84 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΛΕΦ ΤΡΟΤΣΚΙ ΑΠΟ ΠΡΑΧΤΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ.

Ο Λεφ Τρότσκι σε συζήτηση με στελέχη της Τέταρτης Διεθνούς στο γραφείο του στην Πόλη του Μεξικό Δεκέμβρης 1939. (Φωτο Alexander H. Buchman)

ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ “ΠΟΛΕΜΩΝ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ” (ΛΕΝΙΝ) ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!

ΛΕΦ ΤΡΟΤΣΚΙ 1979 – 1940

Στις 20 Αυγούστου 1940 ο Χάϊμε Ραμόν Μερκαντέρ ντελ Ρίο, Ισπανός πράχτορας τής Γκε.Πε.Ου, της σταλινικής πολιτικής μυστικής αστυνομίας τής Εν.Κα.Βε.Ντε., χτύπησε στο κεφάλι με μια αξίνα χιονιού τον ηγέτη και ιδρυτή της Τέταρτης Διεθνούς, συναρχηγό της Οχτωβριανής Επανάστασης Λεφ Τρότσκι, εξόριστο στην Πόλη του Μεξικό. Ο Τρότσκι πέθανε την επόμενη μέρα στο νοσοκομείο.

Η αντεπαναστατική σταλινική γραφειοκρατία, που πρόδωσε την Οχτωβριανή Επανάσταση με την εθνικιστική θεωρία του Σοσιαλισμού σε μια Χώρα (1925), και τους επαναστατικούς αγώνες σε Κίνα, Γερμανία και Ισπανία, δολοφόνησε τον Τρότσκι για να εξολοθρευτεί η ηγεσία της Τέταρτης Διεθνούς, τής μαρξιστικής επαναστατικής δύναμης που αγωνιζόταν για την παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση που είχε κηρύξει ο Λένιν το 1917.

Οι διάδοχοι του Στάλιν στη σοβιετική γραφειοκρατία με τις αντεπαναστατικές πολιτικές της Ειρηνικής Συνύπαρξης με τον Καπιταλισμό και της Περεστρόϊκα μεταμορφώθηκαν σε Ολιγάρχες και συνεργάτες του ιμπεριαλισμού. Δεν έχουν όμως καταφέρει ακόμη και σήμερα με τον αντικομουνιστή Πούτιν, να διαλύσουν το πρώτο εργατικό κράτος παρά τον αποτρόπαιο εκφυλισμό του.

Σήμερα η Διεθνής Επιτροπή της Τέταρτης Διεθνούς (ΔΕΤΔ) συνεχίζει τον αγώνα του Τρότσκι για το χτίσιμο επαναστατικών κομμάτων σε κάθε χώρα, για να οδηγήσουν τους εργαζομένους και νεολαία στη σοσιαλιστική επανάσταση και στην ανατροπή του καπιταλισμού και ιμπεριαλισμού.

Η ΔΕΤΔ υπερασπίζεται τα εκφυλισμένα εργατικά κράτη στη Ρωσία και Κίνα από τον ιμπεριαλισμό, και υποστηρίζει τον αμυντικό πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία για την ήττα του ΝΑΤΟ. Η ΔΕΤΔ καλεί σε επανίδρυση της ΕΣΣΔ και της Σοβιετικής Εξουσίας σε Ρωσία, Ουκρανία και Κίνα με πολιτική επανάσταση των εργαζομένων για ανατροπή των Ολιγαρχών και της Γραφειοκρατίας που ακολουθούν τον καπιταλιστικό δρόμο.

Η ΔΕΤΔ υποστηρίζει την Παλαιστινιακή Αντίσταση στον ηρωϊκό αγώνα της στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη για τη συντριβή του Σιονισμού, για την ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους από τον Ιορδάνη μέχρι τη Μεσόγειο Θάλασσα, με Παλαιστίνιους και Εβραίους. Για τη νίκη όλων των αντιιμπεριαλιστικών αγώνων των λαών σε Συρία, Ιράν, Ιράκ, βόρειας και κεντρική Αφρική, σε Βενεζουέλα και σ’ όλο τον κόσμο.

Οι Ντζερζίνσκι, Κάμενεφ, Λένιν (στο κέντρο), και Τρότσκι (χαιρετά στρατιωτικά) στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας στη δεύτερη επέτειο της Οχτωβριανής Επανάστασης 7 Νοέμβρη 1919. (Φωτό Λεφ Γ. Λεονιντόφ)

ΜΕ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΞΙΚΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΣΥΝΟΡΓΑΝΩΤΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΛΕΝΙΝ ΤΗΣ ΟΧΤΩΒΡΙΑΝΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, ΙΔΡΥΤΗΣ ΚΑΙ ΗΓΕΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

Ο Τρότσκι εκλέχτηκε Πρόεδρος του Σοβιέτ της ρωσικής πρωτεύουσας Πετρούπολη στις επαναστάσεις του 1905 και Οχτώβρη 1917. Ανέπτυξε τη θεωρία της Διαρκούς Επανάστασης για την προλεταριακή εξουσία στη Ρωσία, που επιβεβαιώθηκε με την Οχτωβριανή Επανάσταση, με φορέα το κόμμα νέου τύπου των Μπολσεβίκων που δημιούργησε ο Λένιν.

Ο Τρότσκι ήταν ο ηγέτης του Κόκκινου Στρατού που οδήγησε την Επανάσταση στη νίκη ενάντια στους αντεπαναστάτες Άσπρους (τσαρικά στρατεύματα) και τους ιμπεριαλιστικούς στρατούς.

“Ο Τρότσκι μιλά στην Κόκκινη Φρουρά”, φωτογραφία του 1918 όταν ο Τρότσκι δημιουργούσε τον Κοκκινο Στρατό. (Φωτο άγνωστος)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ

Το φθινόπωρο του 1923 ο Τρότσκι ηγήθηκε τής Αριστερής Αντιπολίτευσης ενάντια στη τριανδρία Κάμενεφ – Ζινόβιεφ – Στάλιν και στη συνέχεια ενάντια στη φράξια Στάλιν – Μπουχάριν που επέβαλαν την εθνικιστική αντιμαρξική θεωρία του “σοσιαλισμού σε μια χώρα” (1924-27).

Ο Στάλιν εξόρισε τον Τρότσκι από την ΕΣΣΔ το 1929. Στη δεκαετία του 1930 ο Τρότσκι αγωνίστηκε ενάντια στην αντιδραστική πολιτική του Στάλιν για “λαϊκά μέτωπα” με τη μπουρζουαζία και κάλεσε σε ενιαίο μέτωπο της εργατικής τάξης ενάντια στο φασισμό.

Στις Δίκες της Μόσχας 1936-38, ο Ιόσιφ Στάλιν δολοφόνησε όλους τους ηγέτες των Μπολσεβίκων, συντρόφων του Λένιν στην Οχτωβριανή Επανάσταση, ως πράχτορες του ιμπεριαλισμού και φασισμού, καθώς και εκατομμύρια αθώους σοβιετικούς πολίτες και στελέχη του Κομουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης.

Το 1937 οι πράχτορες του Στάλιν δολοφόνησαν στη Βαρκελώνη τον συνεργάτη του Τρότσκι Έρβιν Γούλφ και στο Παρίσι το 1938 τον γιο του Τρότσκι Λεφ Σεντόφ και το ηγετικό στέλεχος του τροτσκιστικού κινήματος Ρούντολφ Κλέμεντ.

Οι δολοφόνοι τού Στάλιν εξόντωσαν όλα τα παιδιά του Τρότσκι που ζούσαν στην ΕΣΣΔ, την πρώην σύζυγο του και όλα τα αδέλφια και αδελφές του.

Ο Λεφ Τρότσκι μιλά στο Πανεπιστήμιο της Κοπενγχάγης το Νοέμβρη 1932 προσκαλεσμένος από το φοιτητικό σύλλογο, για τα επιτεύγματα της ΕΣΣΔ και για την υπεράσπιση του πρώτου εργατικού κράτους, αν και εκφυλισμένο από την αντεπαναστατική σταλινική γραφειοκρατία. (Φωτo Robert Capa)

ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΙΕΘΝΗΣ

Παρά τις ήττες του εργατικού κινήματος και τις δολοφονίες των ηγετικών στελεχών από το σταλινικό καθεστώς, ο Τρότσκι και οι σύντροφοι του κατάφεραν να ιδρύσουν και συγκροτήσουν στις 3 Σεπτέμβρη 1938 σε διεθνές συνέδριο στο Παρίσι την Τέταρτη Διεθνή ως το Κόμμα της Παγκόσμιας Σοσιαλιστικής Επανάστασης.

Το Μεταβατικό Πρόγραμμα, το Μανιφέστο της Τέταρτης Διεθνούς, όπλισε την παγκόσμια εργατική τάξη και τους καταπιεσμένους λαούς μ’ ένα σαφές επαναστατικό πρόγραμμα για το χτίσιμο τμημάτων της Τέταρτης Διεθνούς σε κάθε χώρα για την ανατροπή του φασισμού, καπιταλισμού και ιμπεριαλισμού, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό Παγκόσμιο Πόλεμο με υπεράσπιση τής ΕΣΣΔ.   

Ο Τρότσκι θεωρούσε τον αγώνα χτισίματος της Τέταρτης Διεθνούς ως το ύψιστο ιστορικό καθήκον του.

ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ

Στις 23 Αυγούστου 1939 υπογράφτηκε στη Μόσχα το Σύμφωνο Στάλιν – Χίτλερ, που έσπειρε σοκ, σύγχυση και ηττοπάθεια στους εργαζομένους όλου του κόσμου.

Ο Χίτλερ επιτέθηκε στην Πολωνία στην 1 Σεπτέμβρη 1939 και η χώρα διαμελίστηκε μεταξύ Ναζί Γερμανίας και ΕΣΣΔ. Την άνοιξη του 1940 τα στρατεύματα των Ναζί κατέλαβαν τη δυτική Ευρώπη.

Στις 24 Μάη 1940 οι πράχτορες του Στάλιν στο Μεξικό με ηγέτη τον ζωγράφο Νταβίντ Αλφάρο Σικέριος, οργάνωσαν ανεπιτυχή δολοφονική επίθεση στο οχυρωμένο σπίτι του Τρότσκι στη συνοικία Κογιoάκαν τής πρωτεύουσας του Μεξικό. Ο Τρότσκι κατάγγειλε τον Στάλιν ως οργανωτή της απόπειρας δολοφονίας του στο βιβλίο του Οι Γκάνγκστερ του Στάλιν που εκδόθηκε στο Μεξικό τον Ιούνη 1940.

Ο Σικέριος ποτέ δεν δικάστηκε για τη δολοφονική απόπειρα. Το 1967 η σταλινική γραφειοκρατία τον τίμησε με το Βραβείο Λένιν.

Τέσσερις μήνες αργότερα η Γκε.Πε.Ου., που είχε εξοντώσει εκατοντάδες αριστερούς, αναρχικούς και τροτσκιστές μαχητές στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο και είχε προδώσει την Ισπανική Επανάσταση με Λαϊκό Μέτωπο ήττας (1936-8), οργάνωσε τη δολοφονία του Τρότσκι από τον πράχτορα Ραμόν Μερκαντέρ.

Μετά 20 χρόνια φυλακή στο Μεξικό, ο Μερκαντέρ έζησε στη Κούβα με τιμές και η σταλινική γραφειοκρατία το 1960 τον τίμησε με το παράσημο του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης και το παράσημο του Λένιν.

Τα σταλινικά κομμουνιστικά κόμματα και το ΚΚΕ συνεχίζουν να τιμούν τον Μερκαντέρ, και να θεωρούν ένοχους τους ηγέτες της Οχτωβριανής Επανάστασης συνεργάτες του Λένιν και τα δεκάδες χιλιάδες στελέχη των Μπολσεβίκων που εξόντωσε και φυλάκισε η διχτατορία του Στάλιν στις Δίκες της Μόσχας και στη διάρκεια της εξουσίας του.

Αριστερά: Ο Στάλιν χαιρετά τον φασίστα Υπουργό Εξωτερικών του Χίτλερ Ρίμπεντροπ κατά την υπογραφή του Συμφώνου Στάλιν – Χίτλερ, Μόσχα 23 Αυγούστου 1939. Στο κέντρο: Ο Μεξικανός ζωγράφος Αλφάρο Σικέριος που προσπάθησε να δολοφονήσει τον Τρότσκι στις 24 Μάη 1940. Δεξιά: Ο δολοφόνος του Τρότσκι, Ραμόν Μερκαντέρ με αστυνομικούς, Πόλη του Μεξικό 21 Αυγούστου 1940. (Σύνθεση φωτο Α.Η.)

ΕΡΕΥΝΑ ΔΕΤΔ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΤΡΟΤΣΚΙ

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 η Διεθνής Επιτροπής της Τέταρτης Διεθνούς (ΔΕΤΔ) ξεκίνησε την έρευνα για “Τα Μέτρα Ασφάλειας στην Τέταρτη Διεθνή” που αποκάλυψε τις συνθήκες δολοφονίας του Λεφ Τρότσκι ως αποτέλεσμα τής δράσης πραχτόρων της Γκε.Πε.Ου. στην ηγεσία του αμερικανικού τροτσκιστικού κόμματος S.W.P. (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα). Η έρευνα κατηγόρησε τους ηγέτες του SWP Τζόζεφ Χάνσεν και Τζορτζ Νόβακ ως συνένοχους των πραχτόρων της Γκε.Πε.Ου.

Το 1975 η ΔΕΤΔ κάλεσε το SWP και την ηγεσία της Διεθνούς Γραμματείας της Τέταρτης Διεθνούς (ηγέτης τότε Ε. Μαντέλ) σε κοινή έρευνα αλλά αυτοί αρνήθηκαν. (Δες Η Δολοφονία του Τρότσκι, εκδόσεις Αλλαγή, Αθήνα 1976, How the GPU Murdered Trotsky, εκδόσεις New Park Publications, Λονδίνο 1981).

ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ

Το 1939-40 ο Λεφ Τρότσκι οργάνωσε πλατιά συζήτηση στο SWP και στα κόμματα της Τέταρτης Διεθνούς για τη διαλεχτική υλιστική μέθοδο του Μαρξισμού σε σχέση με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ από τον ιμπεριαλισμό (Στην Υπεράσπιση του Μαρξισμού, εκδόσεις Αλλαγή, Αθήνα 1980). Ο Τρότσκι τόνισε τη διαπαιδαγώγηση των μελών της Τέταρτης Διεθνούς στη μαρξική μέθοδο για την οργάνωση της σοσιαλιστικής επανάστασης.

Από τις μεγάλες φοιτητικές πορείες του Γενάρη – Μάρτη 2024 ενάντια στο νομοσχέδιο ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων. Η νεολαία στους αγώνες της ενάντια στη χούντα Μητσοτάκη και στο σιονισμό να παλέψει για την ίδρυση επαναστατικού κόμματος της Τέταρτης Διεθνούς. (Φωτο Ε.Α., Αθήνα 22 /2/2024)

Η ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ, Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

Ο Βλαντίμιρ Λένιν διακήρυξε ότι η Οχτωβριανή Επανάσταση άνοιξε την εποχή “πολέμων και επαναστάσεων” μια “μεταβατική περίοδο” από τον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό στο σοσιαλισμό, μια εποχή συνεχών οικονομικών και πολιτικών κρίσεων του χρεοκοπημένου και παρωχημένου καπιταλισμού που πρέπει να ανατραπεί με τη σοσιαλιστική επανάσταση.

Ο Τρότσκι επέμενε ότι σ’ αυτή την περίοδο – διάρκειας πολλών δεκαετιών όπως τόνιζε – πρέπει να οικοδομηθούν επαναστατικά κόμματα της Τέταρτης Διεθνούς σε κάθε χώρα για την επιτυχία της σοσιαλιστικής επανάστασης. Στη σημερινή θανάσιμη κρίση του καπιταλισμού που οδηγεί την ανθρωπότητα στη βαρβαρότητα και σε νέο παγκόσμιο πόλεμο, το πρώτιστο καθήκον των αγωνιστών της νεολαίας και της εργατικής τάξης είναι η οργάνωση για την ανατροπή του καπιταλισμού. –

► ΑΙΣΧΡΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΤΟΥ ΕΛΑΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΞΕΚΟΨΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ!

► ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΜΑΤ ΜΕ ΧΗΜΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΩΝ ΚΑΒΑΛΑΣ!

Ο Άρης Βελουχιώτης (στο κέντρο με γενειάδα) μιλά σε στρατιώτες του ΕΛΑΣ. (Φωτό Αρχείο Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορίας Ρωσίας)

Με την Εφημερίδα των Συντακτών (Σάββατο 11 Δεκέμβρη) κυκλοφόρησε ως ένθετο το βιβλίο των Γιώργου Πετρόπουλου, Γιώργου Σιούλα, Νίκου Χατζηδημητράκου, “Ο Άρης Βελουχιώτης και ο υπόκοσμος“.

Στη βάση της καταδίκης του Βελουχιώτη για κλοπές το 1925, πριν ενταχτεί στο ΚΚΕ το 1926, οι συντάχτες του βιβλίου καταδικάζουν με τη σειρά τους σήμερα τον Αρχηγό του ΕΛΑΣ με μια πανάθλια, εμετική, συκοφαντική επίθεση για να αποδείξουν ότι η πολιτική και στρατιωτική δράση τού Βελουχιώτη ως ηγέτη της Αντίστασης δεν ήταν παρά αντιγραφή και εφαρμογή των εγκληματικών πραχτικών που είχε μάθει ως μέλος συμμορίας κλεφτών!

Οι συντάχτες του βιβλίου ακολουθούν την πιο αισχρή μέθοδο κατασπίλωσης τής δράσης και προσωπικότητας του Άρη Βελουχιώτη στα πρότυπα τής συνεχούς αντικομουνιστικής προπαγάνδας του καπιταλιστικού κράτους.   

Η συγκρότηση από τον Άρη Βελουχιώτη του ΕΛΑΣ το 1942, η νικηφόρα στρατιωτική δράση του, η συντριβή των φασιστών και η επιμονή του ενάντια στο βρετανικό στρατό το 1944, ήταν η Νέμεσις του ελληνικού καπιταλισμού και του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού.

Ο Καπετάνιος του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης (Φωτό Σπύρος Μελετζής 1944)

Έχει αποδειχτεί ακατανίκητη η επαναστατική δύναμη και φήμη του Βελουχιώτη. Στην ιστορική μνήμη της εργατικής τάξης κυριαρχεί η άποψη ότι αν η στρατηγική του Βελουχιώτη είχε επικρατήσει, τότε ο ΕΛΑΣ και η Αντίσταση θα είχαν νικήσει, θα είχαν συντρίψει τους φασίστες και τον εγγλέζικο στρατό.    

Αυτό το επαναστατικό όραμα, με την πίκρα τής προδομένης νικηφόρας Επανάστασης, είναι στην καρδιά των αγωνιστικών και επαναστατικών παραδόσεων της εργατικής τάξης, αγροτιάς και νεολαίας στην Ελλάδα. Σε κάθε σύγκρουση των εργαζομένων με τα αφεντικά και το καπιταλιστικό κράτος, από το 1944 έως και σήμερα στην εποχή των Μνημονίων και της χούντας Μητσοτάκη, αναδύεται το Φάντασμα του Βελουχιώτη που – όπως ο πατέρας τού Άμλετ στο έργο του Σέξπιρ – ζητά εκδίκηση για την Αντίσταση και την Προδοσία, με επαναστατική ανατροπή.

Γι’ αυτό οι απολογητές γραφιάδες της μπουρζουαζίας – πότε ως πανεπιστημιακοί ιστορικοί όπως ο Βρετανός Μ. Μαζάουερ ή ως αισχροί αντικομουνιστές συντάχτες όπως η τριάδα τής Εφημερίδας των Συντακτών – έχουν ως κύριο στόχο τον πάνοπλο ηγέτη του ΕΛΑΣ και της Επαναστατικής Αντίστασης που τόλμησε όχι μόνο να απαιτήσει τη συντριβή των Εγγλέζων ιμπεριαλιστών, αλλά και να ξεκόψει από την ηγεσία του ΚΚΕ και του Ν. Ζαχαριάδη όταν αυτοί πρόδωσαν την Αντίσταση και τον ΕΛΑΣ.

Ο Άρης Βελουχιώτης διαφώνησε με την ηγεσία του ΚΚΕ μετά την προδοτική υπογραφή της Συμφωνίας τής Βάρκιζας το Φλεβάρη 1945. Ο Βελουχιώτης υπακούοντας στο ΚΚΕ υπόγραψε ως Αρχηγός του ΕΛΑΣ διαταγή για την παράδοση των όπλων.

Όταν ο Ν. Ζαχαριάδης, που επέστρεψε στην Ελλάδα τον Απρίλη 1945, επικύρωσε την προδοτική πράξη τής υπογραφής τής Συμφωνίας της Βάρκιζας, ο Άρης Βελουχιώτης ξέκοψε από το ΚΚΕ και προσπάθησε να δημιουργήσει νέο επαναστατικό αντάρτικο το Μέτωπο Εθνικής Αντίστασης.

Μια τεράστιας σημασίας επαναστατική πράξη που έδειξε ότι η πραγματοποίηση της Ελληνικής Επανάστασης, και η ολοκλήρωση της Αντίστασης 1941-44, θα ήταν καθήκον αγωνιστών που είχαν αντιταχτεί στην προδοσία της ηγεσίας του ΚΚΕ και του Ζαχαριάδη, που είχαν ξεκόψει από την υποταγή στη μπουρζουαζία, που θα πολεμούσαν μέχρι τέλους για τη συντριβή και ανατροπή του καπιταλισμού.

Αυτή βέβαια ήταν η πραχτική τής θεωρίας τής Διαρκούς Επανάστασης του ηγέτη του Κόκκινου Στρατού Λεφ Τρότσκι, Προέδρου του Σόβιετ Πετρούπολης στις Επαναστάσεις του 1905 και 1917.

Ο Άρης Βελουχιώτης μιλά στη Λαμία, 29 Οχτώβρη 1944.

Στις 12 Ιούνη 1945 ο Ζαχαριάδης και η ηγεσία του ΚΚΕ, φανατικοί υποστηριχτές του Στάλιν, της Συμφωνίας Βάρκιζας και της σύμπραξης με τους Συμμάχους και την αντεπαναστατική ελληνική κυβέρνηση, ανακοίνωσαν στο Ριζοσπάστη ότι «Το ΚΚΕ καταγγέλλει ανοιχτά τον Άρη Βελουχιώτη»:

«Ο σ. Ζαχαριάδης μας ανακοίνωσε ότι η Κεντρική Επιτροπή του Κ.Κ.Ε., αφού συζήτησε πάνω σε εκθέσεις που ήρθαν από διάφορες κομματικές οργανώσεις, αποφάσισε να καταγγείλει ανοικτά την ύποπτη και τυχοδιωκτική δράση του Άρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα ή Μιζέρια).

Ο Βελουχιώτης και ύστερα από τη σύναψη της συμφωνίας της Βάρκιζας συνέχισε τη δράση του. Η δράση αυτή, που μονάχα την αντίδραση μπορούσε να εξυπηρετήσει, γιατί της έδινε όπλα για να χτυπά το Κ.Κ.Ε., να παραβιάζει τη συμφωνία της Βάρκιζας και να δικαιολογεί τα εγκλήματά της, δεν επιτρέπει πια καμιά καθυστέρηση για την ανοικτή καταγγελία του Άρη Βελουχιώτη. Όπως είναι γνωστό, ο Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας) στον καιρό της δικτατορίας του Μεταξά είχε πιαστεί και είχε κάνει δήλωση μετάνοιας και αποκήρυξης του Κ.Κ.Ε.».

Τρεις μέρες αργότερα, στις 15 Ιούνη 1945, ο Άρης Βελουχιώτης και ο υπαρχηγός των δυνάμεων του Τζαβέλας, αυτοκτόνησαν κοντά στη Μεσούντα Άρτας αφού είχαν περικυκλωθεί από στρατεύματα του Εθνικού Στρατού που διοικούσε Άγγλος αξιωματικός.

Τα αποκεφαλισμένα κεφάλια του Βελουχιώτη και του Τζαβέλα στην κεντρική πλατεία των Τρικάλων, Ιούνης 1945.

Καθώς φασίστες μισθοφόροι των Εγγλέζων αποκεφάλιζαν τα πτώματα του Άρη Βελουχιώτη και του Τζαβέλα, ο Ριζοσπάστης δημοσίευσε την κατάπτυστη απόφαση τής Κ.Ε. του ΚΚΕ διαγραφής του Βελουχιώτη από το κόμμα, σε απόλυτη πολιτική σύμπραξη με τον Εθνικό Στρατό!

«Το ΠΓ ενέκρινε τη δημοσίευση στο “Ριζοσπάστη”, της απόφασης της 1ης Ολομέλειας της ΚΕ για τον Άρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα ή Μιζέρια). Ο Κλάρας, αφού μια φορά πρόδωσε και αποκήρυξε το ΚΚΕ γιατί λύγισε μπροστά στην τρομοκρατία του Μανιαδάκη, ξαναζήτησε στον καιρό του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα να αγοράσει ξανά με το αίμα του την προδοσία του εκείνη που αναγνώρισε και καταδίκασε. Το ΚΚΕ τού ‘δωσε τη δυνατότητα αυτή. Σήμερα όμως σε μια δύσκολη και κρίσιμη στιγμή, από δειλία και φόβο, παρά τις υποσχέσεις και τη συμφωνία που στα λόγια έδειξε, απειθαρχεί πάλι, ξαναπροδίδει το ΚΚΕ με την τυχοδιωκτική και ύποπτη δράση του που μονάχα τον εχθρό ευνοεί. Στο ΚΚΕ δεν έχει θέση κανένας οσοδήποτε ψηλά κι αν στέκει και οσοδήποτε μεγάλος κι αν είναι, όταν οι πράξεις του δεν συμβιβάζονται με το κοινό συμφέρον και όταν παραβιάζεται η δημοκρατική εσωκομματική πειθαρχία».

Υπενθυμίζεται ότι το ΚΚΕ, στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη που έγινε στις 16 Ιούλη 2011, αποφάσισε ότι δεν είναι δυνατή η αποκατάσταση του Βελουχιώτη, αλλά μόνο η πλήρης αποκατάσταση του Ζαχαριάδη!

Η πλήρης ανακοίνωση για τον Βελουχιώτη του ΚΚΕ:

«Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη αποφασίζει την επίσημη πολιτική αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη. Θεωρεί ότι είχε δίκιο ως προς την εκτίμηση που έκανε για τη Συμφωνία της Βάρκιζας.

Παράλληλα η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη σημειώνει ότι η διαφωνία του Άρη με τη Συμφωνία της Βάρκιζας δε δικαιώνει τη στάση του απέναντι στη συλλογική θέση του Κόμματος και την παραβίαση από αυτόν της κομματικής πειθαρχίας, καθώς και την αξιοποίηση από τον Άρη της φήμης και του σεβασμού που είχε κατακτήσει την προηγούμενη περίοδο ως καπετάνιος του ΕΛΑΣ και στέλεχος του ΚΚΕ. Η στάση του αυτή, που αποτέλεσε ρήξη με τη θεμελιώδη αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, δεν καθιστά δυνατή τη μετά θάνατο αποκατάσταση και της κομματικής του ιδιότητας.

Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη καταγγέλλει την απόπειρα της αστικής και οπορτουνιστικής προπαγάνδας και ιστοριογραφίας που παίρνουν δήθεν υπό την προστασία τους τον Άρη, για να επιτεθούν στο ΚΚΕ. Στη λαϊκή συνείδηση, ο Άρης Βελουχιώτης είναι ταυτισμένος με την ηρωική πορεία του ΚΚΕ, τον αγώνα για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας. Ο Άρης Βελουχιώτης τάχθηκε υπέρ της ένοπλης πάλης, που την απορρίπτουν όσοι επιχειρούν να τον οικειοποιηθούν. – 16 Ιούλη 2011».

Η τελευταία φράση της ανακοίνωσης του ΚΚΕ για τον Ζαχαριάδη που δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη 2 Οχτώβρη 2011.

«Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ ακυρώνει όλες τις αποφάσεις της 6ης και της 7ης Ολομέλειας (1956 και 1957) σε βάρος του Νίκου Ζαχαριάδη, καθώς και τα πορίσματα του 1964 και του 1967. Αποφασίζει την πλήρη αποκατάστασή του στο ΚΚΕ. – 16 Ιούλη 2011».

Στρατός ΕΛΑΣ. (Φωτό Σπύρος Μελετζής)

Δυο ανακοινώσεις στην εποχή των Μνημονίων ΕΕ – ΔΝΤ, συνεπείς με την αντεπαναστατική σταλινική–ζαχαριαδική πορεία της ηγεσίας του ΚΚΕ που αρνείται σήμερα να καλέσει για οργανωμένη κινητοποίηση συντριβής των Μνημονίων και των νόμων Χατζηδάκη με ανατροπή της χούντας Μητσοτάκη.

Στις πρόσφατες απεργίες το ΚΚΕ αρνήθηκε το συντονισμένο ενοποιημένο αγώνα όλης της εργατικής τάξης και νεολαίας. Η ηγεσία του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, που υποστηρίζει το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ, αρνήθηκε να καλέσει σε Παμπειραϊκή Απεργία για την υποστήριξη και νίκη των απεργιών των λιμενεργατών στην ΚΟΣΚΟ και των ναυτεργατών.

Η σταλινική-ζαχαριαδική ηγεσία του ΚΚΕ (όπως έδειξε η στάση της στην Εξέγερση του Πολυτεχνείου, στην «οικουμενική κυβέρνηση» το 1989-90, στην υποστήριξη του Γκορμπατσόφ, στην καταδίκη της Εξέγερσης της Νεολαίας το Δεκέμβρη 2008 ως «προβοκάτσιας» και έργο «πραχτόρων») είναι υποταγμένη στο καπιταλιστικό σύστημα και θα υπονομεύει συνέχεια κάθε επαναστατική δράση της εργατικής τάξης και νεολαίας.

Το προηγούμενο Σάββατο 18 Δεκέμβρη σε άρθρο στο Ριζοσπάστη καταγγέλθηκε το βιβλίο των Πετρόπουλου, Σιούλα, Χατζηδημητράκου (το άρθρο αναδημοσιεύτηκε και στις σταλινικές παραφυάδες ιστότοπους Κατιούσα και Ημεροδρόμος). Δεν μπορείς όμως ταυτόχρονα να υπερασπίζεσαι και τον Βελουχιώτη και τον Ζαχαριάδη και τον Στάλιν!

Η ηγεσία του ΚΚΕ για μια ακόμη φορά πλαστογραφεί την Ιστορία. Η εργατική τάξη και νεολαία στην Ελλάδα έχουν και οδηγούνται από ιστορική μνήμη. Στις σημερινές συνθήκες επαναστατικών κινητοποιήσεων και εξεγέρσεων δεν θα αφήσουν την αντεπαναστατική ηγεσία του ΚΚΕ να προδώσει ξανά, θα την στείλουν στα σκουπίδια. –           

Τα ΜΑΤ στο εργοστάσιο της Καβάλα Όϊλ στη Νέα Καρβάλη Καβάλας σήμερα Τρίτη πρωί. (Φωτό proininews.org)

► ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΜΑΤ ΜΕ ΧΗΜΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΩΝ ΚΑΒΑΛΑΣ!

Στις 6 ώρα σήμερα Τρίτη πρωί διμοιρίες ΜΑΤ πραγματοποίησαν επίθεση με χημικά στην κατάληψη από τους εργαζομένους του εργοστασίου πετρελαίου τής Καβάλα Όϊλ, τής βρετανικής εταιρείας Ενεργειακή (Energean) στη Νέα Καρβάλη Καβάλας.

Χτες Δευτέρα τα ΜΑΤ περικύκλωσαν το εργοστάσιο και σήμερα το πρωί εισέβαλαν μέσα με χημικά κρότου-λάμψης αφού είχαν καταστρέψει μέρος της περίφραξης. Μια ομάδα εργατών αντιστέκεται και έχει οχυρωθεί σε σε πύργο του εργοστασίου σύμφωνα με δημοσιοαγραφικές πληροφορίες που επίσης αναφέρουν συλλήψεις εργατών.

Η εισβολή των ΜΑΤ πραγματοποιήθηκε με άλλοθι την κατάθεση μήνυσης τη Δευτέρα από την εταιρεία ενάντια στον Πρόεδρο, τον Γενικό Γραμματέα και όλων των μελών του Δ. Σ. Του Σωματείου Εργαζομένων Καβάλα Όϊλ το Βαρέλι, για σειρά “ποινικών αδικημάτων που σχετίζονται με την ασφάλεια εργαζομένων, περιβάλλοντος και εγκαταστάσεων”!

Από απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων στην Καβάλα Όϊλ το περασμένο καλοκαίρι. (Φωτό k-tipos.gr)

Στις 10/12/21 η ΠΟΕ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενέργειας) καταδίκασε την τρομοκρατία της εταιρείας και την πρόκληση επεισοδίων και τόνισε ότι η Παγκόσμια και Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία IndustriALL, το Δίκτυο RETUNSEE, και Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και Σωματεία στην Ελλάδα και Εξωτερικό υποστηρίζουν τον αποφασιστικό αγώνα των εργαζομένων. Σήμερα η ΓΣΕΕ καταδίκασε την εισβολή των ΜΑΤ.

«Η Συνομοσπονδία, ζητά από τη Διοίκηση της εταιρείας Εnergean να αλλάξει ρότα και να εγκαταλείψει τις μέχρι τώρα πρακτικές και μεθοδεύσεις της. Η ασφάλεια των εργαζομένων, της τοπικής κοινωνίας και του περιβάλλοντος, πρέπει και επιβάλλεται να αποτελούν προτεραιότητα για κάθε επιχείρηση στη χώρα μας. Οι εργαζόμενοι είναι ανεπίτρεπτο να αντιμετωπίζονται κατασταλτικά σαν να πρόκειται για κοινούς ποινικούς. Εξάλλου ουδέποτε αρνήθηκαν το διάλογο για την εξεύρεση λύσης. Το αντίθετο συνέβη με την εργοδότρια εταιρεία να προχωρά σε μια προσβλητική για την ευνομούμενη χώρα μας επίδειξη αυταρχισμού και ισχύος.
Καλούμε την ηγεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη να δώσει εντολή απομάκρυνσης των αστυνομικών δυνάμεων. Ένα εργοστάσιο πετρελαίου δεν ενδείκνυται για τέτοιου τύπου “πολεμικά” σκηνικά, ειδικά μετά την ανατίναξη μετασχηματιστή υψηλής τάσης από οβίδα κρότου λάμψης που εκτοξεύτηκε από άνδρες των ΜΑΤ. Προειδοποιούμε ότι δεν πρέπει να υπάρξει ούτε ένας τραυματισμός εργαζομένου. Η ευθύνη θα βαρύνει εξολοκλήρου τη Διοίκηση της εταιρείας και την ΕΛ.ΑΣ, για το σκηνικό που στήθηκε σήμερα τα ξημερώματα στις εγκαταστάσεις ενός εργοστασίου υψηλής επικινδυνότητας».

Όμως η ΓΣΕΕ μαζί με την ΠΟΕ αρνούνται να προτείνουν και οργανώσουν πανελλαδικές απεργιακές κινητοποιήσεις για τη νίκη των των εργαζομένων της Καβάλας.

Περιφρούρηση των εργαζομένων στην Καβάλα Όϊλ. (Φωτό k-tipos.gr)

Για μήνες οι εργαζόμενοι στην Καβάλα Όϊλ (που εκμεταλλεύεται τα πετρέλαια στη θαλάσσια περιοχή του Πρίνου) αγωνίζονται ενάντια στην επιβολή “εργολαβικών σχέσεων εργασίας” μαζικών απολύσεων και 50% μειώσεων μισθών που προσπαθεί να επιβάλει η διεύθυνση της εταιρείας.

Σήμερα το απόγευμα οι εργαζόμενοι στην Καβάλα Όϊλ και αλληλέγγυοι/ες εργαζόμενοι και νεολαία πραγματοποίησαν πορεία στην Καβάλα και στη συνέχεια συγκεντρώθηκαν έξω από το εργοστάσιο στο οποίο έχουν κάνει κατάληψη τα ΜΑΤ.

Η αστυνομία παίρνει καταθέσεις από τον Πρόεδρο και τα 16 μέλη του ΔΣ του σωματείου εργαζομένων και καταγράφει 170 περίπου εργαζομένους για να σχηματίσει δικογραφία εναντίον τους! Αποφασισμένος ο Πρόεδρος του σωματείου δήλωσε ότι οι εργαζόμενοι “θα παλέψουν έως το τέλος”.

Για μήνες οι εργαζόμενοι στην Καβάλα Όϊλ (που εκμεταλλεύεται τα πετρέλαια στη θαλάσσια περιοχή του Πρίνου) αγωνίζονται ενάντια στην επιβολή “εργολαβικών σχέσεων εργασίας” μαζικών απολύσεων και 50% μειώσεων μισθών που προσπαθεί να επιβάλει η διεύθυνση της εταιρείας.

Σήμερα το απόγευμα οι εργαζόμενοι στην Καβάλα Όϊλ και αλληλέγγυοι/ες εργαζόμενοι και νεολαία πραγματοποίησαν πορεία στην Καβάλα και στη συνέχεια συγκεντρώθηκαν έξω από το εργοστάσιο στο οποίο έχουν κάνει κατάληψη τα ΜΑΤ.

Η αστυνομία παίρνει καταθέσεις από τον Πρόεδρο και τα μέλη του ΔΣ του σωματείου εργαζομένων και καταγράφει 170 περίπου εργαζομένους για να σχηματίσει δικογραφία εναντίον τους! Αποφασισμένος ο Πρόεδρος του σωματείου δήλωσε ότι οι εργαζόμενοι “θα παλέψουν έως το τέλος”.

Ο Πρόεδρος του σωματείου, 6 μέλη του ΔΣ και 10 εργαζόμενοι θα δικαστούν με αυτόφωρη διαδικασία (μετά από ενέργεια της Εισαγγελίας) στην Καβάλα την Τετάρτη πρωί!

Ενημέρωση Τετάρτη μεσημέρι: Στο δικαστήριο ο Εισαγγελέας διέταξε την απελευθέρωση τους για να διεξαχθεί έρευνα. Προηγούμενα τα ΜΑΤ επιτέθηκαν με χημικά στους συγκεντρωμένους εργαζόμενους έξω από τα δικαστήρια!

Το Εργατικό Κέντρο Καβάλας πρέπει να οργανώσει άμεσα γενική απεργία σ’ όλα τα εργοστάσια και σ’ όλη την πόλη για την πρωτοφανή επίθεση των ΜΑΤ της χούντας Μητσοτάκη. Να καλέσουν σε κινητοποίηση τη νεολαία και τους κατοίκους της Καβάλας με αποκλεισμούς και μπλοκαρίσματα για την απόσυρση των ΜΑΤ, για τη υποστήριξη των εργαζομένων στα πετρέλαια, ως μέρος της πάλης για τη συντριβή των Μνημονίων που επιβάλουν την “ενοικιαζόμενη εργασία” και για την ανατροπή της χούντας Μητσοτάκη. –    

► ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΤΟΥ ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ! • ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ! 

► ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΤΟΥ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ ΑΝΤΙ-ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ!

Μαχητές Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν (φωτό 2019).

Ταπεινωμένος ο αμερικανικός και νατοϊκός ιμπεριαλισμός αποχώρησε τη νύχτα της 1ης Ιούλη από την τεράστια στρατιωτική βάση Μπαγκράμ (βόρεια της Καμπούλ), και ο Πρόεδρος Μπάϊντεν ανακοίνωσε ότι όλες οι στρατιωτικές δυνάμεις θα αποσυρθούν από το Αφγανιστάν μέχρι τις 31 Αυγούστου 2021.

Πρόκειται για μια ιστορική ήττα του ιμπεριαλισμού που ενδυναμώνει τον αντι-ιμπεριαλιστικό αγώνα στις ΕΠΑ και ΕΕ και την πάλη των εθνικών αντι-ιμπεριαλιστικών κινημάτων και κυβερνήσεων σ’ όλο τον κόσμο.

Η ήττα του ιμπεριαλισμού επιβεβαιώνει την πολιτική δράση της Διεθνούς Επιτροπής της Τέταρτης Διεθνούς που θεωρεί τον αγώνα των εργαζομένων στις ιμπεριαλιστικές ΕΠΑ/ΕΕ και την πάλη των αντι-ιμπεριαλιστικών εθνικών κινημάτων και κυβερνήσεων (Κούβα, Βενεζουέλα, Συρία, Ιράν, κ.α.) ως ενότητα, ως κοινό αγώνα στις προοπτικές της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης. 

Μόνο η Διεθνής Επιτροπή της Τέταρτης Διεθνούς καλεί παντού για την ήττα του ιμπεριαλισμού και ανατροπή του καπιταλισμού, για τη νίκη των αντι-ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Ακολουθεί την πολιτική των Μπολσεβίκων που διοργάνωσαν το Σεπτέμβρη 1920 το Συνέδριο των Λαών της Ανατολής, στο Μπακού του Αϊζερμπαϊτζάν, για την ενότητα της πάλης – κομουνιστικών κομμάτων και εθνικιστικών αντι-ιμπεριαλιστικών κινημάτων – με προοπτική τη σοσιαλιστική επανάσταση.

Αποχώρηση Αμερικανικών στρατευμάτων από Αφγανιστάν.

Στη δεκαετία του 1960 η Διεθνής Επιτροπή της Τέταρτης Διεθνούς κάλεσε για υπεράσπιση της Κουβανικής Επανάστασης (παρά τις αντι-τροτσκιστικές κορόνες του Κάστρο μετά από πίεση της σταλινικής ΕΣΣΔ) και για τη νίκη των Βιέτ-κονγκ στο Βιετνάμ, καθώς επίσης για τη νίκη των αντι-ιμπεριαλιστικών κινημάτων στην Αφρική.

Είναι μέσα από τους δρόμους και προοπτικές τής παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης, της παγκόσμιας ενότητας και αλληλεγγύης της νεολαίας, των εργατών, των αγροτών και των καταπιεσμένων λαών, που εξελίσσεται ο σημερινός αγώνας ανατροπής του ιμπεριαλισμού και καπιταλισμού.

Στρατεύματα της κυβέρνησης του Αφγανιστάν.

Στο Αφγανιστάν προχωρούν οι Ταλιμπάν προς την τελική νίκη. Στη δεκαετία του 1980 οι Μουτζαχεντίν του Αφγανιστάν νίκησαν τις σοβιετικές δυνάμεις με όπλα από τις ΕΠΑ. Η Διεθνής Επιτροπή της Τέταρτης Διεθνούς είχε καλέσει για την αποχώρηση των σοβιετικών δυνάμεων και την ανάπτυξη ενός αντι-ιμπεριαλιστικού μετώπου στο Αφγανιστάν για την απελευθέρωση και πρόοδο των αγροτών και εργατών. 

Σήμερα στο Αφγανιστάν, όπως και στις άλλες καταπιεσμένες και καταστραμμένες από τον ιμπεριαλισμό χώρες, η προοπτική πρέπει να είναι στη βάση της θεωρίας και πραχτικής της Διαρκούς Επανάστασης: η εφαρμογή ενός προγράμματος εθνικοποίησης γης και μεγάλων επιχειρήσεων και κεντρικά σχεδιασμένης οικονομίας. 

Αυτό σημαίνει την ανάπτυξη ενός επαναστατικού μαρξιστικού κινήματος στο Αφγανιστάν που στηρίζεται στην ανάλυση της παγκόσμιας οικονομικής κατάρρευσης του καπιταλισμού και στις συμμαχίες μεταξύ των αντι-ιμπεριαλιστκών κινημάτων και εργατικών κομμάτων και συνδικάτων. 

Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, φωτό 2020.

Αυτές τις μέρες συνομιλούν στην Τεχεράνη αντιπρόσωποι των Ταλιμπάν (υπάρχουν διάφορες φράξιες), της αφγανικής μπουρζουαζίας με παρουσία Ιρανών και Ρώσων αντιπροσώπων και ίσως του Πακιστάν και Κίνας. Προφανώς επιχειρείται ένας περιορισμός της εξέγερσης των Ταλιμπάν που μπορεί να επεχταθεί ιδιαίτερα στο Πακιστάν και βόρεια στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της κεντρικής Ασίας που διοικούνται από ολιγάρχες φίλους της Μόσχας.

Από πέρσι το Μάρτη το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICC) στη Χάγη (Ολλανδία) ερευνά τα εγκλήματα πολέμου του ιμπεριαλισμού στο Αφγανιστάν παρά τη λυσσώδη αντίδραση των ΕΠΑ και Βρετανίας. 

Οι στρατιωτικοί και πολιτικοί υπεύθυνοι του ιμπεριαλισμού πρέπει να καταδικαστούν στη Χάγη για τα εγκλήματα τους στο Αφγανιστάν. Στη χώρα πρέπει να εγκαθιδρυθεί αντι-ιμπεριαλιστική κυβέρνηση. – 

► 80 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΛΕΦ ΤΡΟΤΣΚΙ – ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ!

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ!

fullsizeoutput_1378

Ο Λεφ Τρότσκι στο Μεξικό το 1938-9.

Στις 20 Αυγούστου 1940 ο πράχτορας τής σταλινικής Γκε.Πε.Ου. Χάϊμε Ραμόν Μερκαντέρ ντελ Ρίο, χτύπησε στο κεφάλι με μια αξίνα χιονιού τον Λεφ Τρότσκι που ζούσε εξόριστος στην Πόλη του Μεξικό. Ο Τρότσκι πέθανε την επόμενη μέρα στο νοσοκομείο.

Ο Μερκαντέρ καταδικάστηκε από μεξικανικό δικαστήριο και παράμεινε 20 χρόνια στη φυλακή, αλλά ο Στάλιν τον παρασημοφόρησε. Mετά την αποφυλάκιση του και τη μετάβαση του στην Κούβα τo 1960, η Σοβιετική Γραφειοκρατία του Χρουτσιόφ τον παρασημοφόρησε ξανά ως Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης!

Παρά τους διωγμούς και εξορίες ο Τρότσκι είχε ιδρύσει το 1930 τη Διεθνή Αριστερή Αντιπολίτευση που είχε κατορθώσει σε αρκετές χώρες του κόσμου να συγκροτήσει, στη δεκαετία του 1930, πυρήνες αγωνιστών και κόμματα που είχαν αντιταχτεί στη Σταλινική Γραφειοκρατία και την προδοσία της Οχτωβριανής Επανάστασης.

ΤΡΟΤΣΚΥ ΚΛΕΜΕΝΤ 1933

Νέοι και νέες στελέχη της Διεθνούς Αριστερής Αντιπολίτευσης με τον Τρότσκι το 1933 στην πόλη Ρουαγιάν της Γαλίας.

Το 1938 στο Παρίσι αντιπρόσωποι κομμάτων που υποστήριζαν τον αγώνα του Τρότσκι ίδρυσαν την Τέταρτη Διεθνή ως το κόμμα του παγκόσμιου προλεταριάτου για την ολοκλήρωση της Σοσιαλιστικής Επανάστασης και την πολιτική συντριβή του Σταλινισμού και της Σοσιαλδημοκρατίας.   

Όπως ο Λένιν ίδρυσε την Τρίτη Κομουνιστική Διεθνή το 1919 μετά την προδοσία της Σοσιαλδημοκρατίας, έτσι και ο Τρότσκι ίδρυσε την Τέταρτη Διεθνή για να εκπαιδευτούν στο Διαλεχτικό Υλισμό και στο Μπολσεβικισμό οι νεαροί αγωνιστές και αγωνίστριες.

Στην Πολιτική Διαθήκη του το 1923 ο Λένιν ανέφερε ότι ο Τρότσκι ήταν ο «πιο ικανός σύντροφος στην Κεντρική Επιτροπή» και κάλεσε το Μπολσεβίκικο Κόμμα να καθαιρέσει τον Στάλιν από Γ.Γ. του ΚΚΡ(Μπ.).

Η ίδρυση της Τέταρτης Διεθνούς κράτησε άσβηστο το Μαρξισμό και το Μπολσεβικισμό του Λένιν, ενώ οι απόγονοι του Ιόσιφ Στάλιν με το «Σοσιαλισμό σε μια Χώρα» και την «Ειρηνική Συνύπαρξη με τον Ιμπεριαλισμό», ξεπούλησαν τα επαναστατικά κινήματα, τη Σοβιετική Ένωση και τα παραμορφωμένα εργατικά κράτη στην ανατολική Ευρώπη.

Η Τέταρτη Διεθνής με το ιδρυτικό μανιφέστο  «Η Θανάσιμη Αγωνία του Καπιταλισμού και τα Καθήκοντα της Τέταρτης Διεθνούς – Το Μεταβατικό Πρόγραμμα» (1938), τόνισε την άμεση ανάγκη συγκρότησης επαναστατικών κομμάτων σ’ όλες τις χώρες και τη χωρίς όρους υπεράσπιση της Σοβιετικής Ένωσης.

Αυτές οι κεντρικές θέσεις ήταν αποτέλεσμα της διαλεχτικής υλιστικής ανάλυσης του Λένιν για την Παγκόσμια Επανάσταση και τη Μεταβατική Εποχή, και της θεωρίας της Διαρκούς Επανάστασης του Τρότσκι.

Kerem Yecel Minneapolis

Από τις τεράστιες αντι-ρατσιστικές διαδηλώσεις στις ΕΠΑ, εδώ στη Μινεάπολις στις 7/6/2020. Φωτό Kerem Yecel

Σήμερα, στην περίοδο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού και της επιδημίας του κορονοϊού, που στέλνουν την ανθρωπότητα στην κόλαση της βάρβαρης λιτότητας και πολέμων, τα κόμματα και οι αγωνιστές της Διεθνούς Επιτροπής της Τέταρτης Διεθνούς (ΔΕΤΔ, ιδρύθηκε το 1953) σ’ όλες τις χώρες αγωνίζονται για την ανατροπή των καπιταλιστικών κυβερνήσεων και τη συντριβή του ΝΑΤΟ, και στην Ευρώπη για την ανατροπή της ΕΕ και την αντικατάσταση της από τα Ενωμένα Σοσιαλιστικά Κράτη της Ευρώπης.

Η ΔΕΤΔ παραμένει σταθερά στην πολιτική του Τρότσκι για την υπεράσπιση της Σοβιετικής Ένωσης, και σήμερα υπερασπίζεται τη Ρωσία και την Κίνα από τους ιμπεριαλιστές, παρά τα καθεστώτα Πούνιν και Σι. Καλεί στην επαναγκαθίδρυση της αυθεντικής εργατικής δημοκρατίας των Σόβιετ (Συμβουλίων) με την πολιτική επανάσταση ανατροπής του Πούτιν, του Σι και της σταλινικής γραφειοκρατίας και ολιγαρχίας.

Αναπόσπαστο τμήμα της πολιτικής δράσης της ΔΕΤΔ είναι και η υπεράσπιση των αντι-ιμπεριαλιστικών καθεστώτων όπως της Βενεζουέλας, της Συρίας, της Κούβας, του Ιράν κ.α. και της νίκης της παλαιστινιακής επανάστασης για τη συντριβή του σιονισμού. Η ΔΕΤΔ καλεί για τη συγκρότηση ενιαίου σοσιαλιστικού κράτους της Παλαιστίνης από τους Παλαιστίνιους και Εβραίους. 

Η ΔΕΤΔ παραμένει μια αριθμητικά μικρή δύναμη στο εργατικό και σοσιαλιστικό κίνημα. Έχει συνείδηση ότι παρά τη σημερινή κρίση της κοινωνίας από την κατάρρευση του καπιταλισμού, δεν έχει ακόμη συγκροτηθεί μαζικό επαναστατικό κίνημα. Στηρίζει την ανάπτυξη της στην επαναστατική φύση της εργατικής τάξης και στις σημερινές μαζικές εξεγέρσεις της νεολαίας. 

fullsizeoutput_1398

Εκδόσεις της Δ.Ε. της Τέταρτης Διεθνούς για την έρευνα στη δολοφονία του Λεφ Τρότσκι. Φωτό Ε.Α.

Στη δεκαετία του 1970 η Διεθνής Επιτροπή της Τέταρτης Διεθνούς πραγματοποίησε πολύχρονη έρευνα στις συνθήκες δολοφονίας του Λεφ Τρότσκι. Τα πορίσματα κυκλοφόρησαν στα αγγλικά από το 1975 και στα ελληνικά το 1976 από τις εκδόσεις Αλλαγή («Η Δολοφονία του Τρότσκι και οι συνένοχοι της Γκε-Πε-Ου»).

Οι έρευνες επιβεβαίωσαν με νέα στοιχεία τα σταλινικά σχέδια εξόντωσης του Τρότσκι, και τις δολοφονίες από πράχτορες της Γκε.Πε.Ου. του γιού του Λεφ Σεντόφ στο Παρίσι (1938) και των ηγετικών στελεχών της Τέταρτης Διεθνούς Έρβιν Γούλφ (1937) και Ρούντολφ Κλέμενς (1938).

Οι έρευνες αποκάλυψαν και τους συνένοχους της Γκε.Πε.Ου. μέσα στο τροτσκιστικό κίνημα και τις επαφές του ηγετικού στελέχους του αμερικανικού τροτσκιστικού κόμματος SWP Τζότζεφ Χάνσεν με τις αμερικανικές αρχές.

Στη δεκαετία του 1930 με διαταγές του Στάλιν εξορίστηκαν και δολοφονήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες μέλη του Κόμματος των Μπολσεβίκων μαζί με εκατομμύρια πολιτών της ΕΣΣΔ και κομουνιστών απ’ όλο τον κόσμο.

Στις διαβόητες στημένες Δίκες της Μόσχας, 1936-38, ο Στάλιν εξόντωσε τους ηγέτες του Μπολσεβίκικου Κόμματος που είχαν οργανώσει την Οχτωβριανή Επανάσταση.

Οι αντεπαναστατικές θεωρίες της σταλινικής γραφειοκρατίας – Σοσιαλισμός σε μια χώρα, σεχταρισμός ενάντια στη σοσιαλδημοκρατία της Γερμανίας, και Λαϊκά Μέτωπα με τη μπουρζουαζία – οδήγησαν στην άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία το 1933 και στην προδοτική συντριβή της Ισπανικής Επανάστασης το 1938.  

Τον Αύγουστο 1939 η Σταλινική Γραφειοκρατία πραγματοποίησε μια νέα κολοσιαία προδοσία τής εργατικής τάξης όταν υπόγραψε στη Μόσχα το «Σύμφωνο μη-Επίθεσης» με τη ναζιστική Γερμανία!  

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Από τη συγκέντρωση στο Λονδίνο για τα 100 χρόνια από την Οχτωβριανή Επανάσταση που οργάνωσε το WRP βρετανικό τμήμα της  Διεθνούς Επιτροπής της Τέταρτης Διεθνούς. Φωτό Ε.Α.

Οι δολοφονίες των στελεχών της Τέταρτης Διεθνούς, καθώς επίσης οι δολοφονίες κομουνιστών στελεχών που έσπαγαν από το σταλινικό καθεστώς (Φ. Ρασκόλνικαφ, ήρωας του Εμφύλιου Πολέμου, Ίγνας Ρέϊς κ.α.), αποδείχτηκε τεράστιο πλήγμα στη νέα Διεθνή που δεν κατάφερε στη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου και στις επόμενες δεκαετίες να συγκροτήσει μαζικά κόμματα.

Η τεράστια πίεση του καπιταλισμού και σταλινισμού οδήγησε σε πολιτικά σχίσματα που καταράκωσαν τις δυνάμεις της ΔΕΤΔ στις δεκαετίες 1950-1980.

Όμως στην ίδια περίοδο η Δ.Ε. της Τέταρτης Διεθνούς κατόρθωσε να εκπαιδεύσει σειρά στελεχών που συνέχισαν την πάλη του Λεφ Τρότσκι και την ανάπτυξη του Μαρξισμού.

Μια νέα γενιά στελεχών σήμερα μέσα στους μαζικούς αγώνες σ’ όλο τον κόσμο αγωνίζεται για την απελευθέρωση της κοινωνίας με την Παγκόσμια Σοσιαλιστική Επανάσταση. –  

 

 

► ΛΕΦ ΤΡΟΤΣΚΙ: 7 ΝΟΕΜΒΡΗ 1879 – 21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1940

► ΗΓΕΤΗΣ ΤΟΥ ΣΟΒΙΕΤ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ ΣΤΙΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ 1905 ΚΑΙ ΟΧΤΩΒΡΗ 1917, ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΟΡΓΑΝΩΤΗΣ ΤΗΣ ΟΧΤΩΒΡΙΑΝΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, ΙΔΡΥΤΗΣ ΚΑΙ ΗΓΕΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ, ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΗΣ 4ης ΔΙΕΘΝΟΥΣ, ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

LD

Λεφ Τρότσκι (φωτό 1938)

«Όσο για συμφιλίωση [με τους Μενσεβίκους και τους Σοσιαλιστές-Επαναστάτες] δεν μπορώ να μιλήσω στα σοβαρά. Ο Τρότσκι εδώ και καιρό είπε ότι η ενοποίηση είναι αδύνατη. Ο Τρότσκι το κατάλαβε αυτό και από τότε δεν έχει υπάρξει καλύτερος Μπολσεβίκος.» – Από τα πραχτικά της συνεδρίασης της Επιτροπής Πετρούπολης του Μπολσεβίκικου Κόμματος, 1/14 Νοέμβρη 1917 [μια βδομάδα μετά την Οχτωβριανή Επανάσταση]

Σήμερα συμπληρώνονται 77 χρόνια από τη δολοφονία του Λεφ Τρότσκι στην Πόλη του Μεξικό από τον σταλινικό πράχτορα της Εν-Κα-Βε-Ντε Ραμόν Μερκαντέρ. Από το 1923 ο Τρότσκι είχε ξεκινήσει τον αγώνα ενάντια στη γραφειοκρατία που αναπτυσσόταν στη Σοβιετική Δημοκρατία και ενάντια στην παρακμή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσίας (Μπολσεβίκοι) μετά τις ήττες των κομμουνιστών σε Ουγγαρία, Βουλγαρία και Γερμανία (1919-23) και τον αποκλεισμό και απομόνωση της ΕΣΣΔ.

Ο Τρότσκι τόνισε τα τραγικά λάθη στη Γερμανία της ηγεσίας της ΚομΙντερν (Τρίτη Διεθνής) των Στάλιν-Ζινόβιεφ-Μπράντλερ και κάλεσε σε εφαρμογή μέτρων σχεδιασμένης οικονομίας και εκβιομηχάνισης στην ΕΣΣΔ με ανάπτυξη του αγροτικού τομέα (συνεταιρισμοί) παράλληλα με κομματική δημοκρατία. Σε αντίθεση, ο Στάλιν και Μπουχάριν ανάπτυξαν τη θεωρία του χτισίματος σοσιαλισμού σε μια μόνο χώρα, η απόλυτη άρνηση του Μαρξισμού και της λενινιστικής προοπτικής της Παγκόσμιας Επανάστασης. Με το σχηματισμό της Αριστερής Αντιπολίτευσης (1923-4) ο Τρότσκι και ηγετικά στελέχη των Μπολσεβίκων εναντιώθηκαν στην αντεπαναστατική πολιτική του Στάλιν ηγέτη της γραφειοκρατίας. Το Γενάρη 1928 ο Στάλιν εξόρισε τον Τρότσκι από την ΕΣΣΔ και φυλάκισε τα στελέχη της Αριστερής Αντιπολίτευσης.

lenin-trotsky-and-kamenev-in-moscow 1919

Κόκκινη Πλατεία Μόσχα, 7 Νοέμβρη 1919: Στο κέντρο της φωτό αριστερά ο Ντζερζίνσκι (γούνινο καπέλο), δίπλα του ο Καμενέφ, πιο δεξιά ο Λένιν (γούνινο καπέλο) δίπλα του ο Τρότσκι (χαιρετά).

Οι ΕΠΑ και τα κράτη της Ευρώπης αρνήθηκαν άσυλο στον Τρότσκι που βρήκε καταφύγιο στο αντι-ιμπεριαλιστικό Μεξικό. Ο Τρότσκι και οι ομάδες της Αριστερής Αντιπολίτευσης στην Ευρώπη πάλεψαν με την πολιτική του Ενιαίου Εργατικού Μετώπου ενάντια στους Ναζί στη Γερμανία και τους φασίστες στην Ισπανία. Η σταλινική γραφειοκρατία αντίθετα επέβαλε τη σεχταριστική πολιτική διαίρεσης της εργατικής τάξης στη Γερμανία και το αντεπαναστατικό Λαϊκό Μέτωπο (με τη μπουρζουαζία) στην Ισπανία και Γαλλία με καταστροφικά αποτελέσματα για την εργατική τάξη.

Το 1938 ο Τρότσκι και οι συντρόφοι του ίδρυσαν την Τέταρτη Διεθνή στο Παρίσι για τη συγκρότηση της επαναστατικής κομουνιστικής ηγεσίας των εργαζομένων στις παραμονές του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου.

Όταν ο Στάλιν ετοίμαζε τη δολοφονία του Τρότσκι – μετά τις Δίκες της Μόσχας το 1936-38 και τη δολοφονία του γιού τού Τρότσκι Λεφ Σεντόφ στο Παρίσι το Φλεβάρη 1938 – την ίδια περίοδο συζητούσε με τον Χίτλερ για το Γερμανο-Σοβιετικό Σύμφωνο Μη-επίθεσης που υπογράφτηκε στη Μόσχα τον Αύγουστο 1939, μια τεράστιων ιστορικών διαστάσεων προδοσία του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου προλεταριάτου. 

Moskau, Stalin und Ribbentrop im Kreml

Κρεμλίνο Μόσχα 23/8/1939:Ο Στάλιν χαιρετά με χαμόγελο τον Υπουργό Εξωτερικών της φασιστικής Γερμανίας Ρίμπεντροπ.

Το Μάη του 1940 η Εν-Κα-Βε-Ντε οργάνωσε με στελέχη τού σταλινικού Μεξικανικού ΚΚ την πρώτη δολοφονική επίθεση στον Τρότσκι. Στις 20 Αυγούστου 1941 ο εκπαιδευμένος δολοφόνος της Εν-Κα-Βε-Ντε χτύπησε στο κεφάλι τον Τρότσκι με μια αξίνα χιονιού. Ο Τρότσκι πέθανε την επομένη μέρα στο νοσοκομείο.   

Στη δεκαετία του 1970 η Διεθνής Επιτροπή της 4ης Διεθνούς (ΔΕΤΔ) πραγματοποίησε έρευνα στις συνθήκες δολοφονίας του Τρότσκι. Τα πορίσματα κυκλοφόρησαν σε πολλές γλώσσες, στα ελληνικά το 1976 στις εκδόσεις Αλλαγή (Η Δολοφονία του Τρότσκι και οι συνένοχοι της Γκε-Πε-Ου).   

Ο ίδιος ο Τρότσκι θεωρούσε την ίδρυση της Τέταρτης Διεθνούς ως την πιο σπουδαία προσφορά του στον επαναστατικό μαρξισμό και επέμενε στην ίδρυση τμημάτων της σ’ όλο τον κόσμο με στελέχη που πρέπει να εκπαιδευτούν στο Διαλεχτικό Υλισμό και στη θεωρία και πραχτική της Διαρκούς Επανάστασης. –

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Από πρόσφατη διαδήλωση των εμποροϋπαλλήλων στην Αθήνα ενάντια στην κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων. Ο αγώνας των εμποροϋπαλλήλων βρίσκεται στην πρωτοπορία της πάλης – παρά τα σαμποτάζ της υποταγμένης ηγεσίας της ΟΙΥΕ και το σεχταρισμό του ΠΑΜΕ – για την ανατροπή της μνημονιακής κυβέρνησης Τσίπρα. Φωτό Ε.Α.

Στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Αλλαγή» με κάποια δυσκολία θα βρείτε τα παρακάτω έργα του Λεφ Τρότσκι, τα περισσότερα σε μετάφραση του επαναστάτη μαρξιστή αγωνιστή Θεοδόση Θωμαδάκη (1930-2013).

Αποτελέσματα και Προοπτικές (για τη θεωρία της Διαρκούς Επανάστασης, Πετρούπολη 1906, Μόσχα 1919 & 1921)

Τα Μαθήματα του Οχτώβρη (Μόσχα 1924, εισαγωγή στον τόμο των Απάντων του Τρότσκι με κείμενα για την Οχτωβριανή Επανάσταση – ελληνικά 1979 & 1985)

Η Νέα Πορεία (συλλογή άρθρων που δημοσιεύτηκαν το 1923-4 στην Πράβντα, Μόσχα 1924 – 1980)

Ο Λένιν (συλλογή άρθρων Μόσχα 1925 – μετ. Π. Πικρού 1932, 1971, 1983)

Η Τρίτη Διεθνής Μετά τον Λένιν (Βερολίνο 1929 – 1979)

Η Διαρκής Επανάσταση (Βερολίνο 1930 – 1982)

Και τώρα; Η Γερμανική Επανάσταση και η Σταλινική Γραφειοκρατία (Βερολίνο 1932 –  1932)

Η Ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης (Βερολίνο 1930 – 1984)

Η Προδομένη Επανάσταση (Νέα Υόρκη 1936 – 1984)

Η Θανάσιμη Αγωνία του Καπιταλισμού και τα Καθήκοντα της Τέταρτης Διεθνούς – Το Μεταβατικό Πρόγραμμα (Παρίσι 1938 – 1985)

Stalin’s Gangsters (συλλογή κειμένων γραμμένων το Μάη-Αύγουστο 1940, Μεξικό Σεπτέμβρης 1940, Λονδίνο 1977)

Στην Υπεράσπιση του Μαρξισμού (Νέα Υόρκη 1942 – 1980). –