► ΤΑ ΔΙΧΤΑΤΟΡΙΚΑ ΜΕΤΡΑ EE ΚΑΙ ΧΟΥΝΤΑΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΓΙΑ ΚΟΡΟΝΟΪΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ!

► ΜΑΖΙΚΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ!

► ΠΑΓΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΔΕΥΤΕΡΑ 10 ΓΕΝΑΡΗ 12.00 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ!

Απεργιακή διαδήλωση υγειονομικών στο Υπουργείο Υγείας στις 21/10/21. (Φωτό Ε.Α.)

Νέο ρεκόρ κρουσμάτων κορονοϊού για μια μέρα – 37.676! – ανακοίνωσε ο ΕΟΔΥ χτες Σάββατο ενώ οι νεκροί από την πανδημία στο διάστημα 1 – 8 Γενάρη ήταν 538!

Ο ιστότοπος του ερευνητικού κέντρου του πανεπιστημίου Johns Hopkins (ΕΠΑ) αναφέρει την Ελλάδα, των μόλις 10,5 εκατ. κατοίκων, στη 13η υψηλότερη θέση, παγκόσμια, κρουσμάτων στις τελευταίες 28 μέρες (489.372 κρούσματα, 2.171 θάνατοι).

Το Σάββατο στις αχτές της Νάξου βρέθηκε άλλη μια σορός μικρού παιδιού πρόσφυγα, η τρίτη τις τελευταίες μέρες. Η Υπηρεσία Προσφύγων του ΟΕΕ (UNHCR) αναφέρει ότι τουλάχιστον 31 άνθρωποι πνίγηκαν στο Αιγαίο σε τρία ναυάγια, στη Φολέγανδρο στα Αντικύθηρα και στην Πάρο μεταξύ 21 – 24 Δεκέμβρη ενώ άγνωστος αριθμός προσφύγων που επέβαιναν στις βάρκες αγνοείται.

Η UNHCR υπολογίζει ότι στο διάστημα Γενάρη – Νοέμβρη 2021 πάνω από 2.500 πρόσφυγες πνίγηκαν ή αγνοούνται στη Μεσόγειο.

Οι χιλιάδες θάνατοι κορονοϊού και οι πνιγμοί στη Μεσόγειο είναι το άμεσο αποτέλεσμα της εγκληματικής απανθρωπιάς και ρατσιστικής βαρβαρότητας της ΕΕ και της χούντας Μητσοτάκη!

Από απεργιακή κινητοποίηση νοσοκομειακών πέρσι το καλοκαίρι στο Λονδίνο (Φωτό The News Line)

Η Κομισιόν της ΕΕ και η χούντα Μητσοτάκη έχουν αρνηθεί από την αρχή της πανδημίας να πάρουν τα κατάλληλα επιστημονικά μέτρα για την καταπολέμηση του κορονοϊού. Τα εμβόλια αποδείχτηκαν ανίσχυρα ενώ οι φαρμακοβιομηχανίες σημείωσαν μυθικά κέρδη.

Αντί για ενίσχυση των δημόσιων συστημάτων υγείας – με νέα νοσοκομεία, νέες ΜΕΘ, πρωτοβάθμια υγειονομική φροντίδα και μαζικές προσλήψεις προσωπικού και γιατρών – η ΕΕ διέταξε το αντίθετο και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις υπάκουσαν: πάνω από την υγεία τα κέρδη και η επιβίωση του καπιταλισμού με λοκ-ντάουν, τρομοκρατική προπαγάνδα, διχτατορική καταστολή και βία, “αναστολές” και απολύσεις “έκτακτου” προσωπικού, απαγόρευση ιατρικών επεμβάσεων κατά 80%!

Αντί για εθνικοποίηση όλου του κλάδου ιδιωτικής υγείας και των φαρμακοβιομηχανιών, η χούντα Μητσοτάκη – όπως και η χούντα Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ προηγούμενα – επιβάλουν “συνεργασία” ιδιωτικού και δημόσιου τομέα με στόχο τη διοχέτευση χρηματοδοτήσεων στους κλινικάρχες και σταδιακής ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών των δημόσιων νοσοκομείων και όλου του ΕΣΥ.  

Μαζική διαδήλωση στο Παρίσι χτες Σάββατο ενάντια στα διχτατορικά μέτρα της Κυβέρνησης Μακρόν. Πάνω από 100.000 διαδήλωσαν χτες στις μεγάλες πόλεις της Γαλλίας. (Φωτό G. Images)

Η ΕΕ και η χούντα Μητσοτάκη, εκμεταλλεύονται την πανδημία κορονοϊού να επιβάλουν με διχτατορικό τρόπο και με τη βία, τα πιο αντιδραστικά διατάγματα και νόμους ενάντια στα εργατικά, συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα, να απαγορεύσουν κινητοποιήσεις και απεργίες, ενώ αναγγέλλουν με γκεμπελικά ψέματα ότι όλα πάνε καλά, ότι για τα κακά φταίνε οι “ανεμβολίαστοι”, ότι η “Ο” είναι “μειωμένης έντασης”, ότι η πανδημία τελειώνει!

Θέλουν να αποπροσανατολίσουν, να τρομοκρατήσουν και να διχάσουν την εργατική τάξη και τη νεολαία ώστε να μην εξεγερθούν και ανατρέψουν τις καπιταλιστικές κυβερνήσεις και την ΕΕ.

Όπως στην ΕΕ έτσι και στην Ελλάδα: η χούντα Μητσοτάκη αρνήθηκε μέτρα προστασίας στις γιορτές για να μην χάσουν τα κέρδη τους οι επιχειρηματίες. Δεν κλείνουν τα σχολεία, ούτε εφαρμόζουν επιστημονικά μέτρα προστασίας σε παραγωγή, συγκοινωνίες, κατανάλωση παρά τις προειδοποιήσεις και τις συμβουλές γιατρών και επιστημόνων που τονίζουν ότι ίσως τα κρούσματα γρήγορα ξεπεράσουν τις 50.000 κάθε μέρα στην Ελλάδα και κατηγόρησαν την “επικοινωνιακή πολιτική” της Κυβέρνησης ότι η “Ο” μετάλλαξη του κορονοϊού είναι “ήπια”.

Όμως ο ιδεολογικός υποστηριχτής της χούντας Μητσοτάκη Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας υποστήριξε το άνοιγμα των σχολείων και γενικά την κυβερνητική πολιτική.

Διαδήλωση στο Αμβούργο χτες Σάββατο ενάντια στα υποχρεωτικά μέτρα της γερμανικής κυβέρνησης. Μεγάλες διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν επίσης χτες σε Ιταλία και Αυστρία. (Φωτ Daniel Rockwell)

Η πανδημία κορονοϊού, όπως τόνισαν πέρσι ο Σόϊμπλε και η Λαγκάρντ, είναι η “ευκαιρία” εξαπόλυσης της αντεπανάστασης της ΕΕ και του καπιταλισμού για να επιβιώσει το σύστημα από την παγκόσμια οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008 και οι καπιταλιστές έχουν παταγωδώς αποτύχει να την επιλύσουν.

Πολιτική της ΕΕ και της χούντας Μητσοτάκη είναι η εντατικοποίηση των Μνημονίων – Αυστηρής Επιτήρησης με διάλυση των δημόσιων δομών υγείας, παιδείας, πρόνοιας, υποταγή των συνδικάτων, διχασμό των εργαζομένων και νεολαίας, διχτατορική συγκρότηση κυβερνήσεων “έκτακτης ανάγκης” με τη βία των ΜΑΤ, στρατού και δικαστηρίων.

Γι’ αυτό επιβάλουν την εγκληματική παντελώς αντι-επιστημονική πολιτική της “ανοσίας αγέλης” και του δόγματος-προπαγάνδα “να μάθουμε να ζούμε με τον κορονοϊό”! Να αποδεχτούμε τους θανάτους, την καταστολή, τις απολύσεις και μειώσεις μισθών, τη διχτατορική διακυβέρνηση!

Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις του χρεοκοπημένου καπιταλισμού της κρίσης και των πολέμων, δεν μπορούν να νικήσουν τον κορονοϊό ούτε έχουν διάθεση να προφυλάξουν τους πληθυσμούς!

Τώρα είναι η περίοδος οργάνωσης του αγώνα για συντριβή των μνημονιακών νόμων και ανατροπής της χούντας Μητσοτάκη, της ΕΕ και του καπιταλισμού. –

Πάνω από 600 καλλιτέχνες και τεχνικοί απ’ όλους τους κλάδους συμμετείχαν με τα πανό τους στη μαχητική διαδήλωση της Δευτέρας 10/1 ενάντια στα μέτρα της χούντας Μητσοτάκη. Τα σωματεία κατάγγειλαν ότι δεν υπάρχει καμιά βοήθεια από το κράτος προς τους καλλιτέχνες αλλά μόνο προς τις μεγάλες επιχειρήσεις και ιδιωτικά ιδρύματα. (Φωτό Ε.Α.)

► ΠΑΓΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΔΕΥΤΕΡΑ 10 ΓΕΝΑΡΗ 12.00 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ!

Με απόφαση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος – Ακροάματος (σωματεία ηθοποιών, μουσικών, τραγουδιστών, χορευτών, τεχνικών) και του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (εικαστικοί καλλιτέχνες) διοργανώνεται αύριο Δευτέρα στην Αθήνα μαζική συγκέντρωση και διαδήλωση ενάντια στην πολιτική και τα μέτρα για τον κορονοϊό της Κυβέρνησης Μητσοτάκη.  

Κινητοποιήσεις έχουν επίσης εξαγγελθεί σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας.

Υπενθυμίζεται ότι η χούντα Μητσοτάκη με νόμο της Υπουργού Παιδείας Ν. Κεραμέως εξαφάνισε όλα τα καλλιτεχνικά μαθήματα από Γυμνάσια – Λύκεια!

Σε επιστολή (4/1) της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος – Ακροάματος προς τον Πρωθυπουργό Μητσοτάκη, καταγράφονται τα αιτήματα των καλλιτεχνών και τεχνικών:

 “Απαιτούμε:

  • Να αλλάξουν τα υγειονομικά πρωτόκολλα για τις ζωντανές παραστάσεις και τις πρόβες για να διασφαλιστεί η υγεία μας. Μαζικά, επαλαμβανόμενα δωρεάν τεστ σε όλους με ευθύνη του κράτους.  Επιπλέον Rapid test πριν από κάθε παράσταση.
  • Ενίσχυση του ΕΣΥ και των πρωτοβάθμιων δομών υγείας με επιτάξεις ιδιωτικών δομών και μόνιμες προσλήψεις νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού.
  • Μέτρα αποσυμφόρησης για τα ΜΜΜ και μείωση του αριθμού των εκπαιδευόμενων στις αίθουσες διδασκαλίας.

Μπροστά στην επερχόμενη λαίλαπα του 5ου κύματος της πανδημίας, οργανωνόμαστε, αντιστεκόμαστε και θα είμαστε για ακόμα μια φορά στο δρόμο. Με απόλυτη αίσθηση ευθύνης και τηρώντας όλα τα υγειονομικά μέτρα και την ασφάλειά μας.

Κύριε Πρωθυπουργέ, οργανώνουμε Πανκαλλιτεχνική κινητοποίηση στο Σύνταγμα στις 10 Ιανουάριου 2022, για να σας επιδώσουμε τα αιτήματά μας όλοι μαζί.

Η πανδημία μάς έκλεισε μέσα. Η κυβέρνηση μάς βγάζει στο δρόμο”.

(Το πλήρες κείμενο της επιστολής στο https://potha.gr)

Το πανό του ΣΕΗ στην πορεία της 10/1 από τα Προπύλαια στη Βουλή. (Φωτό Ε.Α).

Στο κάλεσμα του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (7/1) αναφέρεται:

“ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ

Να παρθούν τώρα μέτρα για την επιβίωση και την υγεία των καλλιτεχνών Η κυβερνητική πολιτική διαχείρισης της πανδημίας αυξάνει τους νεκρούς στη χώρα μας και αφήνει χιλιάδες καλλιτέχνες άνεργους χωρίς μέτρα στήριξης από τον Αύγουστο μέχρι σήμερα.

Ταυτόχρονα επιδοτεί τους επιχειρηματίες, παραγωγούς και εργοδότες – γενναιόδωρα τους μεγάλους, με ψίχουλα τους μικρούς. Το μόνο μέτρο που παίρνει η κυβέρνηση είναι η «ατομική ευθύνη».

Μειώνει τις δαπάνες του προϋπολογισμού για τη δημόσια υγεία, αγνοώντας τις έρευνες των επιστημόνων, που λένε ότι θα είχαμε κατά 40% λιγότερους νεκρούς με ένα επαρκέστερο Δημόσιο σύστημα Υγείας.

Πολλές παραστάσεις, παραγωγές, συναυλίες, δράσεις, ακυρώνονται ή αναβάλλονται με τραγικές συνέπειες για τους καλλιτέχνες. Ενώ οι γιορτές είναι παραδοσιακά περίοδος εντατικής εργασίας για καλλιτεχνικούς κλάδους, οι καλλιτέχνες στην πλειονότητά τους έμειναν χωρίς εισόδημα. Οι καλλιτέχνες αναγκάσθηκαν να εργαστούν σε χώρους με συνωστισμό που συχνά δεν τηρούσαν τα μέτρα, δεχτήκαν πιέσεις να εργαστούν ακόμα και με covid ενώ ακόμη και κρούσματα αποκρύφτηκαν για να μην “πέσει” η παραγωγή.

Απαγορεύτηκε εντελώς η μουσική, έμειναν χιλιάδες άνθρωποι άνεργοι με κρατική εντολή, χωρίς καμιά αποζημίωση. Δεν πρέπει να ανεχθούμε άλλο αυτήν την κατάσταση. Καλούμε σε πανκαλλιτεχνικό – πανελλαδικό συλλαλητήριο.” (Το πλήρες κείμενο με τις διεκδικήσεις του ΕΕΤΕ στο eete.gr) –

► «ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ 1950-1974»

Εικαστικές Τέχνες και Αντίσταση 1950 – 1974

Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων (πλατεία Αυδή, κτίρια Μεταξουργείου) έως τις 12 Μάρτη. Οργάνωση – παρουσίαση: Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας (www.eete.gr)

img_0525

Πίνακες του Γιώργου Σικελιώτη (ιδ. συλλογή) για το Βιέτ-ναμ (έργα 1961-75). Φωτό Χ. Λ.

Στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθήνας, το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας (ΕΕΤΕ) παρουσιάζει την έκθεση «Εικαστικές Τέχνες και Αντίσταση 1950-1974» με συμμετοχή 151 καλλιτεχνών, οι οποίοι/ες γεννήθηκαν από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι το 1950. Η μεγάλη πλειοψηφία των έργων στην έκθεση είναι πίνακες ζωγραφικής αλλά υπάρχουν και αρκετά γλυπτά, χαραχτικά και αντιστασιακές αφίσες. Tην επιμέλεια και το σχεδιασμό της έκθεσης είχε Επιτροπή καλλιτεχνών του ΕΕΤΕ.

Το 2014 το ΕΕΤΕ διοργάνωσε στην Αθήνα και Πάτρα τις εκθέσεις «Εικαστικές τέχνες και Αντίσταση 1936 – 1949». [δες ανάρτηση Φλεβάρη 2014] Τώρα παρουσιάζει το “δεύτερο μέρος” στο θέμα Αντίσταση για την περίοδο 1950 – 1977.

Στην Ελλάδα η μεταπολεμική εποχή 1949-1967 χαραχτηρίζεται από τη φοβερή βία της κοινωνικής και πολιτικής καταπίεσης, με στρατόπεδα συγκέντρωσης και εκτελέσεις αριστερών και κομμουνιστών αγωνιστών. Αλλά και από την aντίσταση ενάντια στα καθεστώτα διχτατορικού κοινοβουλευτισμού υποτελή στις Ενωμένες Πολιτείες.

Αυτή η αντίσταση εξελίχτηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1950 σε μια έκρηξη διαδηλώσεων και απεργιών κύρια της νέας γενιάς που δεν μπορούσε να αποδεχτεί μια ζωή καταπίεσης, φτώχειας, ανεργίας και μετανάστευσης.

Παράλληλα αναπτύχτηκε μια “πολιτιστική άνοιξη” με θεατρικά έργα κοινωνικής κριτικής, αντι-ακαδημαϊκών εικαστικών εκθέσεων, εκδόσεων ποιοτικών περιοδικών τέχνης αριστερής κατεύθυνσης και βέβαια την έκρηξη της “έντεχνης” λαϊκής μουσικής (Θεοδωράκης κ.α., “νέο κύμμα”), συνάμα με τις σημαντικές ταινίες του “νέου ελληνικού κινηματογράφου”.

img_0527

Τα δυο έργα του Βάλια Σεμερτζίδη στην έκθεση. Αριστερά η λιθογραφία Άντρες στα σίδερα (1967, 70×100 εκ. ιδ. συλλογή) και δεξιά ο Εργάτης με το κομπρεσέρ. Φωτό Χ. Λ.

Η χούντα του 1967-74 ανακήρυξε παράνομη την πολιτική και κοινωνική τέχνη αλλά αυτό δεν σταμάτησε τη δημιουργικότητα των καλλιτεχνών. Στην πολιτιστική-πολιτική αντίσταση του 1967-74 ενσωματώθηκαν και φωνές διαμαρτυρίας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο Βιέτ-ναμ και στη στρατιωτική επέμβαση της σταλινικής γραφειοκρατίας στην Τσεχοσλοβακία. Τα πρώτα χρόνια της “Μεταπολίτευσης” ήταν μια μαζική έκφραση πολιτικής τέχνης σε διάφορες αποχρώσεις.

Για την έκθεση οι διοργανωτές κατάφεραν να εντοπίσουν και να μαζέψουν έργα από αρχεία καλλιτεχνών αλλά και από δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές, και να αποτολμήσουν μια ιστορική παρουσίαση που υπογραμμίζει τις διαφορετικές καλλιτεχνικές τάσεις, παρά να εστιάσουν μόνο στην ποιότητα γνωστών καλλιτεχνών.

Στην περίοδο 1950-1967 ξεχωρίζουν τα συγκλονιστικά έργα καλλιτεχνών που φυλακίστηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων. Παρουσιάζονται πίνακες, χαραχτικά και σχέδια του Τάσου, της Βάσως Κατράκη, του Βασίλη Αρμάου, της Βιργινίας Βασιλείου, του Βασίλη Βλασίδη, του Χρήστου Δαγκλή, του Ορέστη Κανέλλη, της Άννας Κινδύνη, του Ασαντούρ Μπαχαριάν, του Βάλια Σεμερτζίδη του Γιώργου Φαρσακίδη, του Δημήτρη Γιολδάση. Αυτοί οι κορυφαίοι καλλιτέχνες, ήδη σε ώριμη ηλικία στη δεκαετία του 1950, είχαν τρομερές εμπειρίες και τις απεικόνισαν με ένα ωμό ρεαλισμό και έτσι απέφυγαν το ρομαντισμό και την προπαγάνδα.

img_0526

Ο Σοβατζής (1950, 60×50 εκ. Εθνική Πινακοθήκη) το μοναδικό έργο του Διαμαντή Διαμαντόπουλου που παρουσιάζεται στην έκθεση. Αριστερά Ο θρήνος (1951, 26×35 εκ. Alpha Bank) μικρός κωμικό-τραγικός πίνακας του Γ. Τσαρούχη για την εποχή του Εμφυλίου Πολέμου. Φωτό Χ. Λ.

Οι νέοι καλλιτέχνες που παρουσιάστηκαν στη δεκαετία του 1950 και 1960 – αρκετοί απ’ αυτούς ζούσαν στο εξωτερικό – επηρεάστηκαν από τα καλλιτεχνικά ρεύματα της μεταπολεμικής καλλιτεχνικής μοντέρνας αφαίρεσης για να εκφράσουν με δυναμισμό την αντίσταση στην καταπίεση. Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα (1-2 από τον καθένα) των Δημοσθένη Κοκκινίδη, Κώστα Τσάρα, Γιάννη Ψυχοπαίδη, Δανιήλ, Βασίλη Χάρου, Δημοσθένη Σκουλάκη, Νίκου Σαχίνη, Χρύσας Ρωμανού, Κώστα Ξενάκη, Φανής Μιχαηλίδου, Μαρίας Κοκκίνου, Κωνσταντίνου Γιώτη, Νίκου Κεσανλή, Βλάση Κανιάρη κ.α., γλυπτά των Χρήστου Καπράλου, Μέμου Μακρή, Δημήτρη Καλαμάρα κ.α., καθώς και πίνακες για τον πόλεμο στο Βιέτ-ναμ του Γιώργου Σικελιώτη.

Δυστυχώς παρουσιάζονται μόνο δυο-τρεις φωτογραφίες των δραματικών αντιστασιακών παρουσιάσεων της Μαρίας Καραβέλα στο Παρίσι και στην Γκαλερί Χίλτον το 1971. Όμως στην έκθεση προβάλλεται βίντεο του σατυρικού μουσικού έργου – χάπενινγκ του συνθέτη Γιάννη Χρήστου από παράσταση του 1969 στην Αθήνα με πρωταγωνιστή τον Γρηγόρη Σεμιτέκολο. Οι οργανωτές έπρεπε να επιμείνουν στην παρουσίαση και άλλων τέτοιων έργων.

dsc00574

Αφίσες του Σάββα Τζανετάκη. Εκτέθηκαν στη Στοκχόλμη το 1970. Φωτό Α. Η.

Η έκθεση περιλαμβάνει μια πολύ μικρή συλλογή από πολιτικές αφίσες (του Σάββα Τζανετάκη που ζούσε στη Σουηδία) και γελοιογραφίες του Μίνωα Αργυράκη και του Μποστ. Στην έκθεση υπάρχει και μια βιτρίνα με προκηρύξεις ενάντια στη στρατιωτική χούντα του 1967-74 (αλλά μόνο του ΚΚΕ και ΚΝΕ), μερικές φωτογραφίες και τεύχη της Επιθεώρησης Τέχνης.

Αξίζει να αναφερθούν ιδαίτερα το μεγάλο σχέδιο εργάτη με κομπρεσέρ του Βάλια Σεμερτζίδη (Κρασνοντάρ ν. Ρωσίας 1911-1983) και η μεταξοτυπία Ο σοβατζής του Διαμαντή Διαμαντόπουλου (Μαγνησία Μ. Ασίας 1914 – Αθήνα 1995).

Στον εργάτη του Σεμερτζίδη που τρυπά το έδαφος με το κομπρεσέρ, η μηχανή, το εργαλείο, έχει μετατραπεί νοηματικά σε όπλο που το χειρίζεται με συνειδητή οργή – αμίλητος, σχεδόν ανέκφραστος ο εργάτης, μια αντίδραση-αντίσταση του προσωπικού ως συλλογικού.

Στο Σοβατζή του Διαμαντόπουλου, έργο του 1950, ο εργάτης κοιτά ήρεμα τον τοίχο – το επίπεδο που στέκεται ο θεατής του πίνακα – και παίρνει το σοβά με το μυστρί. Η επόμενη κίνηση του θα είναι να πετάξει το σοβά με δύναμη και μαστοριά στον τοίχο. Η ηρεμία θα μεταμορφωθεί σε δυναμική δράση από τον μισόγυμνο σοβατζή αποφασισμένο να κάνει τη δουλειά του.

Είναι η δυναμική (διαλεχτκή) σύνδεση υποκειμένου και αντικειμένου σ’ αυτά τα δυο έργα που αποτελούν παραδείγματα μιας τέχνης που έχει κατατροπώσει τον αντιδραστικό “ρεαλισμό”.  

Μια έκθεση στην Ελλάδα με θέμα “Αντίσταση” μπορεί να παρουσιάσει σπουδαία τέχνη καθώς τα επαναστατικά κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα ενέπνευσαν εξαιρετικά ταλαντούχους καλλιτέχνες. Οι καλλιτέχνες των νεώτερων γενεών, όπως οι Κοκκινίδης, Ψυχοπαίδης κ.α., προσπάθησαν να ανανεώσουν τα εκφραστικά μέσα και αυτό ήταν ένα σημαντικό καθήκον. Το πρόβλημα παρουσιάζεται όταν οι καλλιτέχνες, κάτω από ασφυχτικές κοινωνικές ή ιδεολογικές πιέσεις, στέκονται σε κάποια απόσταση από τη δράση του απελευθερωτικού εργατικού και πολιτικού κινήματος. Χωρίς την κόκκινη γραμμή που αλληλοσυνδέει το αντιστασιακό κίνημα με την τέχνη, ο καλλιτέχνης πέφτει στον υποκειμενισμό και οι δημιουργίες του χάνουν την ένταση και πρωτοτυπία τους αφού δεν περιέχουν πια την κίνηση της αντικειμενικότητας. Αρκετοί καλλιτέχνες στράφηκαν στην αφαιρετική τέχνη, στην ποπ κ.α., γοητευμένοι από “σύγχρονες” μορφές που υποτίθεται θα έλυναν “αδιέξοδα” τής παραστατικής ζωγραφικής/γλυπτικής. Αλλά αυτά τα “αδιέξοδα” δεν ήταν καλλιτεχνικής φύσης, αλλά πολιτικής: προέρχονταν από τον αντιδραστικό “σοσιαλιστικό ρεαλισμό”. 

Αυτή η συζήτηση απουσιάζει από την έκθεση του ΕΕΤΕ παρά την τοποθέτηση της οργανωτικής επιτροπής υπέρ μιας ιστορικής αντιμετώπισης. Αλλά αυτό δεν φτάνει. Χρειάζεται και αξιολόγηση με μέτρα που πηγάζουν από την πορεία της τέχνης στην Ελλάδα και στον κόσμο στον 20ο αιώνα. Έτσι μπορεί να αποφευχθεί και η “ποικιλία” στην έκθεση που προβάλλεται ως μια δημοκρατική αντίληψη, αλλά κρύβει είτε μια παραμορφωμένη είτε μια ελλιπή αντίληψη για την τέχνη και την ιστορία της. –

Μέρες και ώρες επίσκεψης: Τρίτη – Σάββατο: 10:00 – 19:00
Κυριακή 10:00 – 16:00
Τρίτη και Σάββατο ανοιχτά έως τις 21:00. Δευτέρα κλειστά.