Κύριο άρθρο, Πέμπτη 5 Ιούνη 2014, της καθημερινής εφημερίδας News Line http://www.wrp.org.uk, του Επαναστατικού Κόμματος Εργατών (WRP), Βρετανικού τμήματος της Διεθνούς Επιτροπής της 4ης Διεθνούς.

Συγκροτήθηκε η παλαιστινιακή κυβέρνηση ενότητας η οποία υποστηρίζεται και από τα δυο κινήματα της Φατάχ και της Χαμάς. Η θαρραλέα συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας πραγματοποιήθηκε μετά την ανοιχτή υπονόμευση των ειρηνευτικών συνομιλιών όπου το καθεστώς του Ισραήλ απαιτούσε από την παλαιστινιακή ηγεσία πράγματα στα οποία δεν μπορούσε να συμφωνήσει: την αναγνώριση του Ισραήλ ως εβραϊκού κράτους και την παρουσία του ισραηλινού στρατού στα σύνορα της Παλαιστίνης και στα σημεία εισόδου εξόδου.
Αυτές οι απαιτήσεις, παράλληλα με τη συνέχιση δημιουργίας οικισμών εποίκων και άρνησης απελευθέρωσης των μακροχρόνια φυλακισμένων Παλαιστίνιων, σήμαινε ότι οι συνομιλίες δεν μπορούσαν να έχουν επιτυχία. Μετά από αυτές τις εξελίξεις εκατοντάδες κρατούμενοι Παλαιστίνιοι στις ισραηλινές φυλακές κατέβηκαν σε απεργία πείνας και πολλοί από τους αυτούς είναι στο νοσοκομείο.
Αυτό που θύμωσε τη σιωνιστική ηγεσία ήταν ότι δεν μπόρεσε να διατηρήσει σ’ αυτό το ζήτημα την υποστήριξη των Ενωμένων Πολιτειών, ο κύριος υποστηριχτής του Ισραήλ, αν και οι ίδιες οι ΕΠΑ είχαν υποστηρίξει – αν δεν είχαν προτείνει – την ιδέα του Ισραήλ ως «εβραϊκού κράτους», και τη φρούρηση των συνόρων τής Παλαιστίνης από ισραηλινά στρατεύματα, ως να ήταν η Παλαιστίνη ένα μεγάλο στρατόπεδο προσφύγων αντί για ένα ανεξάρτητο κράτος.
Οι ΕΠΑ τόνισαν ότι θα συνεργαστούν με τη νέα κυβέρνηση, κάτι που το Ισραήλ περιέγραψε ως «απογοητευτικό», ενώ η ΕΕ και ο ΟΕΕ έχουν αναγνωρίσει την παλαιστινιακή κυβέρνηση.
Το Ισραήλ τώρα ανοιχτά προσπαθεί να σαμποτάρει την παλαιστινιακή κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Οι υπουργοί της παλαιστινιακής κυβέρνηση προσπάθησαν να συναντηθούν στη Γάζα αλλά οι ισραηλινές αρχές κατοχής δεν τους επέτρεψαν να ταξιδέψουν μέσα στην ίδια τους την χώρα!
Τέσσερις υπουργοί δεν έχουν ορκιστεί καθώς οι ισραηλινοί δεν τους επέτρεψαν να ταξιδέψουν από τη Γάζα στη Ραμάλα την προηγούμενη Δευτέρα. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου αξίωσε από τα κράτη του κόσμου «να μην βιαστούν» να αναγνωρίσουν τη νέα παλαιστινιακή κυβέρνηση.
Η εκπρόσωπος του Υπουργείο Εξωτερικού των ΕΠΑ Σακί τόνισε ότι η Γουάσινγκτον πιστεύει ότι ο Πρόεδρος Αμπάς έχει «σχηματίσει μια μεταβατική τεχνοκρατική κυβέρνηση […] η οποία δεν περιλαμβάνει μέλη που σχετίζονται με την Χαμάς. Απ’ αυτά που ξέρουμε, θα συνεργαστούμε με αυτή την παλαιστινιακή κυβέρνηση αλλά θα παρακολουθούμε τις εξελίξεις από κοντά για να βεβαιωθούμε ότι αυτή η κυβέρνηση στηρίζει τις αρχές που τόνισε ο Πρόεδρος Αμπάς σήμερα».
Σε απάντηση ένας ισραηλινός επίσημος είπε «είμαστε εξαιρετικά απογοητευμένοι με τη στάση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΕΠΑ για την παλαιστινιακή κυβέρνηση ενότητας».
Η νέα παλαιστινιακή κυβέρνηση περιλαμβάνει 17 ανεξάρτητους υπουργούς και πρέπει να οργανώσει εκλογές μέσα σε 6 μήνες.
Καθώς ανέλαβε η νέα κυβέρνηση, η παλαιστινιακή κυβέρνηση της Χαμάς στη Γάζα παραιτήθηκε.
Στη διάρκεια των «ειρηνευτικών συνομιλιών» η ισραηλινή κυβέρνηση είχε ανακοινώσει παράνομα σχέδια για οικοδόμηση χιλιάδων νέων σπιτιών εποίκων, είχε δολοφονήσει πάνω από 60 Παλαιστίνιους και είχε κατεδαφίσει 508 παλαιστινιακά οικοδομήματα από τα οποία τα 312 ήταν σπίτια.
Τώρα άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο όπου πρέπει να εγκαθιδρυθεί το παλαιστινιακό κράτος με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ, χωρίς οικισμούς εποίκων, με Παλαιστίνιους υπαλλήλους και στρατιώτες να φυλάν τα σύνορα, και με όλους τους Παλαιστίνιους να έχουν το δικαίωμα επιστροφής στη χώρα τους.
Αυτό δεν είναι μόνο θέμα των Παλαιστίνιων, αλλά και των εργαζομένων όλου του κόσμου.
Δεν πρέπει να επιτραπεί στο Ισραήλ να σαμποτάρει και να παρενοχλεί τη νέα κυβέρνηση ενότητας. Τα κράτη που αναγνωρίζουν την κυβέρνηση εθνικής ενότητας πρέπει να απαιτήσουν από το Ισραήλ να τερματίζει την κατοχή της Δυτικής Όχθης, συμπεριλαμβανομένης της Ιερουσαλήμ και της λωρίδας της Γάζας. Αν αρνηθεί το Ισραήλ, τότε να επιβληθούν βαριές κυρώσεις εναντίον του, και αυτά οι κυρώσεις να έχουν την υποστήριξη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΕΕ.
Τα φιλικά κράτη πρέπει να υποστηρίξουν την παλαιστινιακή κυβέρνηση να εγκαθιδρύσει κρατικούς οργανισμούς, με σύγχρονους μηχανισμούς και καλά εκπαιδευμένα στρατιωτικά σώματα που θα αναλάβουν την άμυνα της χώρας.
Κάθε εργατικό σωματείο σ’ όλο τον πλανήτη πρέπει υποστηρίξει το διαρκή μποϋκοτάζ των ισραηλινών προϊόντων και σχέσεων καθώς επίσης και το απόλυτο οικονομικό και πολιτισμικό μποϋκοτάζ του Ισραήλ, μέχρι να τερματίσει την κατοχή. Τα σωματεία πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες μεγάλης εκστρατείας σε κάθε χώρα για την τερματισμό της κατοχής και υπέρ της εγκαθίδρυσης του παλαιστινιακού κράτους.
Αυτός είναι ο δρόμος μπροστά μετά την εγκαθίδρυση της παλαιστινιακής κυβέρνησης εθνικής ενότητας.

Πρώτες γυναίκες που μπαίνουν στην Παλαιστινιακή μονάδα καταδρομέων λαμβάνουν μέρος σε μια συνεδρία κατάρτισης στην Ιεριχό της Δυτικής Όχθης. First women joining Palestinian commando unit take part in a training session in the West Bank city of Jericho. Photo: REUTERS

Κύριο άρθρο, Πέμπτη 3 Απρίλη 2014. της καθημερινής εφημερίδας News Line http://www.wrp.org.uk, του Επαναστατικού Κόμματος Εργατών, Βρετανικού τμήματος της Διεθνούς Επιτροπής της 4ης Διεθνούς.

Ο Γενικός Γραμματέας του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΛΜΑΠ), Αχμάτ Σααντάτ, και το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Φατάχ Μαρουάν αλ-Μπαργούτι, κάλεσαν για τον τερματισμό των «μάταιων συνομιλιών» με το Ισραήλ. Ο Αχμάτ Σααντάτ είναι φυλακισμένος εδώ και 30 χρόνια και ο Μαρουάν αλ-Μπαργούτι, ένας από τους κύριους ηγέτες της Δεύτερης Ιντιφάντα, βρίσκεται στη φυλακή από το 2002. Οι δυο κάλεσαν σε ενεργό αντίσταση μ’ όλες τις μορφές και την εγκαθίδρυση της παλαιστινιακής ενότητας με τη Χαμάς, σύμφωνα με πολιτικό κείμενο που αποδέχτηκαν οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι.

Ο Αχμάτ Σααντάτ πιστεύει ότι οι διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ και τις ΕΠΑ πρέπει να τερματιστούν. Προτείνει άμεσα τη συγκρότηση μιας εθνικής κυβέρνησης κοινής συναίνεσης με συχνές συναντήσεις του προσωρινού ηγετικού οργάνου που έχει σκοπό την ενεργοποίηση και την επαναλειτουργίας του ΟΑΠ (Οργανισμού για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης) για να προετοιμάσει εκλογές του Νομοθετικού Συμβουλίου, της Προεδρίας και του Εθνικού Συμβουλίου, και για ένα «πρόγραμμα ενοποιημένου εθνικού αγώνα στη βάση αντίστασης μ’ όλες της τις μορφές και μεθόδους».

Ο Αχμάτ Σααντάτ προειδοποίησε ότι: «Ο περιορισμός της λαϊκής αντίστασης στο πλαίσιο ενός ειρηνικού αγώνα την αδειάζει από την επαναστατική ιδέα. Η σημαντική παλαιστινιακή λαϊκή ιντιφάντα ήταν ένα παράδειγμα λαϊκής αντίστασης και πυξίδα για ένα αριθμό εξαιρετικών μορφών και μεθόδων αντίστασης: ειρηνικών, βίαιων, μαζικών, λειτουργικών, οικονομικών, πολιτικών και πολιτισμικών. Μια επιστημονική πολιτική προσέγγιση αρνείται τη λογική της διαίρεσης των μορφών αντίστασης».

Ο Μαρουάν αλ-Μπαργούτι πιστεύει ότι οι διαπραγματεύσεις «απέτυχαν παταγωδώς» ενώ συνεχίζεται η δημιουργία [σιωνιστικών] οικισμών που απορροφούν το υπόλοιπο της γης στη Δυτική Όχθη και τα λίγα μέτρα που υπολείπονται στις στενές οδούς της Ιερουσαλήμ. Τονίζει ότι: «Το Ισραήλ χρησιμοποιεί τις διαπραγματεύσεις για να κερδίσει χρόνο και να σπάσει τη διεθνή απομόνωση του. Στηρίζεται στις αδυναμίες των Παλαιστινίων, από τις διαιρέσεις και τη σημερινή κατάσταση στα Αραβικά κράτη, για να επιτείνει το χτίσιμο οικισμών και να αυξήσει τους αποίκους με τέτοια τρόπο ώστε να αποτρέψει την εγκαθίδρυση ενός ανεξάρτητου και πλήρους κυριότητας Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα της 4ης Ιούνη 1967, με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ».

Ο Μαρουάν αλ-Μπαργούτι υπογραμμίζει ότι «το πρώτο βήμα για την επαναλειτουργία του εθνικού κινήματος είναι η εθνική συμφιλίωση και η αποκατάσταση των πολιτικών κειμένων των φυλακισμένων στο εθνικό σύμφωνο».

Ο Μαρουάν αλ-Μπαργούτι τονίζει την ανάγκη «ενεργοποίησης της εθνικής αντίστασης στην πιο μεγάλη κλίμακα με την συμμετοχή όλων, για το μποϋκοτάρισμα των ισραηλινών προϊόντων και αγαθών και τον τερματισμό όλων των μορφών ασφάλειας, διαπραγμάτευσης και διοικητικής συνεργασίας με την κράτος κατοχής». Αναφέρει ότι: «Δεν υπάρχει αντίθεση μεταξύ αυτή ή εκείνης της μορφής. Όλες οι μορφές αγώνα είναι κρίκοι σε μια αλυσίδα. Το μέτωπο αντίστασης είναι πλατύ. Δεν πρέπει να περιορίζουμε την αντίσταση σε μια μόνο μορφή, οποιαδήποτε κι αν είναι αυτή. Το μυστικό της επιτυχίας της αντίστασης είναι ότι συμπεριλαμβάνει ποικίλες μορφές και τύπους χωρίς εξαίρεση, χωρίς να εξαιρεί αυτή ή την άλλη μορφή ή θεωρώντας τις διαφορετικές μορφές αντίθετες μεταξύ τους».

Όμως ο Πρόεδρος Αμπάς συνεχίζει να βασίζεται μόνο στην παλιά διπλωματία. Χτες [2/4/14] είπε ότι «η παλαιστινιακή ηγεσία ψήφισε ομόφωνα να γίνουμε μέλη των διεθνών οργανισμών». Και πρόσθεσε: «Δεν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό το δικαίωμα ενάντια σε κανέναν και σίγουρα δεν στοχεύουμε να συγκρουστούμε με την αμερικανική κυβέρνηση. Θέλουμε να συνεχίσουμε τις καλές σχέσεις με τις ΕΠΑ γιατί μας βοηθούν και κάνουν σοβαρές προσπάθειες».

Ο Πρόεδρος Αμπάς κατέληξε: «Παραμένουμε αποφασισμένοι ότι ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθούν τα δικαιώματα μας είναι με διαπραγματεύσεις και ειρηνική λαϊκή αντίσταση. Θα συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε ειρηνικά μέσα για να ιδρύσουμε το κράτος μας στα σύνορα του 1967 με μια δίκαιη και συμφωνημένη λύση του ζητήματος των προσφύγων σύμφωνα με την απόφαση 194 των Ενωμένων Εθνών».

Είναι φανερό ότι οι παλαιστινιακές μάζες πρέπει να αποτρέψουν τα σχέδια του Αμπάς. Ο διπλωματικός «αγώνας», με το παλαιστινιακό έθνος και την παγκόσμια αλληλεγγύη σε παθητικό ρόλο, οδηγεί σε ήττες και απογοήτευση. Τα παλαιστινιακά κινήματα πρέπει αμέσως να ενοποιηθούν και να σχηματίσουν μια κυβέρνηση ικανή να οργανώσει πολιτική και στρατιωτική αντίσταση στην Παλαιστίνη για να νικήσει τους καταχτητές, παράλληλα με ένα διεθνές κίνημα που θα αναγνωρίζει την Παλαιστίνη και α επιβάλει παγκόσμιο μποϋκοτάζ ενάντια στο Ισραήλ.

Ο ενοποιημένος αγώνας θα διαρκέσει μέχρι οι Παλαιστίνιοι αποχτήσουν το δικό τους κράτος, χωρίς αποικισμούς, με τα δικά τους στρατεύματα να φυλάν τα σύνορα, με την Ιερουσαλήμ ως την πρωτεύουσα τους και με όλους τους Παλαιστίνιους να έχουν το δικαίωμα επιστροφής στα σπίτια τους.