► ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΕΝΓΚΕΛΣ: ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΣΥΝΙΔΡΥΤΗΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΚΟΜΟΥΝΙΣΜΟΥ

►  200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ

Φρίντριχ Ένγκελς, φωτό δεκαετίας 1840, όταν συνεργάστηκε με τον Καρλ Μαρξ στη συγγραφή του Μανιφέστου του Κομουνιστικού Κόμματος (Λονδίνο, Φλεβάρης 1848).

«Στην ενότητα σχετικά με την προυντονιστική λύση του ζητήματος στέγασης παρουσιάστηκε πόσο πολύ ενδιαφέρεται άμεσα η μικροαστική τάξη γι’ αυτό το ζήτημα. Ωστόσο και η μεγαλοαστική τάξη ενδιαφέρεται επίσης πολύ, αν και έμμεσα. Οι σύγχρονες Φυσικές Επιστήμες έχει αποδείξει ότι οι λεγόμενες “φτωχές περιοχές” στις οποίες στιβάζονται οι εργαζόμενοι, είναι οι τόποι αναπαραγωγής όλων αυτών των επιδημιών που κατά καιρούς πλήττουν τις πόλεις μας.

Η χολέρα, ο τύφος, ο τυφοειδής πυρετός, η ευλογιά κι άλλες καταστροφικές ασθένειες εξαπλώνουν τα μικρόβια τους στον μολυσμένο αέρα και στο δηλητηριασμένο νερό των εργατικών συνοικιών. Σ’ αυτές τις περιοχές, τα μικρόβια σχεδόν ποτέ δεν εξαφανίζονται εντελώς, και μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες, εξελίσσονται σε επιδημίες και στη συνέχεια εξαπλώνονται πέρα ​​από τους τόπους αναπαραγωγής τους και στα πιο ευάερα και υγιή μέρη της πόλης όπου ζουν οι καπιταλιστές. Η καπιταλιστική εξουσία δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της την ευχαρίστηση να δημιουργεί ατιμώρητα επιδημικές αρρώστιες στην εργατική τάξη. Οι συνέπειες επιστρέφουν σ’ αυτήν και ο άγγελος του θανάτου κυριαρχεί στις τάξεις της τόσο αδίστακτα όσο στις τάξεις των εργατών».

Απόσπασμα από τη σειρά άρθρων του Φρίντριχ Ένγκελς Το Ζήτημα της Κατοικίας (1872). Παρατίθεται η πρώτη παράγραφος από το δεύτερο άρθρο με τίτλο «Πώς η μπουρζουαζία επιλύει το ζήτημα στέγασης».

Πριν 200 χρόνια, στις 28 Νοέμβρη 1820, γεννήθηκε στο Μπάρμεν (σήμερα μέρος της πόλης Βούπερταλ) στη βόρεια Γερμανία ο Φρίντριχ Ένγκελς θεμελιωτής του Διαλεχτικού Υλισμού και του Επαναστατικού Κομουνισμού μαζί με τον Καρλ Μαρξ.

Σχέδιο οδοφράγματος της νικηφόρας επανάστασης του Μάρτη 1848 στο Βερολίνο.

Από 16 χρονών ο Ένγκελς εργάστηκε στα εργοστάσια της οικογενειακής επιχείρησης. Στα 1842-44 στο Μάντσεστερ μελέτησε τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και την εργατική τάξη που ζούσε σε πανάθλιες συνθήκες, με βοήθεια από την συντρόφισα του Ιρλανδή εργάτρια και αγωνίστρια Μέρι Μπερνς (1821-1863) και από τις σοσιαλιστικές οργανώσεις.

Το 1844 έγραψε την Κατάσταση της Εργατικής Τάξης στην Αγγλία (Λάϊπτσιχ/Λειψία 1845) που εγκαθίδρυσε τη συνεργασία ζωής με τον Καρλ Μαρξ. Στη δεκαετία του 1840 οι δυο σύντροφοι ξεπέρασαν τον Γκεόργκ Χέγκελ (έστησαν τη Διαλεχτική στα υλιστικά της πόδια), και τον ασυνεπή υλισμό του Λ. Φόϊερμπαχ και προχώρησαν στη συγκρότηση του Διαλεχτικού και Ιστορικού Υλισμού ως σύνθεση και υπέρβαση της χεγκελιανής φιλοσοφίας, των Γάλλων ουτοπικών σοσιαλιστών και των Βρετανών οικονομολόγων. (Β. Λένιν Οι τρεις πηγές και τα τρία συστατικά μέρη του Μαρξισμού, 1913).

Λίγο πριν ξεσπάσει η πανευρωπαϊκή επανάσταση του 1848-9 ο Μαρξ και ο Ένγκελς σύνταξαν το Μανιφέστο του Κομουνιστικού Κόμματος (Λονδίνο Φλεβάρης 1848). Ο Ένγκελς συμμετείχε σε αρκετές μάχες στις πόλεις της Γερμανίας και Αυστρίας το 1848-49 και παράλληλα έγραψε άρθρα για την εφημερίδα Nόϊε ΡάϊνισεΤσάϊτουνγκ που διεύθυνε ο Καρλ Μαρξ στην Κολονία. 

Ο Ένγκελς και ο Καρλ Μαρξ σε πάρκο του Λονδίνου το 1864 με τη σύζυγο του Μαρξ Τζένι και τις δυο κόρες τους Τζένι και Λόρα.

Μετά την ήττα της επανάστασης, ο Ένγκελς δραπέτευσε στην Ελβετία και το 1850 εγκαταστάθηκε στο Μάντσεστερ για 20 χρόνια, μάνατζερ σε εργοστάσιο της οικογενειακής επιχείρησης, συνεργάτης των σοσιαλιστών και συγγραφέας.  

Οι γνώσεις του Ένγκελς για την καπιταλιστική οικονομία, στην ακμή της βιομηχανικής επανάστασης, έστρεψαν τον Μαρξ στη μελέτη της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής, παράλληλα με τον αγώνα των δυο συντρόφων για την εγκαθίδρυση της Διεθνούς Ένωσης Εργατών (η λεγόμενη Πρώτη Διεθνής) που το κατόρθωσαν το 1864. 

Το Κεφάλαιο (μέρος πρώτο) του Καρλ Μαρξ εκδόθηκε το 1867. Μετά το θάνατο του Μαρξ (1883) ο Ένγκελς επιμελήθηκε το δεύτερο (1885) και τρίτο (1894) τόμους. Στο άρθρο του για το θάνατο του Ένγκελς το 1895, ο Λένιν έγραψε ότι οι δυο τόμοι πρέπει να θεωρηθούν κοινά έργα των Μαρξ και Ένγκελς.

Μετά την Κομούνα του Παρισιού (άνοιξη 1871), οι Μαρξ και Ένγκελς τόνισαν την ανάγκη της Διχτατορίας του Προλεταριάτου ως μεταβατικό στάδιο στο σοσιαλισμό και στη «βαθμιαία εξαφάνιση του κράτους» (Ένγκελς Αντί-Ντίρινγκ, 1878, μέρος ΙΙΙ «Σοσιαλισμός», κεφάλαιο 2 «Θεωρητικά»). 

Σ’ αυτό το έργο και στα βιβλία του, Σοσιαλισμός: Ουτοπικός και Επιστημονικός (1880), Διαλεχτική της Φύσης (άρθρα 1873-1886), Η προέλευση της Οικογένειας, Ατομικής Ιδιοχτησίας και Κράτους (1884), Λούντβιγκ Φόϊερμπαχ και το τέλος τής κλασικής γερμανικής φιλοσοφίας (1888), ο Ένγκελς παρουσίασε το Διαλεχτικό Υλισμό (Μαρξισμό) ως επιστημονική κοσμοθεωρία και μέθοδο επαναστατικής ανατροπής του καπιταλισμού. 

Άγαλμα του Φρίντριχ Ένγκελς, προέλευσης Σοβιετικής Ουκρανίας, που στήθηκε στο κέντρο του Μάντσεστερ το 2017.

Στα δυο κύρια ιστορικά του έργα, Ο Πόλεμος των Χωρικών στη Γερμανία (1850, έκδοση 1870) και Επανάσταση και Αντεπανάσταση στη Γερμανία (άρθρα 1851-2 για την επανάσταση 1848-9, εκδόθηκε το 1896 σε επιμέλεια της Ελέανορ Μαρξ) ο Ένγκελς ανέλυσε τον επαναστατικό χαραχτήρα της ιστορίας της εργατικής τάξης στη Γερμανία.

Ο Ένγκελς και ο Μαρξ αντιτάχτηκαν με σφοδρότητα στο ρεφορμιστικό ρεύμα που αναδύθηκε στο Γερμανικό Δημοκρατικό Εργατικό Κόμμα (SDAP). Το 1875 ο Μαρξ σύνταξε την Κριτική στο Πρόγραμμα Γκότα του SDAP. Παρά τις συνεχείς προσπάθειες του Ένγκελς για δημοσίευση της κριτικής τού Μαρξ, η ηγεσία του SDAP (Μπάμπελ – Κάουτσκι) αρνιόταν να το δημοσιεύσει. Μόλις το 1891, με άρθρο από τον ίδιο τον Ένγκελς, η κριτική του Μαρξ δημοσιεύτηκε και το Πρόγραμμα του SDAP διορθώθηκε.   

Στη δεκαετία του 1970, μετά την άρνηση του Γαλλικού Κομουνιστικού Κόμματος να υποστηρίξει την Εξέγερση του Μάη 1968 και την ανατροπή του Ντε Γκολ, μερικοί απογοητευμένοι διανοούμενοι στράφηκαν ενάντια στον Μαρξισμό (ταύτισαν Σταλινισμό και Μαρξισμό) και στον Μπολσεβικισμό.

Θεώρησαν ότι τα έργα του Μαρξ και Ένγκελς της δεκαετίας του 1840 ήταν «ανθρωπιστικά έργα», πολύ διαφορετικά και αντίθετα με τα κατοπινά τους έργα. Αυτοί οι διανοούμενοι επιτέθηκαν ιδιαίτερα στον Επιστημονικό Σοσιαλισμό του Ένγκελς και στα έργα του Αντι-Ντίρινγκ και Διαλεχτική της Φύσης.

Άγαλμα του Φρίντριχ Ένγκελς στο Μουσείο Ένγκελς, Βούπερταλ. Φωτό Museum Industrielkultur Engels-Haus https://www.mik-wuppertal.de

Σ’ αυτά τα έργα ο Ένγκελς τονίζει ότι ο Διαλεχτικός Υλισμός (η επιστημονική κοσμοθεωρία του Μαρξισμού) είναι αντανάκλαση στο μυαλό του ανθρώπου των νόμων της Φύσης, δεν είναι απόρροια του μυαλού, και ότι η ανατροπή του καπιταλισμού είναι προϊόν των ταξικών κοινωνικών ανταγωνισμών που το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα δημιουργεί. –

Σήμερα Σάββατο 28 Νοέμβρη 2020 εγκαινιάζεται στη γενέθλια πόλη του Ένγκελς η νέα μορφή του Museum Industrielkultur Engels-Haus (https://www.mik-wuppertal.de Μουσείο Βιομηχανικού Πολιτισμού Σπίτι Ένγκελς), Engelsstrasse 10, 42283 Wuppertal, NRW Germany. 

► ΦΛΕΒΑΡΗΣ 1848: ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

«Ένα φάντασμα στοιχειώνει την Ευρώπη – το φάντασμα του κομουνισμού».

(Η πρώτη φράση στο Κομουνιστικό Μανιφέστο)

fullsizeoutput_3767

Η παγκόσμια οικονομική κρίση του καπιταλισμού, που ξέσπασε το 2008, έχει οδηγήσει τις κυρίαρχες τάξεις σε μετωπική επίθεση στους εργαζόμενους, αγρότες, νεολαία και μικροαστούς.

Η ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση με μνημόνια λιτότητας και διχτατορικά μέτρα προσπαθεί να κρατήσει ζωντανές τις τράπεζες και το καπιταλιστικό σύστημα.

Αυτή η αντεπανάσταση έχει δημιουργήσει σ’ όλη την Ευρώπη κινήματα επαναστατικής αντίστασης στα σχέδια των Βρυξελών. Αλλά έχει επίσης αναπτύξει ακροδεξιά και ρατσιστικά κινήματα, καθώς τα αριστερά, πρώην κομουνιστικά, και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα πέρασαν στην πλευρά της αντίδρασης, της ΕΕ, του ευρό και του ΝΑΤΟ.

Η κρίση ηγεσίας της εργατικής ταξης μπορεί να επιλυθεί με τη συγκρότηση μαζικών επαναστατικών μαρξιστικών κομμάτων της 4ης Διεθνούς σ’ όλη την Ευρώπη για να καθοδηγήσουν τους εργαζομένους στη σοσιαλσιτική επανάσταση.

Το 2018, 170 χρόνια από την έκδοση του Κομουνιστικού Μανιφέστου (Φλεβάρης 1848), η ευρωπαϊκή εργατική τάξη και η νεολαία καλούνται να συνεχίσουν την παγκόσμια επανάσταση που ξεκίνησε το 1917 στη Ρωσία από το Μπολσεβίκικο Κόμμα, και να ανατρέψουν την ΕΕ και τον καπιταλισμό, να προχωρήσουν στα Ενωμένα Σοσιαλιστικά Κράτη της Ευρώπης.

honore daumier uprising 1848 34x44

“Η Εξέγερση” πίνακας του Ονορέ Ντομιέ (34×44 εκ.) 1848.

► ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ

Στις 21 Φλεβάρη 1848 δημοσιεύτηκε στα γερμανικά στο Λονδίνο το Μανιφέστο του Κομουνιστικού Κόμματος που έγραψαν οι Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς μετά από εντολή τής (παράνομης) διεθνούς Ένωσης Κομουνιστών στο συνέδριο της στο Λονδίνο το Νοέμβρη 1847. Το Κομουνιστικό Μανιφέστο, ο τίτλος που χρησιμοποιούμε σήμερα, αναφέρει ως εκδότες τον «Επιμορφωτικό Σύλλογο για τους Εργάτες» που είχε ιδρύσει για νόμιμη δράση η Ένωση Κομουνιστών. Στ’ αγγλικά κυκλοφόρησε το 1850.

Στον Πρόλογο της γερμανικής έκδοσης του 1872, ένα χρόνο μετά την Κομούνα του Παρισιού, οι Μαρξ και Ένγκελς σημείωσαν ότι μερικά σημεία του Μανιφέστου ήταν ξεπερασμένα από τις ιστορικές εξελίξεις. Όμως αποτελούσε πια ιστορικό ντοκουμέντο «που δεν είχαν δικαίωμα να αλλάξουν». Πίστευαν ότι θα μπορούσε να γραφτεί μια Εισαγωγή που θα κάλυπτε την περιοδο 1847-1872.  

Rev 1848

Στα οδοφράγματα του 1848.

► ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1848

Λίγες μέρες μετά την έκδοση του Κομουνιστικού Μανιφέστου, στις 24 Φλεβάρη1848 ξέσπασε στο Παρίσι επανάσταση που ανέτρεψε τη γαλική καπιταλιστική μοναρχία.

Η επανάσταση εξαπλώθηκε σ’ όλη την Ευρώπη. Η εργατική τάξη στο Παρίσι, και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και εργατουπόλεις, πρωτοστάτησε στην ανατροπή των φεουδαρχικών καθεστώτων (Βερολίνο, Βιένη, Μιλάνο, Βαρσοβία κ.α.) σε συμμαχία με τους δημοκράτες αστούς και διανοούμενους.

Η επανάσταση είχε αντίχτυπο και στην Ελλάδα (Τάσος Βουρνάς Το Ελληνικό 1848, εκδόσεις αφοί Τολίδη, Αθήνα 1983).

Ο Κάρλ Μαρξ συμμετείχε στην επανάσταση στο Παρίσι όπου σχηματίστηκε η ηγεσία των περιορισμένων δυνάμεων της Ένωσης Κομουνιστών με σκοπό επαναστατική δράση στη Γερμανία. Η ηγεσία περιλάμβανε τους Μαρξ, Ένγκελς, Βολφ, Μπάουερ, Μολ και Σάπερ, και ανακοίνωσε 17 αιτήματα «του Κομουνιστικού Κόμματος στη Γερμανία υπέρ του γερμανικού προλεταριάτου, των μικροαστών και της αγροτιάς». Τα αιτήματα περιλάμβαναν την εγκαθίδρυση δημοκρατίας, την εθνικοποίηση των τσιφλικιών και των ορυχείων, τον εξοπλισμό των εργαζομένων και αγροτών, την καθολική εκπαίδευση από το κράτος, κ.α.

Την 1 Ιούνη 1848 κυκλοφόρησε το πρώτο φύλλο του καθημερινού «οργάνου της δημοκρατίας» Νέα Εφημερίδα Ρηνανίας στην εργατούπολη Κολονία με διευθυντή τον Μαρξ. Ο Ένγκελς έγραφε άρθρα από τα επαναστατικά μέτωπα (Ουγγαρία, Αυστρία κ.α.). Στη διάρκεια της Επανάστασης του 1848-9 ο Ένγκελς πήρε μέρος σε πολλές μάχες στη νότια Γερμανία. (Καρλ Μαρξ, Φραντς Μέρινγκ, Βερολίνο 1918)

fullsizeoutput_3768

Οι οπλισμένοι αντιπρόσωποι των εργαζομένων του Παρισιού απαιτούν την άμεση ανακήρυξη της Δημοκρατίας.

Μελέτες για την Επανάσταση 1848:

Γερμανία: Επανάσταση και Αντεπανάσταση, Φρίντριχ Ένγκελς (με συνεργασία του Καρλ Μαρξ) 1850-52

Η 18η Μπριμέρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη, Κάρλ Μάρξ 1852

Οι ταξικοί αγώνες στη Γαλία 1848-1850, Καρλ Μάρξ 1850

«Οι κομουνιστές απαξιώνουν να κρύβουν τις απόψεις και τους στόχους τους. Δηλώνουν ανοιχτά ότι οι σκοποί τους μπορούν να επιτευχθούν μόνο με τη βίαιη ανατροπή όλων των σημερινών κοινωνικών συνθηκών.

Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις την κομουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν παρά τις αλυσίδες τους. Έχουν να κερδίσουν ένα κόσμο. Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!»

(Η τελευταία παράγραφος στο Κομουνιστικό Μανιφέστο)