι αντιπρόσωποι των ΕΠΑ και άλλων κρατών της Δύσης «πρέπει να αναλάβουν πλήρως την ευθύνη» για το γεγονός ότι η συμφωνία μεταξύ του Γιανούκοβιτς και των ηγετών της αντιπολίτευσης δεν τηρήθηκε, τόνισε ο διωγμένος Πρόεδρος. Το «πατρονάρισμα» της Μαϊντάν από τις δυτικές δυνάμεις τις κάνει άμεσα υπεύθυνες για την κατάσταση στην Ουκρανία, υποστήριξε.

Αλλά όμως οι δυτικές δυνάμεις είχαν συνεργάτη και το όνομα του ήταν Γιανούκοβιτς!

Όταν ρωτήθηκε αν ντρέπεται για τις πράξεις του, ο Γιανούκοβιτς απάντησε ότι αισθάνεται ντροπή και ζήτησε συγγνώμη που «δεν μπόρεσα να σταθεροποιήσω την κατάσταση και να σταματήσω την καταστροφή» στην Ουκρανία. «Ζητώ συγγνώμη από τον ουκρανικό λαό γι’ αυτά που συνέβηκαν στην Ουκρανία καθώς δεν είχα τη δύναμη να επιβάλω σταθερότητα». Τόνισε ότι θα επιστρέψει στην Ουκρανία μόλις λάβει «διεθνείς εγγυήσεις ασφάλειας».

Δεν θα πάρει πότε τέτοιες εγγυήσεις. Όταν έκλεισε τη συμφωνία με τους Υπουργούς Εξωτερικών της ΕΕ, ο Γιανούκοβιτς αποκάλυψε το φόβο του ότι η εργατική τάξη θα χρησιμοποιήσει τη δύναμη της. Αυτούς εμπιστεύτηκε, όχι τη δύναμη της εργατικής τάξης, και βέβαια οι καπιταλιστές υπουργοί τον πρόδωσαν. Αρνήθηκε να κινητοποιήσει την εργατική τάξη και να δημιουργήσει εργατικές πολιτοφυλακές για να διώξει τους φασίστες της Μαϊντάν από τους δρόμους. Αυτός είναι ο αρχιτέκτονας του πλήγματος που δέχτηκαν οι Ουκρανοί εργαζόμενοι.

Αντί να οργανώσει τις μάζες, οργάνωσε συμφωνία με τους αντιπροσώπους του ιμπεριαλισμού, η οποία: έδινε αμνηστία στους τρομοκράτες ενώ η αστυνομία θα αποχωρούσε από τους δρόμους, δημιουργούσε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τους εθνικιστές και τους φασίστες και στη συνέχεια θα διενεργούνταν εκλογές.

Με την εργατική τάξη πολιτικά αφοπλισμένη από τον Γιανούκοβιτς, οι ένοπλοι φασίστες ξεχύθηκαν στους δρόμους για να πάρουν την εξουσία με θυελλώδη μέσα, κάτι που έκαναν. Ο Γιανούκοβιτς δεν πέθανε στη θέση του, δεν προσπάθησε να ξεσηκώσει τις μάζες, αλλά ζήτησε ασφάλεια και τώρα εμφανίστηκε να πει ότι θα επιστρέψει όταν υπάρξουν εγγυήσεις για την ασφάλεια του.

Δεν θα γυρίσει ποτέ. Η εργατική τάξη αρκετά τον ανέχτηκε, αυτόν και τη σταλινική πολιτική του. Αυτό που απαιτείται τώρα είναι μια νέα επαναστατική ηγεσία για να κινητοποιήσει την εργατική τάξη να διαλύσει τους εθνικιστές και τους φασίστες, και να αποκαταστήσει τη σοβιετική εξουσία στην Ουκρανία. Η εργατική τάξη δείχνει ότι τώρα δημιουργεί μια τέτοια ηγεσία! ■ Πηγή: HYPERLINK “http://www.wrp.org.uk” http://www.wrp.org.uk

● Στην Ελλάδα η σταλινική ηγεσία του ΚΚΕ όπως και οι κεντριστές του ΝΑΡ υποστηρίζουν με επίσημες αποφάσεις και με άρθρα στις εφημερίδες τους, ότι αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία δεν είναι παρά «ενδο-ιμπεριαλιστικές και ενδο-αστικές» συγκρούσεις. Και το ΚΚΕ και το ΝΑΡ, όπως και το ΣΕΚ, αρνούνται να υποστηρίξουν τις καταχτήσεις της εργατικής τάξης στην Ουκρανία καθώς θεωρούν ότι οι Ολιγάρχες είχαν εγκαταστήσει ένα καπιταλιστικό κράτος (όπως υποστηρίζουν και για τη Ρωσία την οποία χαραχτηρίζουν ιμπεριαλιστική). Η ηττοπάθεια τους και ο εμπειρισμός τους ακόμα και τώρα τους απαγορεύει να καλέσουν για την επαναστατική κινητοποίηση όλης της ουκρανικής εργατικής τάξης και να υποστηρίξουν τη συγκρότηση ουκρανικής εργατικής πολιτοφυλακής και εργατικών ομάδων αυτοάμυνας ενάντια στο καθεστώς των πραξικοπηματιών του Κιέβου και ενάντια στους εθνικιστές φασίστες.

Το ΚΚΕ δεν έχει να πει τίποτα για το ΚΚ Ουκρανίας που πρόδωσε την εργατική τάξη καθώς δεν κινητοποίησε τους εργαζόμενους αλλά υποστήριξε τον Γιανούκοβιτς.

Αλλά και στην Ελλάδα, το ΚΚΕ, το ΝΑΡ και το ΣΕΚ, αρνούνται να καλέσουν για δημιουργία εργατικής πολιτοφυλακής και εργατικών ομάδων αυτοάμυνας για να διώξουν τους φασίστες της Χρυσής Αυγής από τους δρόμους και να κλείσουν τα γραφεία τους.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, πλήρως υποταγμένη στην ΕΕ, στο Ευρώ και στο ΝΑΤΟ, απλώς διαμαρτύρεται για τη στάση της ΕΕ που υποστήριξε το πραξικόπημα στην Ουκρανία.

Στην Ελλάδα, οι εργαζόμενοι, νεολαία, άνεργοι, αγρότες και μικροεπαγγελματίες πρέπει να οργανώσουν, ως μέρος του αγώνα για την ανατροπή της κοινοβουλευτικής χούντας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που επέβαλε η τρόϊκα ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ, διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις ενάντια στο πραξικόπημα στην Ουκρανία και υπέρ των Ουκρανών εργαζομένων που τώρα πήραν την πρωτοβουλία και δημιουργούν στην Κριμαία εργατική πολιτοφυλακή και εργατικές ομάδες αυτοάμυνας.

Επίσης να απαιτήσουν από τα εργατικά κόμματα, τη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ και όλες τις Ομοσπονδίες και εργατικά σωματεία να καταδικάσουν το πραξικόπημα στην Ουκρανία και να οργανώσουν κινητοποιήσεις με αιτήματα: τη νίκη των εργαζομένων, την ήττα των ιμπεριαλιστών και των εθνικιστών-φασιστών οργάνων τους, και την αποκατάσταση της Εργατικής Εξουσίας των Σοβιέτ στην Ουκρανία. ■

Φωτό: Μια κοπέλα περνά το περιβραχιόνιο των ομάδων εργατικής αυτοάμυνας στον σύντροφο της, την περασμένη Τετάρτη στη Σεβαστούπολη. Photograph by: Pierre Crom/LeJournal/Sipa/Rex
http://www.wrp.org.uk/news/9551

Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Κύριο άρθρο της καθημερινής εφημερίδας Νιούς Λάϊν http://www.wro.org.uk, του Επαναστατικού Κόμματος Εργατών, Βρετανικού τμήματος της Διεθνούς Επιτροπής της 4ης Διεθνούς.

Λονδίνο Παρασκευή 24 Γενάρη 2014
Με τη στήριξη των ιμπεριαλιστών, το επιχειρούμενο πραξικόπημα για την εκδίωξη της κυβέρνηση της Ουκρανίας και την αντικατάσταση της μ’ ένα φιλικό προς τον ιμπεριαλισμό καθεστώς, έχει πάρει τώρα μορφή πάλης για εξουσία μετά την απόφαση των πολιτικών της «αντιπολίτευσης» να ιδρύσουν ένα «Λαϊκό Συμβούλιο» και να το ανακηρύξουν εναλλακτικό κέντρο εξουσίας στο ουκρανικό κοινοβούλιο.
Αυτή η ανοικτή ανακήρυξη ενός εναλλακτικού κοινοβουλίου, που θα αποτελείται από όργανα του ιμπεριαλισμού, συμπληρώνει τη βίαιη σύγκρουση μεταξύ των διαδηλωτών υπέρ της ΕΕ με τις δυνάμεις του ουκρανικού κράτους. Σύγκρουση που διευθύνεται και υποστηρίζεται από μέλη δεξιών εξτρεμιστών, νέο-φασιστικών κομμάτων που είναι γνωστά ως ο Δεξιός Τομέας.
Οι φασίστες του Δεξιού Τομέα πρωταγωνίστησαν στη βίαια επίθεση ενάντια στην αστυνομία την περασμένη Κυριακή (19/1). Οι φωτογραφίες στον καπιταλιστικό Τύπο δεν έδειχναν κάποιους θαρραλέους άοπλους διαδηλωτές ενάντια στις σειρές των πάνοπλων αστυνομικών, αλλά κρανοφόρους με βόμβες «μολότοφ» αποφασισμένους για όσο μεγαλύτερη αιματοχυσία.
Από την αρχή των τελευταίων προβοκατσιών τον περασμένο Δεκέμβρη, αυτές οι φασιστικές δυνάμεις ενεργοποιούνται στην εκστρατεία αποσταθεροποίησης της Ουκρανίας. Έχουν οργανωθεί με κεντρικό αίτημα μια «Εθνική Επανάσταση» και τα σλόγκαν τους αντηχούν εκείνα των Ναζί, όπως «Δόξα στην Ουκρανία! Δόξα στους ήρωες!» και «Δόξα στο έθνος μας! Θάνατος στους εχθρούς μας!».
Αυτές είναι οι δυνάμεις που εξυμνούνται από τους ηγέτες της Ευρώπης και των ΕΠΑ ως μαχητές του αγώνα για δημοκρατία.
Αλλά οι ιμπεριαλιστές δεν περιορίζονται στο ρόλο των υμνητών αυτών των ομάδων και των αντεπαναστατικών τους στόχων. Συνωμοτούν και τους υποστηρίζουν οικονομικά και πολιτικά. Η ανάμιξη των πολιτικών της ΕΕ και των ΕΠΑ στην Ουκρανία είναι ανεπανάληπτη.
Σε μια ανοιχτά προβοκατόρικη ενέργεια, ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Τζάσεκ Προτασιέβιτς, μίλησε σε μια μαζική διαδήλωση της αντιπολίτευσης στην Ουκρανία τον περασμένο Δεκέμβρη και υποσχέθηκε την πλήρη υποστήριξη της ΕΕ για ένα πραξικόπημα ενάντια στην κυβέρνηση του Βίκτορ Γιανούκοβιτς.
Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός έστειλε ανεπίσημα έναν αντεπαναστάτη απεσταλμένο στην Ουκρανία, τον γερουσιαστή Τζον Μακέϊν ο οποίος συναντήθηκε με τους ηγέτης της αντιπολίτευσης στο Κίεβο προσφέροντας αμερικανική υποστήριξη στο πραξικόπημα. Μαζί του ήταν ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Υπο-επιτροπής της Γερουσίας Κρις Μέρφι. Ο Μακέϊν, γνωστός πολεμοκάπηλος δεξιός Ρεπουμπλικάνος, βρήκε και το χρόνο να επισκεφτεί τους φανταμελιστές τζιχαδιστές στη Συρία, που μάχονται για την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, επίσης προσφέροντας την πλήρη υποστήριξη του στη δολοφονική εκστρατεία τους ενάντια στο Συριακό λαό.
Τα γεγονότα στην Ουκρανία ακολουθούν το γνωστό μονομάτι της ιμπεριαλιστικής επέμβασης – μια δεξιά προβοκάτσια ντυμένη στη ψεύτικη ρητορεία του «δημοκρατικού αγώνα», που χρησιμοποιείται ως άλλοθι για στρατιωτική επέμβαση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και των Ευρωπαίων ακολουθών τους ώστε να επιχειρήσουν αλλαγή καθεστώτος.
Στην Ουκρανία το στοίχημα είναι αστρονομικά μεγάλο. Η Ουκρανία είναι εξαιρετικά σημαντική στον ιμπεριαλισμό με τα λιμάνια της στη Μαύρη Θάλασσα βάσεις του ρωσικού στόλου και με τη θέση της ως είσοδος στα τεράστια αποθέματα πετρελαίου και γκαζιού στον Καύκασο.
Η προσπάθεια των ιμπεριαλιστών να αρπάξουν την Ουκρανία, ή τουλάχιστον να τη διχοτομήσουν και να σπρώξουν τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ στα ρωσικά σύνορα προετοιμάζοντας πόλεμο για να αποκαταστήσουν στρατιωτικά τον καπιταλισμό στη Ρωσία που παρά τις προδοσίες της σταλινικής γραφειοκρατίας, παραμένει ένα εκφυλισμένο εργατικό κράτος.
Αφού απέτυχαν να αρπάξουν την Ουκρανία το 2004 με την «Πορτοκαλί Επανάσταση», ο ιμπεριαλισμός ξαναγυρνά τώρα για να διευθύνει, μέσω αντιπροσώπων, μια στρατιωτική επέμβαση που δεν θα είναι παρά ένας ακήρυχτος πόλεμος ενάντια στη Ρωσία.
Όλες οι δηλώσεις του Πούτιν περί πιθανότητας «συνεταιρισμού» με τον ιμπεριαλισμό τώρα φαίνονται σ’ όλους ότι δεν είναι παρά επικίνδυνες ανοησίες που εκθέτουν τη Ρωσία σε μια επίθεση, αφού δεν μπορεί να υπάρξει ειρηνική συνύπαρξη με τον ιμπεριαλισμό.
Ο μόνος τρόπος για να υπερασπιστούν η Ουκρανία και η Ρωσία από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, είναι η δυνατή ουκρανική και η ρωσική εργατική τάξη να αποκαταστήσουν τη Σοβιετική Εξουσία με την Πολιτική Επανάσταση ενάντια στη σταλινική γραφειοκρατία, και την ίδια στιγμή η παγκόσμια εργατική τάξη να αναλάβει δράση για την ανατροπή του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού ολοκληρώνοντας έτσι τη νίκη της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης. ■