Κύριο άρθρο, Σαββάτου 7 Ιούνη 2014, της καθημερινής εφημερίδας News Line http://www.wrp.org.uk, του Επαναστατικού Κόμματος Εργατών (WRP), Βρετανικού τμήματος της Διεθνούς Επιτροπής της 4ης Διεθνούς.

Με τίτλους όπως «ένα ιστορικό ρίσκο», και «ένα τεράστιο άλμα στο άγνωστο» ο Τύπος υποδέχτηκε τα νέα ότι την περασμένη Πέμπτη η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) μείωσε το επιτόκιο καταθέσεων κάτω από το μηδέν, στο -0,1%.
Τώρα οι τράπεζες που καταθέτουν τεράστια χρηματικά ποσά (μετρητά) στην ΕΚΤ, αντί να παίρνουν τόκους γι’ αυτές τις καταθέσεις, θα πληρώνουν αυτές την ΕΚΤ για το προνόμιο!
Η λύση για τις τράπεζες φαίνεται να είναι απλή: θα πάρουν τα χρήματα τους από την ΕΚΤ και θα τα καταθέτουν αλλού αποφεύγοντας τη χρέωση. Όμως κάτι τέτοιο σημαίνει ότι οι τράπεζες θα κρατούν τα χρήματα τους σε κάποιο «δυνατό» νόμισμα, και θα πρέπει να βάλουν τα χρήματα τους σε αποθήκες σ’ όλη την Ευρώπη (για να τα έχουν κατά τόπους εύκαιρα), κάτι που δεν θέλουν ούτε να σκεφτούν.
Η επιβολή από την ΕΚΤ αρνητικών επιτοκίων, είναι μια απελπισμένη και αναποτελεσματική προσπάθεια επανεκκίνησης του καπιταλισμού, με σκοπό να εξαναγκάσει τις τράπεζες να χορηγήσουν δάνεια στις επιχειρήσεις αντί να κρατούν τα χρήματα αυτές οι ίδιες.
Η ΕΚΤ ελπίζει ότι αναγκάζοντας τις τράπεζες να δανείσουν τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, θα αναζωογονηθεί η οικονομία της Ευρώπης και θα αποφευχθεί η αυξανόμενη σπείρα του αποπληθωρισμού – δηλαδή πτώση των τιμών των προϊόντων και αύξηση της ανεργίας, με όλο το καπιταλιστικό σύστημα παραγωγής για κέρδος να καταρρέει μπροστά στα μάτια της μπουρζουαζίας.
Αυτό που παραγνωρίζει η ΕΚΤ, είναι απλά ότι οι τράπεζες, γεμάτες με δωρεάν τρισεκατομμύρια ευρώ χάρις στη λεγόμενη «ποσοτική χαλάρωση» [QE = εκτύπωση χρήματος] και στα σχεδόν μηδενικά επιτόκια δανεισμού από την ΕΚΤ, αρνούνται να δανείσουν γιατί δεν υπάρχουν καπιταλιστικές βιομηχανίες ή επιχειρήσεις από τις οποίες μπορεί να προσδοκούν κέρδος.
Οι εργαζόμενοι και οι μεσαίες τάξεις σήμερα στην Ευρώπη δεν έχουν χρήματα για να ξοδέψουν. Οι μισθοί τους μειώθηκαν συνεχώς από τα μέτρα «λιτότητας» που επιβλήθηκαν για να πληρωθεί το δημόσιο χρέος στις τράπεζες. Εκατομμύρια ανθρώπων μόλις μπορούν και επιβιώνουν καθημερινά, είτε με προσωπικά δάνεια, πιστωτικές κάρτες ή ακόμα αναγκασμένοι να δανειστούν από τοκογλύφους.
Ο μόνος επενδυτικός τομέας που ενδιαφέρει τις τράπεζες είναι η σπεκουλάτσια στα χρηματιστήρια όλου του κόσμου και η δημιουργία φούσκας τεράστιων διαστάσεων στις αγορές ακινήτων.
Η νέα χρηματιστική πολιτική αρνητικών επιτοκίων κατάθεσης της ΕΚΤ, σίγουρα δεν πρόκειται να επιλύσει την κρίση. Είναι μια ακόμη έκφανση του πόσο απελπισμένη είναι η καπιταλιστική τάξη νομίζοντας ότι με το να ανακατεύει τα επιτόκια θα μπορέσει να αποφύγει μια ολική κατάρρευση του καπιταλισμού.
Πως θέλουν να διαχειριστούν την κρίση φαίνεται στην Ελλάδα όπου η κρίση είναι στην πιο αναπτυγμένη της μορφή. Εκεί τα ΜΑΤ επιτέθηκαν στις καθαρίστριες οι οποίες διαμαρτύρονταν ενάντια στην παράνομη απόλυση τους από την ελληνική κυβέρνηση.
Μόνο με την κινητοποίηση του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού ενάντια στους/στις εργαζόμενους/ες οι οποίοι/ες αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους και για ένα αύριο, μπορεί να επιβιώσει ο καπιταλισμός. Έχει μεταφέρει όλο το βάρος της κρίσης πάνω στη μόνη τάξη που παράγει πραγματική αξία, την εργατική τάξη, και προσπαθεί να την εκμεταλλευτεί όπως έκανε στον 19ο αιώνα.
Η κρίση έχει οδηγήσει σε απόλυτη πολιτική πόλωση στην Ευρώπη. Καθώς όλες οι μορφές συνεργασίας και οι ρεφορμιστικές πολιτικές ταξικών συμβιβασμών διαλύονται κάτω από το αντίχτυπο της κρίσης, ο ταξικός πόλεμος γίνεται όλο και περισσότερο έντονος.
Ο μόνος δρόμος για την εργατική τάξη είναι ο δρόμος της επανάστασης, για να προχωρήσει την κοινωνία από το χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα σε μια ανώτερη σοσιαλιστική κοινωνία όπου η παραγωγή θα είναι για τις ανθρώπινες ανάγκες και όχι για κέρδη μερικών καπιταλιστών.
Το ότι αυτό το χρεοκοπημένο και ιστορικά ξεπερασμένο καπιταλιστικό σύστημα επιβιώνει ακόμη, περισσότερο απ’ ότι αξίζει, δεν οφείλεται στη δύναμη του αλλά στην κρίση ηγεσίας της εργατικής τάξης. Αυτή η κρίση πρέπει να επιλυθεί μέσα από το χτίσιμο μια νέας επαναστατικής ηγεσίας που θα αντικαταστήσει τους σταλινικούς και ρεφορμιστές ηγέτες οι οποίοι αρνούνται να ηγηθούν του αγώνα που θα απειλήσει την εξουσία του κεφαλαίου. Αυτό απαιτεί το χτίσιμο τμημάτων της 4ης Διεθνούς σ’ όλη την Ευρώπη και την Αμερική ως τη μεγαλύτερη ιστορική αναγκαιότητα.

Φωτό: Διαδηλώσεις κατά της λιτότητας στην Αθήνα,
Keystone-Zuma/Rex Features