► ΟΧΙ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ, ΑΛΛΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ!
Στρατιώτες στην εξέγερση της Πετρούπολης, Φλεβάρη / Μάρτη 1917.
«Η ρωσική επανάσταση που πραγματοποιήσατε άνοιξε μια νέα εποχή. Ζήτω η παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση!»
Έτσι έκλεισε τη σύντομη ομιλία του ο Βλαντίμιρ Λένιν προς τους εργάτες και στρατιώτες που τον υποδέχτηκαν στο σιδηροδρομικό σταθμό της Πετρούπολης στις 3 Απρίλη 1917. Την επόμενη μέρα διάβασε τις περίφημες «Θέσεις του Απρίλη» δυο φορές – μια σε συνέλευση των Μπολσεβίκων αντιπροσώπων στο Σοβιέτ Πετρούπολης και άλλη μια σε συγκέντρωση Μπολσεβίκων και Μενσεβίκων, που συζητούσαν κοινή πολιτική. Οι «Θέσεις του Απρίλη» δημοσιεύτηκαν στην Πράβντα (την εφημερίδα των Μπολσεβίκων) στις 7 Απρίλη 1917 – μόνο με την υπογραφή του Λένιν.
Στην Ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης (κεφάλαιο 15) ο Τρότσκι έγραψε από την εξορία το 1930:
«Οι θέσεις έκφρασαν απλές σκέψεις με απλά λόγια κατανοητά απ’ όλους: η δημοκρατία που βγήκε από την επανάσταση του Φλεβάρη δεν είναι η δική μας δημοκρατία, και ο πόλεμος που διεξάγεται δεν είναι ο δικός μας πόλεμος. Το καθήκον των Μπολσεβίκων είναι να ανατρέψουν την ιμπεριαλιστική κυβέρνηση. Αλλά αυτή η κυβέρνηση υποστηρίζεται από τους Σοσιαλεπαναστάτες και τους Μενσεβίκους, που έχουν την υποστήριξη και εμπιστοσύνη των μαζών του λαού. Είμαστε μειοψηφία. Σ’ αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να μιλήσει κανείς για βία από την πλευρά μας. Πρέπει να διδάξουμε τις μάζες να μην εμπιστεύονται τους Συμβιβαστές και τους Αμυνιστές [υποστηριχτές του πολέμου]. ‘Πρέπει υπομονετικά να εξηγούμε’. Η επιτυχία αυτής της πολιτικής, που υπαγορεύεται απ’ όλη τη σημερινή κατάσταση, είναι εγγυημένη και θα μας οδηγήσει στη διχτατορία του προλεταριάτου, πέρα από τα όρια του μπουρζουάδικου καθεστώτος».
Στις επαναστατικές συνθήκες του 1917 ο Λένιν δεν κήρυξε την υποστήριξη στη σταθεροποίηση του καπιταλιστικού καθεστώτος, αλλά τη διχτατορία του προλεταριάτου, την ανατροπή της μπουρζουάδικης κυβέρνησης και του καπιταλισμού.
Για την πραγματοποίηση της ανατροπής, οι επαναστατικές δυνάμεις (Μπολσεβίκοι) έπρεπε να κερδίσουν «υπομονετικά» την υποστήριξη των μαζών, που τότε υποστήριζαν τα αριστερά κόμματα (Σοσιαλεπαναστάτες και Μενσεβίκους). Η πολιτική αυτών των κομμάτων ήταν υποστήριξη στην εγκαθίδρυση ενός καπιταλιστικού καθεστώτος, καθώς νόμιζαν ότι οι συνθήκες – η καθυστέρηση της Ρωσίας και η συνείδηση των εργαζομένων της Ρωσίας – δεν ήταν ώριμες για την ανατροπή του καπιταλισμού με τη σοσιαλιστική επανάσταση.
Στην πολιτική των «Θέσεων του Απρίλη» συναντήθηκαν Λένιν και Τρότσκι, καθώς ο Τρότσκι από την επαύριο της επανάστασης του 1905, με το έργο του Η Διαρκής Επανάσταση, είχε τονίσει ότι η επανάσταση στη Ρωσία δεν μπορούσε να παραμείνει καπιταλιστική, αλλά έπρεπε να προχωρήσει στο σοσιαλισμό.
Η πολιτική προοπτική του Λένιν και του Τρότσκι αποδείχτηκε σωστή, αυτή των αριστερών υποστηριχτών του καπιταλισμού λάθος και αντεπαναστατική.
Συμβιβαστές–υποστηριχτές της καπιταλιστικής σταθεροποίησης ήταν όλη η ηγεσία του Μπολσεβίκικου Κόμματος όταν έφτασε ο Λένιν στην Πετρούπολη. Οι Κάμενεφ και Στάλιν, διευθυντές της Πράβντα, υποστήριζαν την καπιταλιστική Προσωρινή Κυβέρνηση και την ένωση με τους Μενσεβίκους. Κανείς δεν βρέθηκε, ούτε καν ο Ζηνόβιεφ τότε στο πλάϊ του Λένιν, να συνυπογράψει τις «Θέσεις» του Λένιν! Μέρες μετά τη δημοσίευση τους, η Πράβντα τις αποκαλούσε «προσωπικές απόψεις» του Λένιν!
Στην εφημερίδα Πριν, 9 Απρίλη 2017, δημοσιεύτηκε το άρθρο του Μπάμπη Συριόπουλου «Οι Θέσεις του Απρίλη βάζουν στόχο τη σοσιαλιστική επανάσταση», σ. 20-21. Το άρθρο τονίζει τη διαφωνία στις «Θέσεις» της τότε ηγεσίας των Μπολσεβίκων αλλά δεν αναφέρει ότι υπεύθυνοι γι’ αυτό ήταν οι Καμένεφ και Στάλιν. Η εφημερίδα πλαστογραφεί την ιστορία δημοσιεύοντας – χωρίς λεζάντα – φωτογραφία ζωγραφικού πίνακα «σοσιαλιστικού ρεαλισμού» της δεκαετίας του 1930 που δείχνει την αποβίβαση του Λένιν από το τρένο και πίσω του τον Στάλιν – ένα πανάθλιο ψέμμα του σταλινισμού! Μαζί με τον Λένιν ταξίδεψε ο Ζηνόβιεφ, όχι ο Στάλιν.
Το άρθρο στο Πριν προσπαθεί να δώσει την εικόνα της κατάστασης στη Ρωσία με την άφιξη του Λένιν και είναι γραμμένο ως μια ιστορική αναδρομή. Απουσιάζει η κατανόηση και προβολή των «Θέσεων» ως της άμεσης πολιικής πραχτικής του κόμματος σε επαναστατικές συνθήκες. Το άρθρο δεν αναφέρει λέξη για το τι μπορεί να σημαίνουν οι «Θέσεις» σήμερα στην Ελλάδα των μνημονίων, στην περίοδο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού.
«Θέση» του Πριν, ΝΑΡ, ΚΚΕ, ΛΑΕ, ΑΔΕΔΥ κ.α., είναι σήμερα η «ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής» των μνημονίων. Αυτά τα κόμματα αρνούνται όπως ο διάλος το λιβάνι να καλέσουν σε ΑΝΑΤΡΟΠΗ της ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΣΙΠΡΑ και του ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ. Αρνούνται το χαραχτήρα της σημερινής κατάστασης ως επαναστατικής, απόρροια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού. Πιστεύουν ότι ο καπιταλισμός έχει μέλλον!
Οι Τροτσκιστές της Διεθνούς Επιτροπής της 4ης Διεθνούς και η Εργατική Αντίσταση πιστεύουν το αντίθετο!
Ο αγώνας ενάντια στα μνημόνια λιτότητας της αντεπανάστασης ΕΕ και καπιταλισμού, είναι επαναστατικός αγώνας που μπορεί να δικαιωθεί μόνο με την ανατροπή των καπιταλιστικών κυβερνήσεων και της ΕΕ, με την ευρωπαϊκή σοσιαλιστική επανάσταση.
Ο αγώνας σήμερα απαιτεί την ενοποίηση της πάλης όλων των εργαζομένων, ανέργων, αγροτών, νεολαίας και μικροεπαγγελματιών σε ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ, για την οργάνωση ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, για τη συντριβή των μνημονίων, για την ανατροπή του Τσίπρα. Ένα τέτοιο πρόγραμμα θα κερδίσει την υποστήριξη της εργατικής τάξης και της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.
Η επαναστατική αντίσταση στο νέο μνημόνο και στους πολέμους της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, πρέπει να αναπτυχθεί με προοπτική τη Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα και της συντριβής της Δεξιάς του Μητσοτάκη και της Χρυσής Αυγής. Οι διαδηλώσεις μερικών χιλιάδων και οι μονοήμερες απεργίες δεν φτάνουν!
Από διαδήλωση του Εργατικού Κόμματων των Εργατών (WRP – Βρετανικού Τμήματος της Διεθνούς Επιτροπής της 4ης Διεθνούς). Λονδίνο 5/3/17. Φωτό News Line
Ο σημερινός αγώνας πρέπει να έχει στόχο την έξοδο από ΕΕ – ΝΑΤΟ, την εθνικοποίηση των τραπεζών, τη διαγραφή του χρέους. Το άμεσο ιστορικό καθήκον των εργαζομένων και της νεολαίας είναι να δημιουργήσουν το δικό τους επαναστατικό μαρξιστικό κόμμα της 4ης Διεθνούς, για να οδηγήσει αυτόν τον αγώνα στη δικαίωση του με την ανατροπή του καπιταλισμού για σοσιαλιστική κυβέρνηση εργατών – αγροτών, για τα Ενωμένα Σοσιαλιστικά Κράτη της Ευρώπης!
Δεν μπορούμε να μείνουμε στο σάπιο καπιταλισμό της κρίσης, μαζικής ανεργίας και φτώχειας, καταστροφών και πολέμων, που οδηγεί σε οικολογική καταστροφή και πυρηνικό ολοκαύτωμα! Δεν υπάρχει προοπτική βελτίωσης του καπιταλισμού! Για να έχει μέλλον η ανθρωπότητα, για να ξεφύγει από τη σαπίλα του καπιταλισμού, πρέπει να ανατραπεί το σύστημα. Αυτό είναι το μάθημα για το σήμερα των «Θέσεων του Απρίλη» του Βλαντίμιρ Λένιν, της Διαρκούς Επανάστασης του Λεφ Τρότσκι και της ιστορίας της Ρωσικής Επανάστασης με την καθοδήγηση του Μπολσεβίκικου επαναστατικού κόμματος. –
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ Υποστηριχτές της 4ης Διεθνούς 