► ΟΧΙ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ, ΑΛΛΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ!

Στρατιώτες στην εξέγερση της Πετρούπολης, Φλεβάρη / Μάρτη 1917.

«Η ρωσική επανάσταση που πραγματοποιήσατε άνοιξε μια νέα εποχή. Ζήτω η παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση!»

Έτσι έκλεισε τη σύντομη ομιλία του ο Βλαντίμιρ Λένιν προς τους εργάτες και στρατιώτες που τον υποδέχτηκαν στο σιδηροδρομικό σταθμό της Πετρούπολης στις 3 Απρίλη 1917. Την επόμενη μέρα διάβασε τις περίφημες «Θέσεις του Απρίλη» δυο φορές – μια σε συνέλευση των Μπολσεβίκων αντιπροσώπων στο Σοβιέτ Πετρούπολης και άλλη μια σε συγκέντρωση Μπολσεβίκων και Μενσεβίκων, που συζητούσαν κοινή πολιτική. Οι «Θέσεις του Απρίλη» δημοσιεύτηκαν στην Πράβντα (την εφημερίδα των Μπολσεβίκων) στις 7 Απρίλη 1917 – μόνο με την  υπογραφή του Λένιν.

Στην Ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης (κεφάλαιο 15) ο Τρότσκι έγραψε από την εξορία το 1930:

«Οι θέσεις έκφρασαν απλές σκέψεις με απλά λόγια κατανοητά απ’ όλους: η δημοκρατία που βγήκε από την επανάσταση του Φλεβάρη δεν είναι η δική μας δημοκρατία, και ο πόλεμος που διεξάγεται δεν είναι ο δικός μας πόλεμος. Το καθήκον των Μπολσεβίκων είναι να ανατρέψουν την ιμπεριαλιστική κυβέρνηση. Αλλά αυτή η κυβέρνηση υποστηρίζεται από τους Σοσιαλεπαναστάτες και τους Μενσεβίκους, που έχουν την υποστήριξη και εμπιστοσύνη των μαζών του λαού. Είμαστε μειοψηφία. Σ’ αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να μιλήσει κανείς για βία από την πλευρά μας. Πρέπει να διδάξουμε τις μάζες να μην εμπιστεύονται τους Συμβιβαστές και τους Αμυνιστές [υποστηριχτές του πολέμου]. ‘Πρέπει υπομονετικά να εξηγούμε’. Η επιτυχία αυτής της πολιτικής, που υπαγορεύεται απ’ όλη τη σημερινή κατάσταση, είναι εγγυημένη και θα μας οδηγήσει στη διχτατορία του προλεταριάτου, πέρα από τα όρια του μπουρζουάδικου καθεστώτος».    

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΑΣ! Από την πρόσφατη κινητοποίηση των αγροτών Κρήτης.

Μέρος της μαζικής διαδήλωσης την Τετάρτη το βράδυ έξω από τα κεντρικά γραφεία του Τραμπ στη Νέα Υόρκη. Φωτό Spencer Platt /Getty images

Στις επαναστατικές συνθήκες του 1917 ο Λένιν δεν κήρυξε την υποστήριξη στη σταθεροποίηση του καπιταλιστικού καθεστώτος, αλλά τη διχτατορία του προλεταριάτου, την ανατροπή της μπουρζουάδικης κυβέρνησης και του καπιταλισμού.

Για την πραγματοποίηση της ανατροπής, οι επαναστατικές δυνάμεις (Μπολσεβίκοι) έπρεπε να κερδίσουν «υπομονετικά» την υποστήριξη των μαζών, που τότε υποστήριζαν τα αριστερά κόμματα (Σοσιαλεπαναστάτες και Μενσεβίκους). Η πολιτική αυτών των κομμάτων ήταν υποστήριξη στην εγκαθίδρυση ενός καπιταλιστικού καθεστώτος, καθώς νόμιζαν ότι οι συνθήκες – η καθυστέρηση της Ρωσίας και η συνείδηση των εργαζομένων της Ρωσίας –  δεν ήταν ώριμες για την ανατροπή του καπιταλισμού με τη σοσιαλιστική επανάσταση.

Στην πολιτική των «Θέσεων του Απρίλη» συναντήθηκαν Λένιν και Τρότσκι, καθώς ο Τρότσκι από την επαύριο της επανάστασης του 1905, με το έργο του Η Διαρκής Επανάσταση, είχε τονίσει ότι η επανάσταση στη Ρωσία δεν μπορούσε να παραμείνει καπιταλιστική, αλλά έπρεπε να προχωρήσει στο σοσιαλισμό.

Η πολιτική προοπτική του Λένιν και του Τρότσκι αποδείχτηκε σωστή, αυτή των αριστερών υποστηριχτών του καπιταλισμού λάθος και αντεπαναστατική.

Αντιπροσωπία της ΠΕΝΕΝ στα μπλόκο Νίκαιας. Φωτό ΠΕΝΕΝ.

Το πανό της ΠΟΣΠΕΡΤ στη σημερινή απεργιακή πορεία από το Πολυτεχνείο στη Βουλή. Φωτό Ε.Α.

Συμβιβαστές–υποστηριχτές της καπιταλιστικής σταθεροποίησης ήταν όλη η ηγεσία του Μπολσεβίκικου Κόμματος όταν έφτασε ο Λένιν στην Πετρούπολη. Οι Κάμενεφ και Στάλιν, διευθυντές της Πράβντα, υποστήριζαν την καπιταλιστική Προσωρινή Κυβέρνηση και την ένωση με τους Μενσεβίκους. Κανείς δεν βρέθηκε, ούτε καν ο Ζηνόβιεφ τότε στο πλάϊ του Λένιν, να συνυπογράψει τις «Θέσεις» του Λένιν! Μέρες μετά τη δημοσίευση τους, η Πράβντα τις αποκαλούσε «προσωπικές απόψεις» του Λένιν! 

Στην εφημερίδα Πριν, 9 Απρίλη 2017, δημοσιεύτηκε το άρθρο του Μπάμπη Συριόπουλου «Οι Θέσεις του Απρίλη βάζουν στόχο τη σοσιαλιστική επανάσταση», σ. 20-21. Το άρθρο τονίζει τη διαφωνία στις «Θέσεις» της τότε ηγεσίας των Μπολσεβίκων αλλά δεν αναφέρει ότι υπεύθυνοι γι’ αυτό ήταν οι Καμένεφ και Στάλιν. Η εφημερίδα πλαστογραφεί την ιστορία δημοσιεύοντας – χωρίς λεζάντα – φωτογραφία ζωγραφικού πίνακα «σοσιαλιστικού ρεαλισμού» της δεκαετίας του 1930 που δείχνει την αποβίβαση του Λένιν από το τρένο και πίσω του τον Στάλιν – ένα πανάθλιο ψέμμα του σταλινισμού! Μαζί με τον Λένιν ταξίδεψε ο Ζηνόβιεφ, όχι ο Στάλιν.

Το άρθρο στο Πριν προσπαθεί να δώσει την εικόνα της κατάστασης στη Ρωσία με την άφιξη του Λένιν και είναι γραμμένο ως μια ιστορική αναδρομή. Απουσιάζει η κατανόηση και προβολή των «Θέσεων» ως της άμεσης πολιικής πραχτικής του κόμματος σε επαναστατικές συνθήκες. Το άρθρο δεν αναφέρει λέξη για το τι μπορεί να σημαίνουν οι «Θέσεις» σήμερα στην Ελλάδα των μνημονίων, στην περίοδο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Από τις διαδηλώσεις στο Παρίσι ενάντια στον αντεργατικό νόμο Χομρί. Φωτό Συνομοσπονδία FO.

«Θέση» του Πριν, ΝΑΡ, ΚΚΕ, ΛΑΕ, ΑΔΕΔΥ κ.α., είναι σήμερα η «ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής» των μνημονίων. Αυτά τα κόμματα αρνούνται όπως ο διάλος το λιβάνι να καλέσουν σε ΑΝΑΤΡΟΠΗ της ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΣΙΠΡΑ και του ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ. Αρνούνται το χαραχτήρα της σημερινής κατάστασης ως επαναστατικής, απόρροια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού. Πιστεύουν ότι ο καπιταλισμός έχει μέλλον!

Οι Τροτσκιστές της Διεθνούς Επιτροπής της 4ης Διεθνούς και η Εργατική Αντίσταση πιστεύουν το αντίθετο!

Ο αγώνας ενάντια στα μνημόνια λιτότητας της αντεπανάστασης ΕΕ και καπιταλισμού, είναι επαναστατικός αγώνας που μπορεί να δικαιωθεί μόνο με την ανατροπή των καπιταλιστικών κυβερνήσεων και της ΕΕ, με την ευρωπαϊκή σοσιαλιστική επανάσταση.

Ο αγώνας σήμερα απαιτεί την ενοποίηση της πάλης όλων των εργαζομένων, ανέργων, αγροτών, νεολαίας και μικροεπαγγελματιών σε ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ, για την οργάνωση ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, για τη συντριβή των μνημονίων, για την ανατροπή του Τσίπρα. Ένα τέτοιο πρόγραμμα θα κερδίσει την υποστήριξη της εργατικής τάξης και της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.

Η επαναστατική αντίσταση στο νέο μνημόνο και στους πολέμους της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, πρέπει να αναπτυχθεί με προοπτική τη Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα και της συντριβής της Δεξιάς του Μητσοτάκη και της Χρυσής Αυγής. Οι διαδηλώσεις μερικών χιλιάδων και οι μονοήμερες απεργίες δεν φτάνουν!

Από διαδήλωση του Εργατικού Κόμματων των Εργατών (WRP – Βρετανικού Τμήματος της Διεθνούς Επιτροπής της 4ης Διεθνούς). Λονδίνο 5/3/17. Φωτό News Line

Ο σημερινός αγώνας πρέπει να έχει στόχο την έξοδο από ΕΕ – ΝΑΤΟ, την εθνικοποίηση των τραπεζών, τη διαγραφή του χρέους. Το  άμεσο ιστορικό καθήκον των εργαζομένων και της νεολαίας είναι να δημιουργήσουν το δικό τους επαναστατικό μαρξιστικό κόμμα της 4ης Διεθνούς, για να οδηγήσει αυτόν τον αγώνα στη δικαίωση του με την ανατροπή του καπιταλισμού για σοσιαλιστική κυβέρνηση εργατών – αγροτών, για τα Ενωμένα Σοσιαλιστικά Κράτη της Ευρώπης!

Δεν μπορούμε να μείνουμε στο σάπιο καπιταλισμό της κρίσης, μαζικής ανεργίας και φτώχειας, καταστροφών και πολέμων, που οδηγεί σε οικολογική καταστροφή και πυρηνικό ολοκαύτωμα! Δεν υπάρχει προοπτική βελτίωσης του καπιταλισμού! Για να έχει μέλλον η ανθρωπότητα, για να ξεφύγει από τη σαπίλα του καπιταλισμού, πρέπει να ανατραπεί το σύστημα. Αυτό είναι το μάθημα για το σήμερα των «Θέσεων του Απρίλη» του Βλαντίμιρ Λένιν, της Διαρκούς Επανάστασης του Λεφ Τρότσκι και της ιστορίας της Ρωσικής Επανάστασης με την καθοδήγηση του Μπολσεβίκικου επαναστατικού κόμματος. –

Κύριο άρθρο της καθημερινής εφημερίδας του Λονδίνου Νιούς Λάιν Τρίτη http://www.wrp.org.uk 25 Αυγούστου 2015, του Επαναστατικού Κόμματος Εργατών της Βρετανίας

Η παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού ξέσπασε άλλη μια φορά με στόχο το παραμορφωμένο εργατικό κράτος της Κινας που αναμφισβήτητα είναι και στρατιωτικ/ος στόχος του ιμπεριαλισμού.

Διαδήλωση εργαζομένων στην Σανγκχάι τον Ιούνη 2015.

Η σταλινική γραφειοκρατία, από το θάνατο του Μάο το 1976, έχει πάει πολύ δεξιά. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας δημιούργησε καπιταλιστικές περιοχές στη χώρα προσφέροντας φτηνή εργατική δύναμη στη μπουρζουαζία του πλανήτη για να εξάγει φτηνά καταναλωτικά αγαθά στον καπιταλιστικό κόσμο.

Τα τεράστια αμερικανικά και ευρωπαϊκά μονοπώλια εγκαταστάθηκαν στην Κίνα και κέρδισαν δισεκατομμύρια από τα χαμηλά μεροκάμματα και χτυπώντας την ανάπτυξη των συνδικάτων. Το Κομουνιστικό Κόμμα έχει διασπαστεί μεταξύ αυτών που κοιτούν πίσω στον Μάο, και τους υποστηριχτές του καπιταλιστικού δρόμου που τα παιδιά τους έχουν γίνει τραπεζίτες και θέλουν μια 100% καπιταλιστική Κίνα. Αλλά η εργατική τάξη υποστηρίζει τις καταχτήσεις και τα επιτεύγματα της Επανάστασης του 1949 και του παραμορφωμένου εργατικού κράτους.

Η καπιταλιστική τάση ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 με τη δικαιολογία ότι δεν έχει αξία “αν η γάτα είναι κόκκινη ή άσπρη αρκεί να πιάνει ποντίκια”. Μ’ αυτό το σύνθημα της σταλινικής γραφειοκρατίας, η παγκόσμια μπουρζουαζία έβγαλε κέρδη δισεκατομμυρίων στις ειδικές καπιταλιστικές οικονομικές ζώνες της Κίνας.

Η γραφειοκρατία είχε τη δική της “Μαύρη Δευτέρα” καθώς χτυπήθηκαν όλα τα ασιατικά χρηματιστήρια και ο δείχτης στη Σανγκχάι έπεσε 8,5%, η χειρότερη μέρα από το 2007. Η πτώση εξαφάνισε τα κέρδη όλης της φετεινής χρονιάς.

Τα χρηματιστήρα στο Λονδίνο, Παρίσι και Φρανκφούρτη αολούθησαν με μεγάλη πτώση καθώς η ύφεση στον ιδιωτικό τομέα της Κίνας συνεχίζεται, ως μέρος της παγκόσμιας κρίσης. Οι επενδυτές πίστευαν ότι θα δημιουργηθεί μια τεράστια μεσαία τάξη στην Κίνα που θα αγοράζει και καταναλώνει απέραντες ποσότητες των δυτικών προϊόντων πολυτελείας, και ότι αυτό θα γινόταν το εφαλτήριο για μια νέα παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη.
Τέτοιες ιδέες κατάρρευσαν σαν χαρτί. Το αντίθετο έχει συμβεί.

Τώρα η γραφειοκρατία προσπαθεί να βγει από την παγκόσμια κρίση με την εκμετάλλευση του πλούτου της Κίνας. Το πιο πρόσφατο επιχείρημα του Πεκίνου, μετά την υποτίμηση του Γιουάν για να βελτιωθούν οι εξαγωγές, είναι να παίξει τα χρήματα του κεντρικού ταμείου συντάξεων στο χρηματιστήριο και διέταξε τις κινεζικές περιφέρειες να κάνουν το ίδιο.
Η κατάσταση όπου οι ξένοι επενδυτές έδιναν στο κινεζικό κράτος τα μέσα για να αυξήσει την οικονομία του, τώρα μεταμορφώθηκε στο αντίθετο – τώρα το κράτος βάζει ότι μπορεί στο χωρίς πάτο πηγάδι της καπιταλιστικής κρίσης για τα την εξισορροπήσει. Την περασμένη βδομάδα το χρηματιστήριο της Σανγκχάι έπεσε 12%, έχοντας ήδη χάσει 30% από τα μέσα Ιούνη.

Αυτή η πτώση οδήγησε σε παγκόσμιο ξεπούλημα, με το χρηματιστήριο Ντάου Τζόουνς της Νέας Υόρκης να χάνει 6% και του Λονδίνου 5%, η μεγαλύτερη πτώση της χρονιάς.
Η όξυνση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης απειλεί όλες τις καταχτήσεις της Ρωσικής και της Κινέζικης επανάστασης. Στη Ρωσία ο Πούτιν παλαντζάρει με το αριστερό πόδι στην εργατική τάξη και με το δεξί στους ολιγάρχες που θέλουν να καταλάβουν όλη τη ρωσική οικονομία. Στην Κίνα η εργατική τάξη δεν θα αφήσει τη γραφειοκρατία να καταστρέψει τις καταχτήσεις της Κινεζικής Επανάστασης και να βοηθήσει τον παγκόσμιο καπιταλισμό. Θα προχωρήσει στην Πολιτική Επανάσταση ανατροπής της γραφειοκρατίας για να επιβάλει την εργατική εξουσία και ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα σ’ όλη την κοινωνία.

Στη Δύση η εργατική τάξη κοιτά την Ελλάδα και βλέπει το σκοτεινό μέλλον που την περιμένει αν δεν ανατραπεί ο καπιταλισμός και δεν αντικατασταθεί από μια παγκόσμια σοσιαλιστική δημοκρατία.

Οι αγώνες αυτών των τριών σημαντικών εργατικών τάξεων του κόσμου – Κίνα, Ρωσία, Δύση – ενοποιούνται στον αγώνα για τη νίκη της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης. Είναι πρωταρχικό να δημιουργηθούν τμήματα της Τέταρτης Διεθνούς σ’ όλο τον κόσμο να να οργανώσουν τη νίκη της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης και να αποτελειώσουν τον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό.-

► Την Τρίτη 25 Αυγούστου η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας μείωσε, για πέμπτη συνεχή φορά από τον περασμένο Νοέμβρη, το επιτόκιο δανεισμού κατά 0,25% στο 4,6%. Η τράπεζα ανακοίνωσε ότι σκοπό έχει να μειώσει «το κοινωνικό κόστος» και να «βελτιώσει την αληθινή οικονομία».

Τα χρηματιστήρια της δυτικής Ευρώπης ανταποκρίθηκαν με άνοδο 3,3 – 4,6%, άλλα το χρηματιστήριο της νέα Υόρκης έπεσε για δεύτερη συνεχή μέρα (Δευτέρα-Τρίτη). Στην Αθήνα από την κατάρρευση της Δευτέρας (-10,5%), την Τρίτη υπήρξε άνοδος 9,5%, μια απτή απόδειξη της τεράστιας αβεβαιότητας που κυριαρχεί.

Σήμερα Τετάρτη πρωί όμως όλα τα δυτικοευρωπαϊκά χρηματιστήρια έπεφταν ξανά.
Η οικονομική κρίση στην Κίνα δεν είναι απλά ένα ξεφούσκωμα φούσκας χρηματιστηρίου. Είναι η παγκόσμια οικονομική κρίση του καπιταλισμού που χτυπά αλύπητα την οικονομία του παραμορφωμένου εργατικού κράτους που η γραφειοκρατία του από τη δεκαετία του 1970 αποφάσισε να ακολουθήσει τον καπιταλιστικο δρόμο.

Η κρίση του καπιταλισμού τραντάζει τα ίδια τα θεμέλια της Κίνας και θα προξενήσει τεράστιες κοινωνικές ταραχές κθώς η γραφειοκρατία θα προσπαθήσει να βρει λύσεις με ακόμη μεγαλύτερη καταπίεση της εργατικής τάξης.
Τώρα η κρίση στην Ευρωζώνη συνδυάζεται με την κρίση στην Κίνα. Ο παγκόσμιος καπιταλισμός δεν έχει τα μέσα για να ανταποκριθεί. –