200 εργάτες, συνδικαλιστές, φοιτητές και νεολαία παρακολούθησαν το συνέδριο της εφημερίδας Νιούς Λάϊν (News Line) και της Συμμαχίας Όλων των Συνδικάτων (ATUA) το περασμένο Σάββατο στο Λονδίνο. Ακολουθεί το ψήφισμα του Συνεδρίου.

Καλούμε όλους τους συνδικαλιστές και τη νεολαία να ενωθούν στην πάλη ενάντια σ’ αυτή την άθλια κυβέρνηση λιτότητας. Όλοι δέχονται την επίθεση των τεράστιων περικοπών που πραγματοποιούνται ή σχεδιάζονται ενάντια στις θέσεις εργασίας, βοηθήματα πρόνοιας, υγεία και υπηρεσίες όπως στο Μετρό του Λονδίνου. Τώρα ήρθε η ώρα να ανατραπεί αυτή η κυβέρνηση!
Οι εργαζόμενοι σε κάθε κλάδο αναγκάζονται να υποστούν το βάρος της οικονομικής κρίσης ενώ οι τραπεζίτες και τα αφεντικά που προκάλεσαν την κρίση, χαίρουν τεράστιων πρόσθετων αμοιβών. Εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίες έχουν εξαφανιστεί στο δημόσιο τομέα και οι κοινωνικές υπηρεσίες διαλύονται.
Την ίδια στιγμή 1,4 εκατ. εργαζόμενοι έχουν εξαναγκαστεί σε «συμβόλαια μηδενικών ωρών», όπου είναι στη θέληση του εργοδότη πότε και πόσες ώρες θα εργαστούν. Η θέση του εργοδότη ως «άρχοντα» έχει αποκατασταθεί.
Τα μαζικά κλεισίματα των εντατικών και των μαιευτικών κλινικών στα νοσοκομεία, που άρχισαν, αποδείχτηκε καταστροφικό. Εκεί όπου οι κλινικές καταργήθηκαν χάνονται ζωές ενώ ασθενείς αναγκάζονται να ταξιδεύσουν μακριά για να δουν γιατρό. Αποτέλεσμα οι τεράστιες ουρές, λίγοι γιατροί και νοσοκόμες, πολλές ώρες αναμονής, ενώ υπάρχουν σχέδια να χρεώνονται οι οικογένειες των μεταναστών για υπηρεσίες υγείας, ως προοίμιο να για να πληρώνουν όλοι.
Οι τελευταίες περικοπές στον προϋπολογισμό θα αναγκάσουν τα χειρουργεία να κλείσουν. Μερικά φάρμακα για τον καρκίνο δεν θα είναι πια στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας καθώς θεωρούνται ακριβά. Το Δημόσιο Σύστημα Υγείας μετατρέπεται σε μπίζνες και σε 40 περιοχές είναι στο χείλος της χρεοκοπίας.
Τα πράγματα είναι το ίδιο κακά στην εκπαίδευση. Η αναγκαστική μετατροπή των δημόσιων σχολείων σε «ακαδημίες» και «ελεύθερα σχολεία» αποδείχτηκε μια ακόμη καταστροφή. Μερικά από τα «ελεύθερα σχολεία» τώρα κλείνουν γιατί κοστίζουν πολύ και οι «ακαδημίες» έχουν καταγγελθεί ότι προσφέρουν χαμηλής ποιότητας εκπαίδευση, με καθηγητές χωρίς διπλώματα, ενώ αρνούνται να καταβάλουν στους καθηγητές τούς μισθούς και τι συνθήκες που έχουν συμφωνηθεί με τα συνδικάτα.
Οι μισθοί των πανεπιστημιακών καθηγητών είναι επίσης, πολλοί είναι σε συμβόλαια μηδέν ωρών, και πραγματοποιούνται τεράστιες περικοπές σε τμήματα για να «γίνουν οικονομίες». 
Στους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα η κυβέρνηση πρόσφερε αυξήσεις στην καλύτερη περίπτωση 1%. Όλοι ξέρουν ότι κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με περικοπή μισθών τη στιγμή που αυξάνεται το κόστος ζωής. Γι’ αυτό το 1% απορρίφτηκε. Ζητάμε όλοι οι εργαζόμενοι να πάρουν τουλάχιστον 10% αύξηση στο μισθό τους.
 Τα συμβόλαια μηδενικών ωρών είναι απαίσια και πρέπει να απαγορευτούν από τα σωματεία και να κηρυχτούν παράνομα από το Κοινοβούλιο. Είναι το τέλος των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και γυρίζουν τους εργαζόμενους πίσω στον 19ο αιώνα. Η πάλη της εργατικής τάξης κέρδισε νομοθεσία για την προστασία της εργασίας – το οχτάωρο, ασφάλεια στη δουλειά, αμοιβή για αρρώστια και διακοπές. Το ρολόι γυρνά πίσω με την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Γι’ αυτό ο καπιταλισμός πρέπει να ανατραπεί και να αντικατασταθεί από το σοσιαλισμό. 
Η νεολαία έχει χτυπηθεί χειρότερα απ’ όλους. Η χορήγηση επιδομάτων καταργήθηκε και τώρα πολλοί δεν μπορούν να συνεχίσουν στην ανώτερη εκπαίδευση. Χρειάζονται τουλάχιστον 9 χιλιάδες λίρες για τα δίδακτρα στα πανεπιστήμια κάτι απαγορευτικό για τις εργατικές οικογένειες. Το μόνο που τους προσφέρεται είναι μια θέση στα προγράμματα ανέργων όπου θα εργαστούν χωρίς αμοιβή υποτίθεται για να πάρουν «πείρα».Η νεολαία δεν έχει μέλλον σ’ αυτό το χρεοκοπημένο σύστημα.
Οι άνεργοι εργάτες και νεολαία υπολογίζονται ως «κακοποιοί». Με οποιαδήποτε δικαιολογία τα κρατικά γραφεία εργασίας μπορούν να σταματήσουν τα επιδόματα ανεργίας για βδομάδες ή και μήνες. Τώρα η κυβέρνηση συνεργασίας Τόρηδων-Φιλελεύθερων θέλει να εξαναγκάσει τους άνεργους να υπογράψουν συμβόλαια μηδέν ωρών αλλιώς θα τους κοπούν τα επιδόματα.
Οι συνθήκες κατοικίας δεν είναι καλύτερες. Τα συνεχώς αυξανόμενα ενοίκια στο Λονδίνο έχουν αναγκάσει πολλές οικογένειες να μετακομίσουν από την πρωτεύουσα. Ο φόρος κρεβατοκάμαρας οδήγησε σε χιλιάδες εξώσεις ενώ η δημοτική κατοικία έχει αντικατασταθεί από ακριβά συγκροτήματα ιδιωτικών κατοικιών.
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι συνδικαλιστικές ηγέτες έχουν αποδεχτεί αυτός τις συνθήκες και άφησαν για χρόνια το TUC να συζητεί για «τα πραχτικά ζητήματα κήρυξης μιας γενικής απεργίας», σαν μια ανόητη κωμωδία, αντί να επιμείνουν στην κήρυξη γενικής απεργίας για την ανατροπή της μισητής κυβέρνησης συνασπισμού και την αντικατάσταση της από μια κυβέρνηση εργατών. 
Αντί γι’ αυτό είχαμε ωριαίες απεργίες ή μερικές μέρες δράσης που είναι αναποτελεσματικές. Αυτή η στάση οδήγησε στο κλείσιμο πυροσβεστικών σταθμών, νοσοκομείων, και θέσεις εργασίες εξαφανίστηκαν την ώρα που οι μεγάλοι κρατικοί οργανισμοί όπως το Βασιλικό Ταχυδρομείο ξεπουλήθηκαν για ένα κομμάτι ψωμί χωρίς οι συνδικαλιστές ηγέτες να κάνουν τίποτα. 
Όλες αυτά τα μέτρα λιτότητας δεν βελτίωσαν την οικονομία στο ελάχιστο. Αντίθετα τα πράγματα χειροτέρευσαν με μεγαλύτερα χρέη και η Βρετανία αντιμετωπίζει την ίδια καταστροφή που διάλυσε την Ελλάδα και άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η κυβέρνηση ξόδεψε δισεκατομμύρια σε πολέμους για να αρπάξει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, ιδιαίτερα πετρέλαια, από άλλες χώρες και αυτό αποδείχτηκε καταστροφικό για την παγκόσμια εργατική τάξη. Ο πόλεμος ενάντια στο Ιράκ, ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, η καταστροφή της Λιβύης δεν κατόρθωσαν τίποτα για τους ιμπεριαλιστές αλλά δημιούργησαν βουνά από πτώματα και κατέστρεψαν αναπτυγμένες χώρες όπως η Λιβύη και το Ιράκ. Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι τις μετέτρεψαν σε καθυστερημένες χώρες όπου στρατιωτικές ομάδες προσπαθούν να αρπάξουν τον εθνικό πλούτο για το δικό τους ιδιωτικό όφελος. Τώρα ο ιμπεριαλισμός υποστηρίζει και βοηθά το δεξιό πραξικόπημα στην Ουκρανία, μια προσπάθεια καταστροφής των επιτευγμάτων της εθνικοποιημένης οικονομίας και στο όνομα της «δημοκρατίας» προσπαθούν να εξαναγκάσουν την Ουκρανία να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως μισο-αποικίας της.
Οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ-ΕΠΑ χρησιμοποίησαν φασιστικά κινήματα για το πραξικόπημα στην Ουκρανία και τώρα υποστηρίζουν τις δολοφονικές τους επιθέσεις, μεταξύ των οποίων και τον εμπρησμό του Σπιτιού των Συνδικάτων στη Οδησσό με πάνω από 50 νεκρούς.
Ο φασισμός δεν πρέπει να σηκώσει κεφάλι ξανά στην Ευρώπη. Οι Ουκρανοί εργαζόμενοι δεν πρέπει να αγωνιστούν μόνοι τους. Οι «Ηρωικές Πόλεις» Χάρκοβο, Οδησσός, Ντονένσκ, και πολλές ακόμη, νίκησαν το φασισμό στη δεκαετία του 1940 και δεν θα υποκύψουν σήμερα στον ιμπεριαλισμό και στα φασιστικά τάγματα εφόδου του Δεξιού Τομέα. Υποστηρίζουμε το σύνθημα των εργατών που κήδεψαν τους νεκρούς του εμπρησμού του Σπιτιού των Συνδικάτων: Ποτέ δεν θα ξεχάσουμε, ποτέ δεν θα συγχωρέσουμε.
Η εργατική τάξη αρνήθηκε να υποστηρίξει τον πόλεμο ενάντια στη Συρία. Πρέπει να δράσει ξανά και να σταματήσει αυτή τη φιλοπόλεμη κυβέρνησης που πολεμά την εργατική τάξη στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και να την ανατρέψει με γενική απεργία. 
Θα συγκεντρωθούμε έξω από το χτίριο του TUC στις συναντήσεις του Εκτελεστικού στις 25 Ιούνη και στις 23 Ιούλη και θα απαιτήσουμε να κηρυχτεί γενική απεργία για την ανατροπή της κυβέρνησης του Κάμερον για τα εγκλήματα της ενάντια στους εργαζόμενους στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Θα απαιτήσουμε το TUC να υποστηρίξει τους Ουκρανούς εργαζόμενους ενάντια στο δεξιό πραξικόπημα. Οι ηγέτες του TUC πρέπει να σταματήσουν να τρεμουλιάζουν στο ζήτημα της γενικής απεργίας και πρέπει να την αποφασίσουν για να τερματιστεί η κυβέρνηση Κάμερον.
Η ανατροπή της κυβέρνησης Κάμερον θα είναι ένα τεράστιο πλήγμα στον ιμπεριαλισμό απ’ όλη την εργατική τάξη του κόσμου. Αυτή η κυβέρνηση συνασπισμού πρέπει να αντικατασταθεί από μια εργατική κυβέρνηση που θα βασίζεται στην οικοδόμηση μιας σοσιαλιστικής σχεδιασμένης οικονομίας. Αυτή είναι η μόνη λύση ώστε η νεολαίας μας να έχει μέλλον, να διασωθεί το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και η ζωή να γίνει υποφερτή για εκατομμύρια.
Γι’ αυτό δίνουμε πλήρη υποστήριξη στους Νέους Σοσιαλιστές που οργανώνουν πορεία από το Λονδίνο στο Λίβερπουλ και σε μαζική συγκέντρωση στο Συνέδριο του ΤUC την Κυριακή 7 Σεπτέμβρη, απαιτώντας το TUC να κηρύξει γενική απεργία για την ανατροπή της κυβέρνησης Κάμερον και την εγκαθίδρυση κυβέρνησης εργατών και σοσιαλισμού.

Φωτό: Οι ομιλητές στο Συνέδριο της εφημερίδας Νιούς Λάϊν (News Line) και της Συμμαχίας Όλων των Συνδικάτων (ATUA) το περασμένο Σάββατο στο Λονδίνο.
Πηγή: http://www.wrp.org.uk/news/9781