► ΚΑΤΩ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ! ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ!

Η μεγάλη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, αποτέλεσμα της πλήρους αποδοχής του των μνημονίων ΕΕ-ΔΝΤ, είναι μια απόλυτη ήττα τής ιδέας ότι μπορεί να υπάρξει κάποιος συμβιβασμός με το διευθυντήριο της ΕΕ και τον ιμπεριαλισμό.

Ο Τσίπρας από τη διακήρυξη ότι θα σχίσει τα μνημόνια, πέρασε στην υποταγή στην ΕΕ και αποκήρυξε το βροντερό ΟΧΙ του ελληνικού λαού στα μνημόνια βάρβαρης λιτότητας με πραξικόπημα και κυβέρνησε ως μια κοινοβουλευτική χούντα, με τους/τις βουλευτές να ψηφίζουν τις διαταγές των Βρυξελών χωρίς ούτε να τις διαβάσουν!

Η κυβέρνηση Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ υπόγραψε το τρίτο μνημόνιο και τον Ιούνη 2018 τα διαρκή μνημόνια. Όλη η ελληνική οικονομία, φόροι και όλα τα κρατικά έσοδα, όπως και ολόκληρη η κρατική περιουσία (νοσοκομεία, σχολεία, πανεπιστήμια, ορφανοτροφεία, μουσεία, υπουργεία κλπ.) είναι στα χέρια των «δανειστών» επικυρίαρχων ΕΕ-ΔΝΤ που ελέγχουν τις Ανεξάρτητες Αρχές. Η όποια εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κανένα έλεγχο στα οικονομικά της χώρας, η Ελλάδα είναι μια νεο-αποικία της ΕΕ!

Μαζική ανεργία, «ελαστικές» μορφές εργασίας και «εργολαβικοί» εργαζόμενοι, μισθοί και συντάξεις πείνας, νοσοκομεία, παιδεία και πρόνοια σε κατάρρευση, ιδιωτικοποιήσεις και καταστροφή περιβάλλοντος, αυτή είναι η προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ!

Από την απεργικαή κινητοποίηση στην Τράπεζα Πειραιώς τον περασμένο μήνα. Φωτό Ε.Α.

Το εκλογικό αποτέλεσμα τής 7ης Ιούλη 2019 ήταν μεγάλη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και της μνημονιακής πολιτικής του, και όχι των εργαζομένων και της νεολαίας που αγωνίζονται συνεχώς από το 2010 ενάντια στη βαρβαρότητα των μνημονίων λιτότητας που επέβαλαν οι τραπεζίτες της ΕΚΤ και η ΕΕ. Η εργατική τάξη και η νεολαία δεν έπαψαν να παλεύουν και ενάντια στις προδοσίες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.

Την περασμένη Κυριακή οι εργαζόμενοι έκφρασαν το μίσος τους στο ΣΥΡΙΖΑ και στα μνημόνια. Περίπου 42% των ψηφοφόρων αρνήθηκαν να πάνε να ψηφίσουν, το μεγαλύτερο ποσοστό από το 1974. Τα κόμματα της αριστεράς (ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) είναι πολιτικά ανίκανα να προσφέρουν τη λύση εξουσίας για την εργατική τάξη, τη λύση της άμεσης οργάνωσης για την ανατροπή του καπιταλισμού και την έξοδο από ΕΕ – ΝΑΤΟ.  

Μια σειρά από κλάδους, τρεπεζικοί υπάλληλοι, ναυτεργάτες, βιομηχανικοί εργάτες κ.α., πραγματοποίησαν μαζικές απεργίες και κινητοποιήσεις στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου παρά τα ξεπουλήματα της γραφειοκρατίας των συνδικαλιστικών ομοσπονδιών.

Σ’ αυτές τις απεργίες τα αριστερά κόμματα (ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.α.) αρνήθηκαν κατηγορηματικά να καλέσουν όλη την οργανωμένη εργατική τάξη σε Γενική Απεργία Διαρκείας για τη νίκη των απεργών και τη συντριβή των μνημονίων.

Οι ηγεσίες αυτών των κομμάτων αρνούνται το χαραχτήρα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού ως θανάσιμης κρίσης που δεν μπορεί να επιλυθεί μέσα στο σύστημα, παρά μόνο με την ανατροπή του. Αρνούνται ότι ζούμε σε μια επαναστατική περίοδο όπου η άρχουσα τάξη δεν μπορεί να κυβερνήσει με τα παλιά μέσα τής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, και η εργατική τάξη δεν μπορεί να επβιώσει στη διχτατορία των μνημονίων.

Παράλληλα οι ηγεσίες αυτών των κομμάτων – αυτοαποκαλούμενων κομμουνιστών – θεωρούν ότι η εργατική τάξη είναι ανίκανη να εξεγερθεί ενάντια στα μνημόνια και στον καπιταλισμό.

Γι’ αυτό οι πεσιμιστικές ηγεσίες των ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΟΚΔΕ, ΚΚΕ μ-λ και άλλων αριστερών κομμάτων, στις ανακοινώσεις τους για το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών, θεωρούν ότι σηματοδοτούν «σταθεροποίηση» του πολιτικού συστήματος και ήττα των εργαζομένων!

Την ώρα που σ’ όλη την Ευρώπη – όπως έδειξαν οι πρόσφατες ευροεκλογές – το μεταπολεμικό πολιτικό σύστημα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας καταρρέει και νέα κόμματα αναλαμβάνουν εξουσίες, οι πεσιμιστικές ηγεσίες των αριστερών κομμάτων στην Ελλάδα, βλέπουν ότι αντίθετα στη χώρα της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης, υπάρχει πολιτική σταθεροποίηση!

Από τη Πρωτομαγιάτικη πορεία 20.000 στη Βαρκελώνη που οργάνωσαν οι CCOO και CGT. Εργάτες της ΝΙΣΑΝ αγωνίζονται ενάντια στις μαζικές απολύσεις. Φωτό Ε.Α.

Όλοι οι παγκόσμιοι οικονομικοί οργανισμοί του καπιταλισμού – από το ΔΝΤ έως την τράπεζα BIS – προειδοποιούν για τους άμεσους τεράστιους κινδύνους στο σύστημα από την κολοσιαία «φούσκα» χρέους κρατών, τραπεζών και επιχειρήσεων.

Αντί να περιορίσουν την «ποσοτική χαλάρωση» (χρήμα σε τράπεζες και επιχειρήσεις με 0% επιτόκιο) οι κεντρικές τράπεζες σε ΕΠΑ, Αγγλία, ΕΕ και Ιαπωνία αναγκάστηκαν, από την οικονομική κρίση, να συνεχίσουν την ηλεκτρονική παραγωγή χρήματος για να αποφευχθεί μια νέα παγκόσμια κατάρρευση.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη-Δεξιάς πήρε τη σκυτάλη από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για να αναπτύξει τον ταξικό πόλεμο της άρχουσας τάξης για την υποταγή της εργατικής τάξης και νεολαίας.

Αλλά οι εργαζόμενοι – αντίθετα με τις ιδεολογικές χυδαιότητες περί ήττας της εργατικής τάξης που προέρχονται από τις ηγεσίες ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.α. – είναι σε πορεία αντίστασης που σε διεθνή κλίμακα εξελίσσεται σε εξέγερση ενάντια στις αντεργατικές και ρατσιστικές πολιτικές της ΕΕ και των υπάκουων καπιταλιστικών κυβερνήσεων.

Από διαδήλωση των Κίτρινων Γιλέκων στη Γαλία τον περασμένο Γενάρη. 

Αυτό το διεθνές κίνημα αντίστασης και εξέγερσης πρέπει να μετατραπεί σε μια οργανωμένη δύναμη ανατροπής του συστήματος και των μνημονίων. Απαιτείται ένα σαφές κάλεσμα προς τους εργαζομένους, νεολαία, αγρότες και μικροεπαγγελματίες, για έξοδο από την κρίση μέσω της ανατροπής της ΕΕ και του καπιταλισμού.

Αυτό σημαίνει αγώνα για την οργάνωση Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας, για συγκρότηση Συμβουλίων εργατών, νεολαίας κ.α. σε κάθε περιοχή, για Επιτροπές Αγώνα στους τόπους δουλειάς, για καταλήψεις εργαοστασίων που απειλούνται με λουκέτο, για εργατικές πολιτοφυλακές ενάντια στους ρατσιστές και φασίστες, για κινητοποίηση ενάντια σ’ αυτούς που θα κηρύξουν νέους πολέμους.

Μόνο μ’ αυτή την προοπτική μπορεί να δημιουργηθεί η δύναμη που θα αντισταθεί και θα νικήσει την αντεπανάσταση της ΕΕ, του Μητσοτάκη και των δήθεν αριστερών τύπου Τσίπρα κ.α.

Τώρα είναι η περίοδος της συγκρότησης ενός μαζικού επαναστατικού μαρξιστικού κόμματος της Τέταρτης Διεθνούς για εργατική σοσιαλιστική δημοκρατία σχεδιασμένης εθνικοποιημένης οικονομίας, και για την αντικατάσταση της ΕΕ από τα Ενωμένα Σοσιαλιστικά Κράτης της Ευρώπης. –

►  ΣΥΓΚΛΙΣΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ, ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΙ ΤΣΙΠΡΑ!

► ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΙΩΞΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΣΕΕ!- Η ΓΣΕΕ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ!

Από τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ την Κυριακή πρωί στο ξενοδοχείο του συνεδρίου της ΓΣΕΕ. Αντί να πραγματοποίησει Πανελλαδική Συνέλευση, το ΠΑΜΕ σηκώθηκε κι έφυγε από την Καλαμάτα! Φωτό 902.gr

Το 37ο συνέδριο της ΓΣΕΕ στην Καλαμάτα (προγραμματισμένο για Πέμπτη-Κυριακή 14-17 Μάρτη) δεν πραγματοποιήθηκε καθώς η συνδικαλιστική γραφειοκρατία στην ηγεσία τής Συνομοσπονδίας αρνήθηκε να ελεγχτούν οι σύνεδροι-αντιπρόσωποι στο Συνέδριο όπως απαιτούσε το ΠΑΜΕ (συνδικαλιστική παράταξη του ΚΚΕ) και άλλοι.

Τις τελευταίες βδομάδες, με το συνέδριο της ΟΙΥΕ (που επίσης δεν πραγματοποιήθηκε), είχε αποκαλυφθεί ότι εργοδότες, επιχειρηματίες και διευθυντικά στελέχη εταιρειών θα ήταν αντιπρόσωποι στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ!

Πολύ σωστά εργαζόμενοι και συνδικαλιστές διαδήλωσαν, με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ, έξω από το ξενοδοχείο όπου θα πραγματοποιούνταν το Συνέδριο της ΓΣΕΕ.

Η ηγεσία της ΓΣΕΕ (συρφετός ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ και κάποιων ρεταλιών, όλοι τους υποστηριχτές των μνημονίων και της συνεργασίας με τα αφεντικά) και οι κολαούζοι της, δεν τόλμησαν να ανοίξουν το Συνέδριο! Ουσιαστικά η δύναμη τους στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι πολύ μικρή, αλλά υποστηρίζονται από την ΕΕ, τα αφεντικά, και τις μνημονιακές κυβερνήσεις.

Χτες Κυριακή πρωί η ηγεσία του ΠΑΜΕ αποχώρησε από την Καλαμάτα δηλώνοντας ότι «ο αγώνας συνεχίζεται από αύριο σε όλους τους χώρους δουλειάς». Το ΠΑΜΕ κάλεσε να συνεδριάσει η διοίκηση τής ΓΣΕΕ και ίσως προσφύγει στα δικαστήρια για διορισμό προσωρινής διοίκησης, όπως έκανε στην ΟΙΥΕ.

Η ηγεσία του ΠΑΜΕ αντί να καλέσει στην άμεση διεξαγωγή του Συνεδρίου της ΓΣΕΕ (ως Πανελλαδικής Συνέλευσης Εργαζομένων) με όλους/ες που συμφωνούν στην εκδίωξη της εργοδοσίας από το συνδικαλιστικό κίνημα, αποχώρησε από το Συνέδριο!

Η πραγματοποίηση του Συνεδρίου, έστω με μειοψηφία αντιπροσώπων, θα δημιουργούσε μια νέα δημοκρατικά εκλεγμένη διοίκηση που θα απαιτούσε από την εργατική τάξη αναγνώριση και εκδίωξη της γραφειοκρατίας από τα πόστα και το χτίριο της ΓΣΕΕ!

Αλλά η πολιτική της ρεφορμιστικής ηττοπαθούς ηγεσίας του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ αρνείται τη γενική απεργία διαρκείας, αρνείται την ανατροπή της χούντας Τσάπρα, αρνείται την άμεση έξοδο από ΕΕ και ευρό!

Τον περασμένο Νοέμβρη – όπως και το Φλεβάρη 2017 – η ηγεσία ΠΑΜΕ/ΚΚΕ ματαίωσε και ανέβαλε απεργίες για να είναι μαζί με τη ΓΣΕΕ!

Το ΠΑΜΕ με ειρωνικά σχόλια αρνήθηκε να υποστηρίξει την απεργία και πορεία των πρωτοβάθμιων σωματείων την 1 Νοέμβρη 2018.

Το πανό στην κορυφή της Διακλαδικής απεργιακής πορείας της Πέμπτης1/11/2018 στην Αθηνα. Φωτό Ε.Α.

Υπενθυμίζεται ότι το 1962 αριστεροί συνδικαλιστές και αγωνιστές (με την υποστήριξη του παράνομου τότε ΚΚΕ) συγκρότησαν την «Κίνηση των 115 σωματείων» που οργάνωσε σημαντικούς αγώνες παρά τη ρεφορμιστική πολιτική της ηγεσίας του, και τερμάτισε την κυριαρχία της ΓΣΕΕ των εθνικόφρονων Μακρή – Θεοδώρου. (Δες: “Η Κίνηση των 115 – Κοινωνικοί Αγώνες 1962-67»”, του Δημήτρη Λιβιεράτου, Προσκήνιο 2003, και «Η “Κίνηση των 115” Συνδικαλιστικών Οργανώσεων», Ριζοσπάστης 1/1/2015).

Η σαπίλα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας δεν έχει όρια. Είναι καρκίνος στο συνδικαλιστικό και εργατικό κίνημα και πρέπει να αποβληθεί με τον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στα μνημόνια και για την ανατροπή της μειοψηφικής μνημονιακής κοινοβουλευτικής χούντας Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ-δεξιών ρεταλιών.

Η αντιδραστική και αντεπαναστατική ηγεσία της ΓΣΕΕ αρνείται να κινητοποιήσει την εργατική τάξη σε γενική απεργία διαρκείας για την ανατροπή των μνημονιων, έχει αποδεχτεί τις ιδιωτικοποιήσεις και τη μαζική ανεργία, και επίσημα έχει υπογράψει – με την ΑΔΕΔΥ – την αντιδραστική κατάπτυστη συμφωνία «Κοινωνική Συμμαχία» με τους εργοδότες και τα επιμελητήρια!

Είναι λοιπόν αναγκαίο αυτή η πανάθλια αντεργατική ηγεσία της ΓΣΕΕ να πεταχτεί έξω από τα γραφεία της ΓΣΕΕ που ανήκουν στην εργατική τάξη και στους αγωνιστές της στα εργατικά συνδικάτα!

Αυτό το ουσιαστικό σημείο ξεχνούν οι Αριστεροί στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι Αναρχοσυνδικαλιστές. Ταυτίζουν την αντιδραστική γραφειοκρατία με τη ΓΣΕΕ που ανήκει στους εργαζομένους. Μιλούν για «κέντρο αγώνα» που όμως θα αφήσει τη γραφειοκρατία να κυριαρχεί στη ΓΣΕΕ και να υπονομεύει το κίνημα. Ένα «κέντρο αγώνα» μπορεί να παίξει ένα πολύ σημαντικό ρόλο, ανάλογα με τις συνθήκες όμως.

Η πάλη για την εκδίωξη της αντεργατικής γραφειοκρατίας ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-Ομοσπονδιών πρέπει να διεξαχθεί με συγκεκριμμένο πρόγραμμα συντριβής των υποστηριχτών αυτής της γραφειοκρατίας. Δηλαδή, οργάνωση ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ για συντριβή των μνημονίων φτώχειας και ανεργίας, συντριβή της Δεξιάς του Μητσοτάκη και των ρατσιστών-φασιστών, και μάχη για ΑΝΑΤΡΟΠΗ τής κοινοβουλευτικής χούντας ΕΕ-Τσίπρα.

Από διαδήλωση των Κίτρινων Γιλέκων στη Γαλία. Συνεχίζουν με απαίτηση την παραίτηση του Προεδοτ Μακρόν.

Σ’ όλη την Ευρώπη η ταξική πάλη αναπτύσσεται ενάντια στους τραπεζίτες, στην ΕΕ και στους ακροδεξιούς ρατσιστές φασίστες.

Η περίοδος που ζούμε χαραχτηρίζεται από την τερματική παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού και από την επαναστατική αντίσταση και εξέγερση της εργατικής τάξης, η οποία όμως δεν έχει επαναστατική ηγεσία.

Μια επαναστατική ηγεσία καλούνται να σχηματίσουν οι πρωτοπόρου αγωνιστές και νεολαία σήμερα για εκδίωξη γραφειοκρατίας ΓΣΕΕ και ανατροπής καπιταλισμού!

Η ηγεσία του ΚΚΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.α. άλλων Αριστερών δεν ξεκινούν την ανάλυση της σημερινής ταξικής πάλης από την παγκόσμια κρίση και την αντίσταση των εργαζομένων, αλλά αποδέχονται την αιωνιότητα του καπιταλισμού! Πιστεύουν ότι η εργατική τάξη έχει ηττηθεί στην Ελλάδα!!!

Οι αγωνιστές καλούνται να οργανώσουν κινητοποιήσεις, μπλοκαρίσματα και καταλήψεις για τη συντριβή των μνημονίων, για τη σύγκλιση ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ αντιπροσώπων εργατικών σωματείων και επιτροπών, φοιτητών και νεολαίας, αγροτών, μικροεπαγγελματικών και συνταξιούχων, για το συντονισμό της ταξικής πάλης ενάντια στη γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ, στον Μητσοτάκη και στον Τσίπρα.

Έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για εργατική σοσιαλιστική εξουσία, έξοδο από ΕΕ και ΝΑΤΟ, για εθνικοποιημένη και κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία για το συμφέρον των εργαζομένων, αγροτών, νεολαίας και μικροεπαγγελματιών. –