Κύριο άρθρο, Πέμπτη 28 Αυγούστου 2104, της καθημερινής βρετανικής εφημερίδας News Line, του Επαναστατικού Κόμματος Εργατών τμήματος τής Διεθνούς Επιτροπής τής 4ης Διεθνούς.

Μετά από 50 μέρες σφαγής με πάνω από 2.000 δολοφονημένους Παλαιστίνιους, πολλοί από αυτούς παιδιά, δεκάδες χιλιάδες τραυματισμένους και εκατοντάδες χιλιάδες ξεσπιτωμένους, το Ισραήλ συμφώνησε χωρίς όρους στον τερματισμό των εχθροπραξιών, εγκαταλείποντας την απαίτηση για αφοπλισμό της Χαμάς ενώ το σιωνιστικό κράτος παραμένει οπλισμένο μέχρι τα δόντια. Το Ισραήλ επίσης πέταξε στα σκουπίδια και την απαίτηση διάλυσης της παλαιστινιακής κυβέρνηση εθνικής ενότητας Χαμάς-Φατάχ για την οποία είχε δηλώσει ότι δεν θα την αποδεχτεί με κανένα κόστος.

Ο ηγέτης της Χαμάς Μουσά Αμπού Μαρζούκ τόνισε προχτές Τρίτη ότι το Ισραήλ συμφώνησε να ανοίξει τις εισόδους στη Λωρίδα της Γάζα για να περάσει ανθρωπιστική βοήθεια και υλικά οικοδομών. Ο Μαρζούκ είπε ότι πέρα από τις εισόδους στις τοποθεσίες Κερέμ Σαλόμ και Ερέζ, τρεις ακόμη είσοδοι στη Γάζα θα λειτουργήσουν. Στο ζήτημα της αλιευτικής ζώνης, ο Μαρζούκ είπε ότι οι ψαράδες της Γάζα θα μπορούν να ψαρεύουν ως 6 ναυτικά μίλια μακριά από τις ακτές και σταδιακά η ζώνη θα αυξηθεί στα 12 μίλια έως το τέλος του 2014.

Ένας ακόμη γύρος διαπραγματεύσεων θα ξεκινήσει σ’ ένα μήνα για να συζητηθούν άλυτα μέχρι στιγμής ζητήματα, είπε ο Μαρζούκ. Επίσης καταργούνται οι περιορισμοί στα τραπεζικά εμβάσματα προς τη Γάζα για τους μισθούς των υπαλλήλων της πρώην κυβέρνησης Χαμάς, που είχαν επιβάλει οι Ευρωπαϊκές, Αμερικανικές και Ισραηλινές αρχές. Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας προσπαθεί τώρα να πληρώσει τους μισθούς των υπαλλήλων. Ο Αμπού Μαρζούκ τόνισε ότι το Ισραήλ συμφώνησε να τερματίσει τις δολοφονικές επιχειρήσεις ενάντια σε στελέχη της αντίστασης. Η ουδέτερη ζώνη της Γάζα επίσης καταργήθηκε.

Η δύναμη του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, που αντανακλάται στο τεράστιο δολοφονικό οπλοστάσιο όλων των τύπων που κατέχει το Ισραήλ, δεν κατόρθωσε να νικήσει το θάρρος και την ιστορική αποφασιστικότητα των παλαιστινιακών μαζών για να πετύχουν την εγκαθίδρυση του δικού τους κράτους με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ. Η μαζική υποστήριξη προς την Παλαιστίνη από τους εργαζόμενους όλου του κόσμου περιόρισε τα σχέδια του ιμπεριαλισμού. Μπορεί να πει κανείς ότι ένα από τα πιο μεγάλα πλήγματα των κινητοποιήσεων ενάντια στον πόλεμο των 50 ημερών ήταν το βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών: ο Υπουργός Εξωτερικών Χέϊγκ παραιτήθηκε όπως και οι υφυπουργοί Βαρώνη Γουόρσι και Σίμοντς, ενώ αναμένονται και άλλες παραιτήσεις. Γεγονός είναι ότι η βρετανική κυβέρνηση του πρωθυπουργού Κάμερον ταρακουνήθηκε στη θύελλα. 

Τώρα σ’ όλες τις περιοχές του κόσμου οι μάζες προχωρούν μπροστά κάτω από την πίεση της τεράστιας κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος που συνεχώς βαθαίνει. 

Οι εργαζόμενοι στην ανατολική Ουκρανία επίσης έδειξαν τα τεράστια αποθέματα που κατέχουν για αγώνα, με την απόλυτη περιφρόνηση προς το πραξικοπηματικό καθεστώς του Κιέβου και τους αλαζόνες ηγέτες τής ΕΕ και των ΕΠΑ οι οποίοι εγκατέστησαν τους πραξικοπηματίες στην εξουσία, με τη χρηματοδότησε των φασιστικών συμμοριών, περιμένοντας ότι η Ουκρανία θα έπεφτε στην αγκαλιά τους. Το αντίθετο συνέβη. Επαναστατικές δυνάμεις αναδεικνύονται σ’ όλη την ΕΕ και την ίδια την Αμερική, όπως έδειξε η εξέγερση στην πόλη Φέρκιουσον στην περιοχή του Σεντ Λιούις ενάντια στις δυνάμεις του καπιταλιστικού κράτους. 

Είναι αυτό το παγκόσμιο κίνημα που τώρα πρέπει να προχωρήσει μπροστά, καθώς συνεχίζει να εκρήγνυται, για να χτίσει επαναστατικά κόμματα ικανά να οργανώσουν τους εργαζομένους του κόσμου για να τερματίσουν τον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό και να τον αντικαταστήσουν με τον παγκόσμιο σοσιαλισμό μέσα από την παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση.

Άμεσα κάθε εργατικό σωματείο σ’ όλο τον πλανήτη πρέπει να βοηθήσει τους Παλαιστίνιους να εγκαθιδρύσουν το κράτος τους. Ήδη η άρχουσα τάξη στο Ισραήλ ξεκίνησε μαζικές συλλήψεις και φυλακίσεις στη Δυτική Όχθη για να ματαιώσει την ίδρυση του παλαιστινιακού κράτους. Στο Συνέδριο του Σεπτέμβρη το TUC [βρετανική ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ], και την ίδια στιγμή όλες οι συνδικαλιστικές συνομοσπονδίες του κόσμου, πρέπει να επιβάλουν παγκόσμιο εμπορικό μποϋκοτάζ ενάντια στο Ισραήλ και να απαιτήσουν τον τερματισμό της 47χρονης Κατοχής της Δυτικής Όχθης και της Γάζα από το Ισραήλ, την αναγνώριση της κυβέρνησης εθνικής ενότητας ως κυβέρνησης της Παλαιστίνης με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, τον άμεσο τερματισμό της πώλησης όπλων στο Ισραήλ, και την χρηματοδότηση της ανοικοδόμησης της Γάζα από την ΕΕ και τις ΕΠΑ. Σε μια τέτοια βάση πρέπει να κηρυχτεί μια παγκόσμια εκστρατεία. Αυτός είναι ο δρόμος μπροστά για τον παλαιστινιακό λαό και για τους εργαζόμενους όλου του κόσμου.

Πηγή: http://www.wrp.org.uk/news/10117

Κύριο άρθρο, Πέμπτη 21 Αυγούστου 2104, της καθημερινής βρετανικής εφημερίδας News Line, του Επαναστατικού Κόμματος Εργατών τμήματος τής Διεθνούς Επιτροπής τής 4ης Διεθνούς.

Η ταχτική, τα όπλα και τα πυρομαχικά που χρησιμοποίησε η αστυνομία και η εθνοφρουρά των ΕΠΑ ενάντια στους διαδηλωτές στην πόλη Φέργκιουσον – πληθυσμός 20.000 στην περιοχή Σεντ Λιούις τής νότιας Πολιτείας Μισούρι – μετά τη δολοφονία του 18χρονου Αφρο-αμερικανού Μάϊκλ Μπράουν, προκάλεσαν κατηγορίες ότι η αστυνομία στις ΕΠΑ, στις μεγάλες και στις μικρές πόλεις, για κάποιο λόγο (συνήθως λέγεται εξ αιτίας των εμπόρων ναρκωτικών) έχει εντελώς στρατιωτικοποιηθεί. Η συμπεριφορά και τα όπλα που χρησιμοποίησαν η αστυνομία και η εθνοφρουρά στην πόλη Φέργκιουσον, οδήγησαν σε κατηγορίες ότι η συμπεριφορά τους ήταν παρόμοια με αυτή των αμερικανικών κατοχικών δυνάμεων στο Ιράκ. Πολλοί αμερικανοί εργάτες και νέοι θεωρούν την αστυνομία «τους» ως μέρος μιας στρατιωτικής κατοχής των πόλεων έτοιμη να τους σκοτώσει με το παραμικρό.

Οι κάτοικοι της Φέργιουσον δέχτηκαν επιθέσεις με χημικά αέρια, βαριά θωρακισμένα οχήματα – που χρησιμοποιήθηκαν τελευταία στο Ιράκ – σφαίρες καουτσούκ μέσα σε χειροβομβίδες διασποράς, όπλα που εκτοξεύουν «σακούλες» με σκάγια, κροτίδες λάμψης και καπνού, σπρέι πιπεριού, ακουστικό κανόνι, ξύλινα γκλομπ, με την αστυνομία εξοπλισμένη με αυτόματα όπλα με διόπτρες νύχτας και καθοδήγηση αχτίνων λέιζερ, και τουλάχιστον τρία πολεμικά μαχαίρια.
Επίσης επιβλήθηκε επίσημα η απαγόρευση πτήσεων πάνω από τη μικρή πόλη. Ουσιαστικά οι κάτοικοι απειλούνται όπως και οι Παλαιστίνιοι – η βιομηχανία που προμηθεύει τοξικά αέρια που χρησιμοποιούνται ενάντια στους Παλαιστίνιους, προμηθεύει τα ίδια και στις αρχές του Μισούρι και αρκετών αμερικανικών πολιτειών.

Αρκετοί έχουν σοκαριστεί από αυτά που βλέπουν στη Φέρκιουσον και τα θεωρούν ως μια τεράστια αλλαγή. Λυπούνται για το γεγονός ότι η αμερικανική αστυνομία που ιδρύθηκε, όπως πιστεύουν, για να είναι μέρος και να ανήκει στην κοινότητα, στο πρότυπο που πρότεινε ο Σερ Ρόμπερτ Πιλ, τώρα έχει μεταμορφωθεί σε ανήλεους διώχτες της κοινότητας. Αλλά η αστυνομία ως μέρος της καπιταλιστικού κράτους ήταν πάντα στις ΕΠΑ, όπως και σε κάθε καπιταλιστικό κράτος, «προϊόν των ασυμφιλίωτων ταξικών ανταγωνισμών» και όργανο για τη διατήρηση της εκμετάλλευσης της καταπιεσμένης τάξης από την άρχουσα τάξη.
Τον πυρήνα του καπιταλιστικού κράτους αποτελούν τα ένοπλα σώματα ασφαλείας, η αποστολή των οποίων είναι η διατήρηση της άρχουσας τάξης στην εξουσία σ’ όποια κατάσταση και να βρίσκεται η κοινωνία. Ο κρατικός μηχανισμός συνεχώς ετοιμάζεται, οργανώνεται και ξαναργανώνεται για την πιο υψηλή μορφή ταξικής πάλης, δηλαδή τον εμφύλιο πόλεμο, για να συντρίψει την καταπιεσμένη τάξη όταν αυτή κινητοποιηθεί από την κρίση του καπιταλισμού, και να εξασφαλίσει το δικαίωμα της άρχουσας τάξης, των αφεντικών και των τραπεζιτών, να εξουσιάζουν τη χώρα και τον κόσμο. Η αστυνομία και η εθνοφρουρά στις ΕΠΑ ήταν πάντα ένοπλες και πάντα χρησιμοποίησαν τα όπλα τους για να σκοτώσουν όταν η κυρίαρχη τάξη ένιωθε ότι το σύστημα της απειλούνταν. 
Αυτό έκανε με τις δολοφονίες των Μαύρων Πάνθηρων και στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Οχάιο, στις 4 Μάη 1970 στη διάρκεια του πολέμου στο Βιέτ-ναμ. Εκείνη τη μέρα η εθνοφρουρά του Οχάιο πυροβόλησε 67 φορές και δολοφόνησε 4 φοιτητές και φοιτήτριες που διαμαρτύρονταν ενάντια στον πόλεμο. Ξέσπασε τεράστια κινητοποίηση με απεργία 4 εκατομμυρίων φοιτητών. Ο πόλεμος στο Βιέτ-ναμ ήταν μια εποχή που ο αμερικάνικος καπιταλισμός παραπατούσε από τις ήττες και δεν μπορούσε να ανεχτεί την αντίσταση που αναπτυσσόταν ραγδαία.

Σήμερα ο καπιταλισμός στις ΕΠΑ είναι σε απελπιστική οικονομική και πολιτική κρίση μετά το τραπεζικό κραχ του 2008 και η θέση του ως η κορυφαία παγκόσμια καπιταλιστική δύναμη απειλείται σοβαρά. Ολόκληρες πόλεις όπως το Ντιτρόιτ χρεοκόπησαν και έχουν καταστραφεί. Δεκάδες εκατομμύρια εργατών στις ΕΠΑ δεν έχουν δουλειά πλήρους απασχόλησης και αμείβονται με πολύ χαμηλούς μισθούς. Η άρχουσα τάξη των αφεντικών και των τραπεζιτών τώρα έχει προκαλέσει το μίσος και την απέχθεια αρκετών δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων. Η άρχουσα τάξη χάνει το «δικαίωμα να κυβερνά». 

Η στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας των ΕΠΑ πραγματοποιείται ως προετοιμασία για να κρατηθεί η άρχουσα τάξη στην εξουσία με ένοπλα μέσα και εμφύλιο πόλεμο! Τις απαρχές αυτής της πορείας μπορεί κανείς να τις παρατηρήσει στην πόλη Φέργκιουσον αλλά και στις διαδηλώσεις σ’ όλες τις ΕΠΑ ενάντια στις αστυνομικές δολοφονίες.

Ο Μαρξ και ο Ένγκελς ανάλυσαν την ταξική βάση και ρόλο του καπιταλιστικού κράτους. Επίσης αποκάλυψαν ότι αυτό το κράτος δεν μπορεί ούτε να αναμορφωθεί ούτε να μεταρρυθμιστεί, αλλά θα πρέπει να ανατραπεί από μια σοσιαλιστική επανάσταση η οποία θα το συντρίψει ολοκληρωτικά για να βάλει στη θέση του τη διχτατορία του προλεταριάτου, τη σοσιαλιστική κυβέρνηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού.

Πηγή: http://www.wrp.org.uk/news/10088

Κύριο άρθρο, Τρίτη 26 Αυγούστου 2104, της καθημερινής βρετανικής εφημερίδας News Line, του Επαναστατικού Κόμματος Εργατών τμήμα της Διεθνούς Επιτροπής της 4ης Διεθνούς.

Τη Δευτέρα 25 Αυγούστου η σοσιαλιστική κυβέρνηση στη Γαλλία ουσιαστικά κατέρρευσε ως άμεσο αποτέλεσμα ενός τεράστιου σχίσματος στις ηγετικές ομάδες του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος σχετικά με την τεράστια οικονομική κρίση στη χώρα, αντανάκλαση της κρίσης που τραντάζει όλα τα κράτη της Ευρωζώνης. Όπως όλες οι χώρες της Ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής «ατμομηχανής» της Γερμανίας, ο γαλλικός καπιταλισμός είναι νεκρός.

Τους περασμένους 6 μήνες η γαλλική οικονομία σημείωσε 0 ανάπτυξη και η ανεργία συνεχίζει να αυξάνεται σε επίπεδα ρεκόρ. Όλοι οι οικονομικοί στόχοι για τη μείωση των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού που έθεσε ο Γάλλος Σοσιαλιστής Πρόεδρος Φρανσουά Ολάν και η κυβέρνηση του εγκαταλείφτηκαν. Τώρα η Γαλλία βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τους αυστηρούς κανόνες που έχει επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) σχετικά με τις μειώσεις των ελλειμμάτων. 

Ο Ολάν εκλέχτηκε Πρόεδρος πριν δυο χρόνια με ένα μανιφέστο στο οποίο υποσχόταν να επιλύσει την οικονομική κρίση της Γαλλίας χειραγωγώντας τις τράπεζες, φορολογώντας τους πλούσιους καπιταλιστές, δημιουργώντας εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας με κυβερνητική χρηματοδότηση και γενικά με ένα σχέδιο αντίθεσης στην επιβολή λιτότητας στη γαλλική εργατική τάξη. Δυο χρόνια αργότερα ο Ολάν και ο Πρωθυπουργός του Μανουέλ Βαλ έχουν αποκηρύξει κάθε υπόνοια αντίθεσης στη λιτότητα και έχουν εφαρμόσει το λεγόμενο «Σύμφωνο Υπευθυνότητας». Αυτό το Σύμφωνο πρόσφερε φορολογικές εκπτώσεις στις επιχειρήσεις αξίας 40 δισ. ευρώ με αντάλλαγμα τις υποσχέσεις των επιχειρήσεων ότι θα δημιουργούσαν 500.000 θέσεις εργασίας μέσα σε τρία χρόνια.

Αυτές οι φορολογικές εκπτώσεις προς τις επιχειρήσεις θα πληρωθούν από την εργατική τάξη με περικοπές 50 δισ. ευρώ από τις κρατικές δαπάνες. Η ανακοίνωση αυτού του Συμφώνου και η άγρια λιτότητα ενάντια στους Γάλλους εργαζόμενους είναι η άμεση αιτία του σχίσματος στην ηγεσία της γαλλικής κυβέρνησης. Ο Υπουργός Οικονομικών Αρνό Μοντμπούρ επιτέθηκε φαρμακερά στον Ολάν και στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης το περασμένο Σαββατοκύριακο. Η ομιλία του Αρνό Μοντμπούρ ανάγκασε τον Ολάν να απαιτήσει από τον Βαλ τη διάλυση της κυβέρνηση του και την αναδιάρθρωση της χωρίς κανένα υπουργό που να διαφωνεί με το Σύμφωνο. Ο Μοντμπούρ απαίτησε από τη γαλλική κυβέρνηση να εγκαταλείψει την «καταναγκαστική πορεία» των περικοπών κρατικών δαπανών που έχουν επιβληθεί στις χώρες της Ευρωζώνης και κατηγόρησε ανοιχτά τη Γερμανία.
Ο Μοντμπούρ κάλεσε τον Ολάν να αποκηρύξει το «Καφκικό» δόγμα λιτότητας. Ο Υπουργός Παιδείας Μπενουά Αμό συντάχτηκε με την εξέγερση του Μοντμπούρ αλλά διασαφήνισε ότι και αυτός – όπως ο Μοντμπούρ – είχαν υποστηρίξει τις φοροαπαλλαγές προς τις επιχειρήσεις.

Αυτό που φοβούνται και ο Αμό και ο Μοντμπούρ, είναι ο κίνδυνος επιβολής κολοσσιαίων περικοπών στον κοινωνικό τομέα που αναπόφευκτα θα οδηγήσουν σε αύξηση της ανεργίας και σε αναπόφευκτη σύγκρουση με την εργατική τάξη και ιδιαίτερα με τη νεολαία που υποφέρει από υψηλά ποσοστά ανεργίας. Ο φόβος μιας επαναστατικής έκρηξης στη Γαλλία και στην Ευρώπη, καθώς οι εργαζόμενοι αρνούνται να αποδεχτούν ότι πρέπει να πληρώσουν για την κρίση του καπιταλισμού, είναι στο επίκεντρο αυτού του σχίσματος που ανέτρεψε την κυβέρνηση. Αλλά ούτε ο Αμό ούτε ο Μοντμπούρ έχουν κάποια λύση για την κρίση. Καλούν την ΕΚΤ να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα «Ποσοτικής Ελάφρυνσης» (ΠΕ), ένας ευφημισμός για τύπωμα δισεκατομμυρίων άχρηστων ευρώ, που θα δοθούν στις τράπεζες με τη μάταιη ελπίδα ότι κάτι τέτοιο θα επανεκκινήσει τις χρεοκοπημένες καπιταλιστικές οικονομίες της Ευρώπης. Το μόνο που θα κάνει η ΠΕ – όπως ήδη κάνει σ’ όλο τον κόσμο – θα είναι να προμηθεύσει χρήμα για τεράστιες σπεκουλάτσιες από τις τράπεζες που έχουν δημιουργήσει μη βιώσιμες φούσκες στα χρηματιστήρια όλου του κόσμου. Καθώς δεν υπάρχει μια εντελώς οικονομική λύση στην κρίση που τραντάζει τον παγκόσμιο καπιταλισμό, τα σχίσματα μέσα στα καπιταλιστικά πολιτικά κόμματα θα επιδεινωθούν.

Η κατάρρευση της ρεφορμιστικής κυβέρνησης στη Γαλλία είναι μόνο η αρχή. Η ταξική πάλη θα δυναμώσει καθώς η εργατική τάξη αναγκάζεται να αναγνωρίσει ότι ο ρεφορμισμός δεν μπορεί να επιλύσει την κρίση και ότι μπορεί να υπάρξει καλύτερο μέλλον μόνο μέσα από τα Σοσιαλιστικά Ενωμένα Κράτη της Ευρώπης και τη νίκη της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης.

Πηγή: http://www.wrp.org.uk/news/10106

Το Φεβρουάριο στην πατρίδα μου, την Ουκρανία, έγινε στρατιωτικό πραξικόπημα. Στην εξουσία βρέθηκε μια ομάδα, το μεγαλύτερο μέρος τής οποίας αποτέλεσαν οι αρχηγοί εθνικιστές. Αυτό θα ήταν αδύνατο εάν δεν είχαν βοήθεια και καθοδήγηση εκ μέρους των ΗΠΑ και της Ε.Ε. Εάν αυτό δεν αποτελούσε παγκόσμιο σχέδιο των ΗΠΑ για την παρούσα περίοδο, το οποίο στρέφεται πρώτ’ απ’ όλα κατά της Ρωσίας, η οποία έχει ανέβει σημαντικά από οικονομική και πολιτική άποψη κατά την τελευταία δεκαετία. Αυτό θα ήταν αδύνατο εάν οι ΗΠΑ δεν είχαν αξιώσεις για το έδαφος της Ουκρανίας, ο ορυκτός πλούτος τής οποίας στην περιοχή του Ντονμπάς διαθέτει άνθρακα, σχιστολιθικό αέριο, ενώ και το μαυρόχωμα εκεί είναι ιδιαίτερα γόνιμο, έχει πρόσβαση στη Μαύρη θάλασσα, το μαργαριτάρι της Ουκρανίας τη χερσόνησο Κριμαία. Αυτά τα εδάφη κάποτε ονειρευόταν και ο Αδόλφος Χίτλερ.
Την εξουσία την πήρε στα χέρια της η νέα κυβέρνηση με επικεφαλής τους ολιγάρχες ίδιους με τον Γιανουκόβιτς, και για τη νομιμοποίησή τους οι ΗΠΑ «διόρισε» το δικό τους Πρόεδρο Π. Ποροσένκο. Στη χώρα ξεκίνησε η γενοκτονία του ρωσικού πληθυσμού, το κυριότερο μέρος του οποίου μένει στις Νότιο-Ανατολικές περιοχές της χώρας, καθώς και ανθρώπων άλλων εθνικοτήτων που δεν συμμερίζονται τις πολιτικές απόψεις των ναζί. Σύμφωνα με το σχέδιο των ΗΠΑ, και ειδικότερα των εταιρειών SHELL και CHEVRON, οι οποίες έχουν υπογράψει συμφωνίες με τη νέα κυβέρνηση, εκείνες έχουν για 50 χρόνια το δικαίωμα εξόρυξης σχιστολιθικού αερίου στο έδαφος του Ντονμπάς (δηλ. της περιοχής του Ντονέτσκ-Λουγκάνσκ). Και προς τούτο σκόπευαν να εκδιωχθεί ο πληθυσμός από αυτό το μέρος, να καταληφθούν τα εδάφη, ενώ αυτούς που δεν θα συμφωνούν να τους στείλουν σε στρατόπεδα φιλτραρίσματος, τα οποία ήδη είναι έτοιμα.
Όλα αυτά έγιναν μυστικά, χωρίς να υπολογίζονται τα συμφέροντα του λαού. Επίσης, χωρίς κανένα δημοψήφισμα και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα όλου του λαού της χώρας, η Ουκρανία υπέγραψε συμφωνίες με την Ε.Ε., για να προκληθεί τεράστια οικονομική ζημιά στη Ρωσία και ανεπανόρθωτη οικονομική βλάβη στην ίδια την Ουκρανία. Αφού η Ρωσία μόνο στη βιομηχανία θα χάνει λόγω της διακοπής συνεργασιών με την Ουκρανία έως 5 δισ. δολάρια ετησίως, ενώ η Ουκρανία θα χάνει 33 δισ. δολάρια. Είχε προκύψει και η απειλή της τοποθέτησης των πολεμικών βάσεων των ΗΠΑ στο έδαφος της Κριμαίας, και επίσης της ναζιστικής θηριωδίας σε ολόκληρη τη χώρα. Ως αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, η Κριμαία, ευτυχώς και προς μεγάλη χαρά του πληθυσμού της, βρέθηκε στη Ρωσία. Και τους ζηλεύουν, κατά κάποιον τρόπο, οι συμπατριώτες μου από το Ντονμπάς. Είμαι περήφανη ότι κατάγομαι από το Λουγκάνσκ, επειδή ο κόσμος εκεί δεν φοβήθηκε να αντισταθεί και δε στήριξε το παράνομο στρατιωτικό πραξικόπημα στη χώρα, δεν αναγνώρισε τη ναζιστική κυβέρνηση του Κιέβου. Η συμπεριφορά της κυβέρνησης και τα ναζιστικά συνθήματα «Σφάξτε τους Ρώσους!» ανάγκασαν τον κόσμο να ξεσηκωθεί για την προστασία του τόπου του, καθώς και τα γεγονότα στην Οδησσό, όπου μετά από τις εντολές της κυβέρνησης είχαν καεί ζωντανοί περίπου 100 αθώοι άνθρωποι.
Στις περιοχές των νομών Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ κατοικούν γύρω στα 7 εκατομμύρια άνθρωποι πολλών εθνικοτήτων, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων, περίπου 85 χιλιάδες. Είναι μια παραγωγική βιομηχανική περιοχή, πολύ σημαντική για τη χώρα, και το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής συνδέεται με τη Ρωσία. Στο παρελθόν όλα αυτά τα εδάφη ήταν ρωσικά, πάρα πολλά άτομα, συγγενείς μεταξύ τους, ζουν από τις δύο πλευρές των συνόρων. Η ρήξη με τη Ρωσία και η είσοδος στην Ε.Ε. θα είχαν την άμεση απειλή της ανεργίας και της απώλειας ουσιαστικά των πάντων.
Για το λόγο αυτό η περιοχή αυτή ζήτησε από την κυβέρνηση του Κιέβου να μπει σε ομοσπονδιακό καθεστώς και η ρωσική γλώσσα να γίνει επίσημη τοπική. Σε απάντηση το Κίεβο έστειλε το στρατό, τα τανκς, τα αεροπλάνα, τα οποία βομβαρδίζουν, καίνε και αποτεφρώνουν πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά, εξοντώνουν όχι μόνο τους πολεμιστές εθνοφρουρούς, αλλά και άμαχο πληθυσμό, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένους. Ο Πρόεδρος Π. Ποροσένκο και η κυβέρνηση διαπράττουν γενοκτονία του λαού, σκόπιμα και εκτελώντας πιστά τις εντολές των ΗΠΑ εξοντώνουν τους απλούς πολίτες, τα «τάγματα θανάτου» βγάζουν το μίσος τους σαν τους Γερμανούς ναζί, σκοτώνουν τους συγγενείς των πολεμιστών εθνοφρουρών, αλλά ακόμα και απλώς συμπαθούντες. Οι ΗΠΑ το επιδίωκαν εδώ και 20 χρόνια, έχοντας επενδύσει σε προπαγάνδα κατά της Ρωσίας 5 δισ. δολάρια. Ο Γερμανός Καγκελάριος Όττο Μπίσμαρκ είχε πει κάποτε: «Η δύναμη της Ρωσίας θα μπορούσε να υπονομευτεί μόνο με αποχωρισμό της Ουκρανίας από αυτήν … πρέπει όχι μόνο να αποκοπεί, αλλά και να αντιπαρατεθεί η Ουκρανία στη Ρωσία, να αρπαχθούν τα δύο μέρη του ενός έθνους και μετά να παρατηρούμε πως ο αδελφός θα σκοτώνει τον αδελφό του. Για το σκοπό αυτό πρέπει απλώς να βρούμε και να γαλουχήσουμε προδότες μεταξύ της εθνικής ηγεσίας και με τη βοήθειά τους να αλλάξουμε τη συνείδηση του ενός μέρους αυτού του μεγάλου έθνους μέχρι του σημείου που θα μισεί ό,τι ρωσικό, θα μισεί το γένος του, χωρίς να το συνειδητοποιεί. Όλα τα υπόλοιπα είναι θέμα χρόνου». (Γ. Κριουτσκόβ, «Ουκρανία»)
Ταυτόχρονα, οι αμερικανικές εταιρείες κερδοσκοπούν και βγάζουν χρήματα ακόμα και σε ανθρώπινα όργανα. Στα σύνορα με τη Ρωσία είναι σε εξέλιξη ένας πραγματικός εμφύλιος πόλεμος, και όχι μεταξύ των Ρώσων και των Ουκρανών, αλλά για την ελευθερία και τη δημοκρατία ενάντια στο φασισμό. Σκοτώνοντας τους απλούς πολίτες, τους πρόσφυγες, οι οποίοι μόνο αυτοί που έφυγαν προς τη Ρωσία αριθμούν πάνω από 400 χιλιάδες, το Κίεβο προβοκάρει τον Β. Πούτιν να στείλει στρατεύματα, για να χειροτερέψουν οι σχέσεις της Ρωσίας με την Ευρώπη. Για την απελευθέρωση του Ντονμπάς από τον φασισμό πάνε πολλοί εθελοντές από διάφορες χώρες: Σερβία, Πολωνία, Ιταλία. Μετά λύπης σημειώνω ότι τα ελληνικά ΜΜΕ για μεγάλο χρονικό διάστημα αποσιωπούσαν την αλήθεια. Δεν ξέρω γιατί, για ένα Ισραηλινό αγόρι που σκοτώθηκε μπορεί να μεταδίδουν για μια βδομάδα, ενώ οι χιλιάδες πολίτες της Ουκρανίας, που έχουν σκοτωθεί είτε από μια πλευρά είτε από την άλλη, με τις ψυχές των οποίων παίζουν στην Ευρώπη και την Αμερική, και κανένας δεν δίνει σημασία, τουλάχιστον προς το παρόν. Μου φαίνεται συνέχεια ότι βλέπω ένα ατελείωτο σίριαλ θρίλερ, που άρχισε τον Ιανουάριο και κατέστρεψε τις αιώνιες επιχειρηματικές, φιλικές και συγγενικές σχέσεις ενός σλαβικού λαού.
Εκεί, στην εμπόλεμη ζώνη, στο «καυτό σημείο», ζουν και οι δικοί μου συγγενείς και φίλοι, εκεί είναι το σπίτι μου. Κάθε πρωί επικοινωνώ μαζί τους μέσω skype, για όσο αυτό είναι ακόμη εφικτό, ακούω τις εκρήξεις, τις βόμβες, προσεύχομαι και ευγνωμονώ το Θεό ότι για άλλη μία μέρα είναι ζωντανοί. Και ελπίζω ότι θα νικήσουμε. Εάν όχι εμείς, τότε ποιος θα σταματήσει το φασισμό;

Ελένη Γ. Μ. (Ρωσίδα από Λουγκάνσκ).
Αθήνα, 2 Αυγούστου 2014

Παρατήρηση της Σύνταξης της «Εργατικής Αντίστασης»: Το γράμμα της αναγνώστριας Ελένης είναι μια εξαιρετικά σημαντική μαρτυρία για τον πόλεμο που έχει εξαπολύσει η φασιστική χούντα του Κιέβου, με πλήρη υποστήριξη από ΕΕ και ΕΠΑ, ενάντια στους αντιφασίστες μαχητές των ανατολικών περιοχών της Ουκρανίας.
Η «Εργατική Αντίσταση» υποστηρίζει πλήρως τους αντιφασίστες μαχητές και το αριστερό μέτωπο που έχει συγκροτηθεί ενάντια στους φασίστες του Κιέβου.
Για την υποστήριξη των αντιφασιστών μαχητών του Ντονέτσκ και των άλλων περιοχών, αλλά και για την εκδίωξη της χούντας του Κιέβου, η «Εργατική Αντίσταση» έχει καλέσει την εργατική τάξη σε Ρωσία και Ουκρανία να απαιτήσουν την επέμβαση του ρωσικού στρατού. Μέσω του Κιέβου ο ιμπεριαλισμός ετοιμάζει στρατιωτική επέμβαση σε Λευκορωσία και Ρωσία. Οι σχέσεις Ρωσίας και αμερικανικού και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού είναι σήμερα στο ναδίρ, παρά τις επίμονες προσπάθειες του σταλινικού Πούτιν για «συνεργασία».
Δεν μπορεί να υπάρξει καμιά είδους συνεργασία με τον ιμπεριαλισμό – το μόνο που ενδιαφέρει τον ιμπεριαλισμό είναι να καταστρέψει χώρες και να επιβάλει νέο-αποικιακά καθεστώτα. Το πραξικόπημα και η κυβέρνηση Δεξιάς-Φασιστών στο Κίεβο πρέπει να ανατραπούν και οι Ουκρανοί και Ρώσοι εργαζόμενοι να προχωρήσουν σε μια αναγεννημένη Σοβιετική Δημοκρατία.
Δες σχετικά άρθρα δημοσιευμένα στις 28 και στις 30 Μάη 2014.

Με κεντρικό σύνθημα «Το TUC [Βρετανική ΓΣΕΕ] να σηκωθεί από τα πόδια του – Καλέστε Γενική Απεργία!» ξεκίνησε χτες Τρίτη πρωί 19 Αυγούστου έξω από τα γραφεία του TUC στο κεντρικό Λονδίνο, η μεγάλη πορεία των Νέων Σοσιαλιστών για το Λίβερπουλ.
Περίπου 100 διαδηλωτές, συνδικαλιστές και νεολαία συγκεντρώθηκαν έξω από τα γραφεία του TUC και ξεκίνησαν πορεία τριών βδομάδων για το Λίβερπουλ όπου θα φτάσουν για το Συνέδριο του TUC την Κυριακή 7 Σεπτέμβρη.

Οι Νέοι Σοσιαλιστές (Young Socialists) της Βρετανίας είναι το τμήμα νεολαίας του Επαναστατικού Κόμματος Εργατών, βρετανικού τμήματος της Διεθνούς Επιτροπής της 4ης Διεθνούς.
Το κεντρικό πανό της πορείας αναφέρει: «Νέοι Σοσιαλιστές – Πορεία για Δουλειά – Δουλειά για τη Νεολαία – Όχι στις συμβάσεις μηδενικών ωρών! Υπερασπίστε το Εθνικό Σύστημα Υγείας – Όχι δίδακτρα για τα πανεπιστήμια – Το TUC να καλέσει άμεσα Γενική Απεργία!»
Έξω από το TUC στους συγκεντρωμένους μίλησε ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας των Φυλάκων Σωφρονιστικών Ιδρυμάτων [POA] Τζο Σίμσον ο οποίος τόνισε: «Είμαι υπερήφανος που είμαι εδώ από το συνδικάτο μου για να πω ότι υποστηρίζουμε πλήρως την πορεία για δουλειά για όλη τη νεολαία. Υποστηρίζουμε το αίτημα για γενική απεργία και το TUC πρέπει να την καλέσει. Η λιτότητα τσακίζει τις εργατικές οικογένειες και είναι καιρός το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα να αγωνιστεί για την εργατική τάξη. Οι ηγέτες του TUC πρέπει να σηκωθούν από τους κώλους τους και να κηρύξουν γενική απεργία μόλις τελειώσει το Συνέδριο στο Λίβερπουλ».
Στην ομιλία του ο Μανουέλ Χασασιάν, Παλαιστίνιος Πρεσβευτής στο Λονδίνο, είπε: «Αισθάνομαι εξαιρετικά ικανοποιημένος και υπερήφανος σήμερα καθώς στην πορεία σας θα έχετε και τη σημαία της Παλαιστίνης. Η πορεία σας τονίζει τον αγώνα σας υπέρ των καταπιεσμένων και ως ένας Παλαιστίνιος σας λέω ότι είμαστε στον ίδιο αγώνα. Ο πόλεμος και η κρατική τρομοκρατία του Ισραήλ δείχνει ότι μόνο αυτή τη γλώσσα ξέρουν. Αλλά άρχισε το τέλος του Ισραήλ. Ο δρόμος της ελευθερίας ήταν μακρύς αλλά η απελευθέρωση έρχεται. Η καρδιά σας χτυπά για την Παλαιστίνη όπως και η δική μας καρδιά χτυπά για σας. Η δικαιοσύνη θα νικήσει μια μέρα και αυτό θα συμβεί από συντρόφους όπως εσείς».

Ο Τζόσουα Ογκουνλέιγιε, Γενικός Γραμματέας των Νέων Σοσιαλιστών, τόνισε ότι «το αίτημα για γενική απεργία είναι αίτημα για την ανατροπή του συστήματος και την συντριβή του καπιταλισμού».

Ο Πολ Λέπερ, Διευθυντής της βδομαδιάτικης εφημερίδας των Νέων Σοσιαλιστών, τόνισε ότι «αυτή η πορεία έχει συγκεκριμένο σκοπό – με τη σημαία μας στη πορεία καλούμε σε γενική απεργία για την ανατροπή της κυβέρνησης».


Πηγή: http://www.wrp.org.uk/news/10085

Το Σάββατο 2 Αυγούστου οι Αγωνιζόμενες Καθαρίστριες συμπλήρωσαν 88 μέρες και νύχτες πάλης το Κέντρο Αγώνα έξω από το Υπουργείο Οικονομικών στην Καρ. Σερβίας.

Μαζί τους στον αγώνα μέχρι τη νίκη οι απολυμένοι σχολικοί φύλακες και εκπαιδευτικοί.

Τον Αύγουστο χρειάζονται τη συντροφιά και παρέα μας και ότι μπορούμε από υλική βοήθεια.

Πάνω απ’ όλα την πολιτική πάλη για την ενότητα όλων των εργαζομένων, ενάντια στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία για την οργάνωση γενικής πολιτικής απεργίας για την ανατροπή των μνημονίων και της κοινοβουλευτικής χούντας.

Φωτό: Η Αναστασία από τη Χίο, η Γεωργία από τα Μέθανα, η Κούλα από την Ορεστιάδα, η Μαρία από τον Πειραιά και η Φρόσω από τη Φλώρινα στο Κέντρο Αγώνα (Σάββατο 2 Αυγούστου 2014).

Κύριο άρθρο, Παρασκευή 1 Αυγούστου, της βρετανικής εφημερίδας News Line, του Επαναστατικού Κόμματος Εργατών, βρετανικού τμήματος της Δ.Ε. της 4ης διεθνούς.

Μπορεί στους εργαζόμενους η Αργεντινή να είναι μια μακρινή χώρα και η χρεοκοπία της στο χρέος της προς τους διεθνείς χρηματοδότες να φαίνεται ότι δεν έχει σχέση με την Ευρώπη. Αλλά η κρίση που ξετυλίγεται στην Αργεντινή είναι κορυφαίας σημασίας για τους εργαζόμενους σ’ όλο τον κόσμο. Περιλαμβάνει ένα δικαστήριο στη Νέα Υόρκη μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο των ΕΠΑ, μαζί με τις συνωμοσίες των λεγόμενων «vulture hedge funds» (= αρπαχτικά χετζ φαντς, εταιρείες συλλογικών επενδυτών-σπεκουλαδόρων) που ψάχνουν το κέρδος μέσω σπεκουλάτσιας (αγοραπωλησίας επικίνδυνων ομολόγων κλπ.), και πάνω απ’ όλα την πολιτική των ΕΠΑ που σκοπεύει στη χρεοκοπία όλων των ανταγωνιστών της.

Η σημερινή ιστορία της χρεοκοπίας της Αργεντινής, άρνηση καταβολή δημόσιου χρέους, ανάγεται το 2001 όταν η χώρα ύστερα από 50 χρόνια δεξιών κυβερνήσεων και στρατιωτικής δικτατορίας, αντιμετώπισε οικονομική καταστροφή και δεν μπόρεσε να πληρώσει τους δανειστές. Στη διάρκεια της περιόδου δεξιών και στρατιωτικών κυβερνήσεων, δημιουργήθηκε τεράστιο δημόσιο χρέος με υποστήριξη από το ΔΝΤ και τις αμερικάνικες τράπεζες οι οποίες πίστευαν ότι οι στρατιωτικοί της Αργεντινής θα ανάγκαζαν το λαό να πληρώνει. Εκείνη τη χρονιά, 2001, η Αργεντινή χρεοκόπησε, η μεγαλύτερη χρεοκοπία χώρας στον κόσμο, με χρέος 80 δισ. δολάρια.

Καθώς η Αργεντινή δεν μπορούσε να πληρώσει τους δανειστές, άρχισε ένας μακρύς κύκλος συζητήσεων μεταξύ της Αργεντινής και των τραπεζών που είχαν αγοράσει τα ομόλογα του χρέους της χώρας. Εκείνες οι διαπραγματεύσεις για την αναδόμηση του δημόσιου χρέους κατέληξαν στο κούρεμα κατά περίπου 70% του χρέους.

Μόνο 3% των δανειστών δεν δέχτηκαν εκείνη τη συμφωνία. Δυο χέτζ-φαντς – NML Capital και Aurelius – απαίτησαν πλήρη αποπληρωμή συν τόκους. Υπογραμμίζεται ότι αυτά τα δυο χετζ- φαντς δεν είχαν αγοράσει ομόλογα από την Αργεντινή το 2001, αλλά τα αγόρασαν αργότερα από τράπεζες που ήθελαν να τα ξεφορτωθούν. Τα χτεζ-φαντς κερδίζουν τεράστια ποσά αγοράζοντας το χρέος από τους πρώτους αγοραστές των ομολόγων σε χαμηλές τιμές και ύστερα χρησιμοποιούν τα καπιταλιστικά δικαστήρια σε ΕΠΑ και παγκόσμια, απαιτώντας πλήρη αποπληρωμή.

Για να επιβάλουν την άποψη τους αυτά τα αρπαχτικά όρνεα πήγαν στο δικαστήριο της Νέας Υόρκης και ζήτησαν αποπληρωμή σύμφωνα με τους όρους των ομολόγων επιμένοντας ότι το δικαστήριο είχε δικαίωμα να επιβάλει απόφαση. Το δικαστήριο της Νέας Υόρκης, με πρόεδρο τον Ρεπουμπλικάνο δεξιό δικαστή Τόμας Γκριέσα, αποφάσισε ότι η Αργεντινή έπρεπε να πληρώσει στα χετζ-φαντς το πλήρες ποσό των ομολόγων που κρατούσαν συν τόκους, σύνολο 1,5 δισ. δολάρια. Η απόφαση του Γκριέσα επιβεβαιώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο των ΕΠΑ χωρίς καν να συζητήσει την υπόθεση ξανά. Τώρα οι σπεκουλαδόροι των χετζ-φαντς αναζητούν εκτίμηση των επενδύσεων της Αργεντινής στο εξωτερικό με σκοπό να τις αρπάξουν.

Σύμφωνα με το σχετικό νόμο για το χρέος, εάν η Αργεντινή πληρώσει αυτά τα δυο χετζ-φαντς, τότε κάθε δανειστής – αν και έχει αποδεχτεί το κούρεμα – θα μπορεί να ζητήσει πλήρη αποπληρωμή κάτι που θα είναι ένα τεράστιο πλήγμα στην οικονομία της Αργεντινής.

Πέρσι το NML Capital προσπάθησε να κατασχέσει ένα πλοίο της Αργεντινής στην Αφρική, και τώρα τα δικαστήρια των ΕΠΑ επιτρέπουν στα χετζ-φαντς να κάνουν οτιδήποτε μέσω των καπιταλιστικών δικαστηρίων ή με στρατιωτικά μέσα. Αυτά τα αρπαχτικά όρνεα θέλουν να ξεζουμίσουν τους εργαζόμενους και τους φτωχούς της Αργεντινής και να καταστρέψουν τη χώρα.

Με την παγκόσμια οικονομική κρίση να αναγκάζει και άλλες χώρες να μην μπορούν να πληρώσουν το δημόσιο χρέος η Αργεντινή δεν είναι πια μια μοναδική περίπτωση. Η Αργεντινή είναι το μέλλον της Ευρώπης και όλου του κόσμου. Οι ΕΠΑ είναι αποφασισμένες να επιβιώσουν της κρίσης με το να χρεοκοπήσουν την Αργεντινή και τις χώρες BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική), που πιστεύουν ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν τη δύναμη του αμερικάνικου καπιταλισμού.

Στην θανάσιμη αγωνία του ο αμερικάνικος καπιταλισμός δεν έχει ‘φίλους’ αλλά μόνο εχθρούς και ανταγωνιστές τους οποίους πρέπει να καταστρέψει στρατιωτικά για να επιβιώσει ο ίδιος ο χρεοκοπημένος αμερικάνικος καπιταλισμός. Η άρνηση αποπληρωμής του χρέους είναι απόλυτα σωστή πολιτική αλλά πρέπει ταυτόχρονα να είναι μέρος του επαναστατικού προγράμματος για την πλήρη καταστροφή του καπιταλισμού με την παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση.

Πηγή: http://www.wrp.org.uk/news/10018

Την Τετάρτη το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο (3 δικαστές και 4 πολίτες) της Πάτρας έκρινε ομόφωνα αθώο των κατηγοριών ένοπλης επίθεσης, παράνομης απασχόλησης εργατών, και εμπορίας αλλοδαπών τον επιχειρηματία φραουλοπαραγωγό της Νέας Μανωλάδας Νίκο Βαγγελάτο της «Βαγγελάτος Α.Ε.».
Επίσης ομόφωνα αθώος των κατηγοριών ένοπλης επίθεσης κρίθηκε και ο αρχιεπιστάτης της «Βαγγελάτος Α.Ε.» Κώστας Χαλούλος.

Αυτές οι ομόφωνες αποφάσεις σημαίνουν ότι δεν μπορεί να εξασκηθεί έφεση κατά της απόφασης του δικαστηρίου Πάτρας.

Το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Πάτρας έκρινε ένοχους για πρόκληση επικίνδυνων σωματικών βλαβών τον επιστάτη Γ. Χαλούδο και του επέβαλε ποινή 14 ετών και 7 μηνών.
Επίσης έκρινε ένοχο άλλον ένα επιστάτη τον Θ. Αποστολόπουλο και του επέβαλε ποινή 8 ετών και 7 μηνών για συνέργεια σε πρόκληση σωματικών βλαβών.
Όμως το Δικαστήριο έκρινε ότι οι ποινές είναι εξαγοράσιμες (5 ευρώ την ημέρα) και οι δυο καταδικασθέντες μπορούν να εξασκήσουν έφεση, Έτσι τους άφησε ελεύθερους παρά τις βαριές ποινές φυλάκισης.

Η εισαγγελέας είχε προτείνει την ενοχή όλων των κατηγορούμενων.

Η ΓΣΕΕ η ΑΔΕΔΥ και τα εργατικά σωματεία πρέπει να κηρύξουν άμεσα απεργιακές κινητοποιήσεις στα δικαστήρια, στην Πάτρα και στη Μανωλάδα ενάντια στην απόφαση του δικαστηρίου, να αναπτυχθεί ένα πλατύ μαζικό κίνημα όλων ενάντια στην αδικία, στην καταπίεση, στον ρατσισμό και στην εγκληματικότητα των επιχειρήσεων.

Τον Απρίλη του 2013 οι εργάτες γης (οι περισσότεροι καταγωγής Μπάνγκλα-Ντες, μια από τις φτωχότερες χώρες του πλανήτη), απαίτησαν από τον Βαγγελάτο τα δεδουλευμένα 6 μηνών. Αντί για καταβολή των μισθών τους ένοπλοι επιστάτες τους πυροβόλησαν με αποτέλεσμα τον τραυματισμό από πυροβολισμού τουλάχιστον 20 εργατών οι οποίοι νοσηλεύτηκαν σε νοσοκομεία της Πάτρας.

Η απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Πάτρας είναι σε πλήρη εναρμονισμό με τη ρατσιστική πολιτική διώξεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ελληνικής κοινοβουλευτικής χούντας Σαμαρά-Βενιζέλου ενάντια στους εργάτες μετανάστες και πρόσφυγες. Αυτή τη βδομάδα η δικαιοσύνη έβαλε στο αρχείο τους πνιγμούς των προσφύγων τον περασμένο Γενάρη στο Φαρμακονήσι παρ’ ότι οι διασωθέντες κατηγόρησαν, επώνυμα και δημόσια, ότι το περιπολικό του Λιμενικού Σώματος προσπαθούσε να βυθίσει τη βάρκα τους. Είναι η δικαιοσύνη της εποχής των μνημονίων.

Οι ένοπλες επιθέσεις των αφεντικών ενάντια στους εργαζόμενους είναι οι πραχτικές που θέλουν να επιβάλουν οι κυβερνήσεις των μνημονίων για να καθυποτάξουν τους εργαζομένους, στην πόλη και στο χωριό. Η βία και οι ένοπλες επιθέσεις (με χημικά) των ΜΑΤ ενάντια στους εργαζομένους στην Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις είναι μέρος της πολιτικής απόφασης ΕΕ, τρόϊκας, αφεντικών, μαζί με τα τσιράκια τους στη Χρυσή Αυγή, για να τσακίσουν τους εργαζόμενους σ’ αυτή την εποχή της παγκόσμιας τερματικής κρίσης του καπιταλισμού.

Χιλιάδες μετανάστες κρατούνται παράνομα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που διέταξε να δημιουργηθούν η ΕΕ στην Ελλάδα. Σ’ αυτά τα στρατόπεδα – καθώς και σε αστυνομικά τμήματα στις πόλεις της Ελλάδας – οι προσφυγές και μετανάστες δολοφονούνται και βασανίζονται, κρατούνται φυλακισμένοι παράνομα χωρίς καμιά καταδικαστική απόφαση ή κάποια κατηγορία. Η δικαιολογία του κράτους είναι ότι πρόκειται για «παράνομους» μετανάστες. Αλλά ακόμη και ο εκπρόσωπος του ΟΕΕ στην Ελλάδα απαίτησε το κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης και την απελευθέρωση των προσφύγων και μεταναστών.

Η δικαιοσύνη, τα δικαστήρια και όλο το κύκλωμα διαπλοκής δικηγόρων, δικαστών κλπ. στο καπιταλιστικό σύστημα, είναι μέρος του κράτους και ποτέ η απόδοση δικαιοσύνης δεν ήταν «αδέκαστη», «δίκαια» ή «ανεξάρτητη». Είναι ταξική και επιβάλει τους νόμους του καπιταλιστικού κράτους και σήμερα την πολιτική του δικτατορικού κράτους δικαστικών απαγορεύσεων απεργιών και «πολιτικών επιστρατεύσεων».

Το αστικό (καπιταλιστικό) κράτος δεν είναι ένα μονολιθικό συμπαγές κατασκεύασμα, αλλά δημιούργημα της καπιταλιστικής τάξης για να ελέγχει «νόμιμα» (με δικαστήρια και νόμους) τους καταπιεσμένους εργάτες και αγρότες. Υπόκειται και αυτό στην ταξική πάλη και στις ανακατατάξεις και τάσεις της κοινωνίας. Γι’ αυτό οι Μαρξιστές αγωνίζονται για την κατάργηση του αστικού κράτους και όχι της μεταρρύθμισής του. Στους δικαστές υπάρχουν και τάσεις δημοκρατικές που αντανακλούν την ταξική πάλη των εργαζομένων. Υπενθυμίζεται η Δίκη Λαμπράκη και οι πρόσφατες καταδίκες αστυνομικών και χρυσαυγιτών για το φόνο Γρηγορόπουλου και μεταναστών.

Το μνημονιακό κράτος προσπαθεί να μετατρέψει και το δικαστικό σώμα και όλη τη διαδικασία δικαιοσύνης σε απολυταρχικό όργανο τους κράτους των μνημονίων (κράτος έκτακτης ανάγκης). Έτσι με την απόφαση για μισθούς, συντάξεις, αναδρομικά κλπ. των δικαστικών, όπου εξαιρούνται από τα Μνημόνια οι δικαστές και οι «ένστολοι», η κοινοβουλευτική χούντα εξαγοράζει συνειδήσεις και επιβάλει το «νέο» τύπο κράτους.
Αποτέλεσμα της πολιτικής της τρόϊκας με την εξαγόραση συνειδήσεων, είναι οι πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις υπέρ των μέτρων της μνημονιακής κυβέρνησης (ΕΡΤ, καθαρίστριες, απαγορεύσεις απεργιών, επιστρατεύσεις Μετρό, ΔΕΗ κ.α.)
Το εργατικό κίνημα, οι εργαζόμενοι και οι μετανάστες δεν μπορούν να στηρίξουν τον αγώνα τους για δικαιοσύνη και κοινωνική απελευθέρωση στα αστικά δικαστήρια, αν και χρειάζεται βέβαια σε περιπτώσεις να προσφεύγουν στα δικαστήρια.
Οι εργαζόμενοι έχουν τις συλλογικές οργανώσεις τους και σε συμμαχία με όλο το λαό ενωμένοι εργάτες πόλεων και εργάτες αγρότες γης, να αγωνιστούν με τα σωματεία τους, με τις πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις τους για την ανατροπή των μνημονίων και της κυβέρνησης.

Εδώ και μήνες, μετά από κινητοποίηση και υποστήριξη από τα σωματεία της περιοχής και της Πάτρας, και βοήθεια από αντιπροσωπείες εργατικές και αντιρατσιστικές, οι εργάτες στη Μανωλάδα δημιούργησαν το δικό τους εργατικό σωματείο την «Ένωση Μεταναστών Εργατών Γης Ν. Μανωλάδας».
Στις δημοτικές εκλογές του περασμένου Μάη νέος δήμαρχος της περιοχής Ανδραβίδας – Κυλλήνης Ηλείας, που περιλαμβάνει τη Νέα Μανωλάδα, εκλέχτηκε ο γιατρός Ναμπίλ-Ιωσήφ Μοράντ, μετανάστης από τη Συρία. Ο Μοράντ ήταν για 15 χρόνια δημοτικός σύμβουλος και εκλεγόταν πρώτος σε σταυρούς. Η εκλογή του Μοράντ δείχνει ότι ο πληθυσμός της περιοχής είναι ενάντια στο ρατσισμό.

Ο δρόμος του νικηφόρου αγώνα για όλους στην περιοχή της Μανωλάδας είναι η εργατική ενότητα και κάλεσμα στη δημοτική αρχή για πάλη ενάντια στο ρατσισμό και για καλές συνθήκες εργασίας και διαβίωσης για όλους τους εργαζόμενους, αγρότες, μετανάστες και πρόσφυγες.

Τα εργατικά σωματεία της Πάτρας, οι πολιτικές και κοινωνικές συλλογικότητες της περιοχής πρέπει να δημιουργήσουν ενιαίο μέτωπο ενάντια στους επιχειρηματίες και στους ρατσιστές και να ιδρύσουν Λακές Συνελεύσεις για την οργάνωση της πάλης.
Από μόνα τους αντιρατσιστικά κηρύγματα και απλές διαμαρτυρίες δεν φτάνουν. Η δικαιοσύνη βρίσκεται στους αγώνες των εργαζομένων, στην πάλη για την ανατροπή της κοινοβουλευτικής χούντας των μνημονίων με γενική πολιτική απεργία διαρκείας, και του βάρβαρου συστήματος και κράτους του καπιταλισμού.

Θέλετε να ξεκουραστείτε λίγο από τον κάματο του αγώνα ενάντια στα μνημόνια της κοινοβουλευτικής χούντας; Η Διεύθυνση του Μουσείου Ακρόπολης σας προσκαλεί να γιορτάσετε την αυγουστιάτικη πανσέληνο, την Κυριακή 10 Αυγούστου 2014, με δωρεάν είσοδο στο μουσείο όπου θα απολαύσετε, «κλασικά μουσικά κομμάτια από όπερες, κινηματογραφική μουσική και ελληνικές γνωστές μελωδίες από το ιστορικό μουσικό σχήμα της Μπάντας της Πολεμικής Αεροπορίας»!!!

Όμως, απ’ ότι φαίνεται, η μπάντα της πολεμικής αεροπορίας δεν θα βομβαρδίσει το φιλόμουσο κοινό με τις ευχάριστες νότες του θρυλικού εμβατηρίου «Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν …».

Υπό την μπαγκέτα του Υποσμηναγού Αλέξανδρου Λιτσαρδόπουλου, «η Μπάντα της Πολεμικής Αεροπορίας αποτελείται από Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς, οι οποίοι είναι παράλληλα μουσικοί υψηλής επαγγελματικής κατάρτισης που έχουν φοιτήσει σε διάφορα ωδεία της χώρας και έχουν καταταγεί στην Πολεμική Αεροπορία μετά από εξετάσεις»!!!

Είναι τόσο καλή μπάντα που «συμμετέχει σε διεθνή φεστιβάλ του εξωτερικού και ηγείται της παρέλασης των αποδήμων Ελλήνων που πραγματοποιείται στην 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης με την ευκαιρία του εορτασμού της 25ης Μαρτίου»!!!

Όπως ανακοίνωσε η Διεύθυνση του Μουσείου Ακρόπολης, δίνεται «η ευκαιρία στους επισκέπτες να περιηγηθούν τους εκθεσιακούς χώρους και να απολαύσουν τη θέα του Ιερού Βράχου υπό το σεληνόφως του νυχτερινού αττικού ουρανού». Ούτε ο Ρίτσος δεν θα έγραφε τέτοιες υπέροχες γραμμές για τον «Ιερό Βράχο»! Άραγε τι λέει η Εκκλησία για αυτή την απροκάλυπτη ειδωλολατρία;

Συγχαρητήρια στον αρχαιολόγο, καθηγητή, βουλευτή επικρατείας του Σημίτη (1996), Δημήτρη Παντερμαλή, που διευθύνει το Μουσείο εδώ και πολλά χρόνια, για τη μουσικό-πολεμική πρωτοβουλία. Ο Παντερμαλής ξέρει και από πόλεμο. Η διδακτορική διατριβή του στο περίφημο γερμανικό πανεπιστήμιο του Φράϊμπουργκ είχε τίτλο «Τα πορτρέτα των στρατηγών της κλασικής εποχής»! Υπενθυμίζουμε ότι η Μπάντα Τζαζ του 6ου Αμερικανικού Στόλου και η Ορχήστρα της Πολεμικής Αεροπορίας του Ισραήλ, θα δεχόντουσαν με ευγνωμοσύνη μια πρόσκληση για ρεσιτάλ στην Ακρόπολη και σε άλλες σκηνές (Ολυμπία, Δελφοί, Σούνιο κ.α.).

Όπως είναι γνωστό το Μουσείο Ακρόπολης βρίσκεται στις πρώτες θέσεις του καταλόγου «επισκεψιμότητας». Ορίστε και δυο γνώμες για το Μουσείο, ενός Αμερικανού αρχιτέκτονα και ενός Βρετανού δημοσιογράφου.

– The site planning resembles a foreign embassy instead of a modern museum; that is, it designed for security instead of openness.∼ [= Ο σχεδιασμός του χώρου θυμίζει ξένη πρεσβεία αντί για ένα σύγχρονο μουσείο, είναι δηλαδή σχεδιασμένο για ασφάλεια αντί για άνοιγμα προς τα έξω.]
– Jan Lepicovsky, Αμερικανός αρχιτέκτονας, από το άρθρο του στον ιστότοπο του Συλλόγου Αμερικανών Αρχιτεκτόνων Archinet, 31 Ιούλη 2009.

- A banana republic police HQ maybe, but not a home for the Elgin marbles.∼ [= (ένα χτίριο) Ίσως η ΓΑΔΑ μιας μπανανίας, αλλά όχι το σπίτι για τα Ελγίνεια μάρμαρα]
– Ο τίτλος του άρθρου του Simon Jenkins, πολυβραβευμένου δημοσιογράφου ενεργού υποστηριχτή της επιστροφής των αρχαιοτήτων της Ακρόπολης από το Βρετανικό Μουσείο, http://www.guardian.co.uk/theguardian The Guardian, Πέμπτη 22 Οχτώβρη 2009.

Πηγή: http://www.theacropolismuseum.gr/el/content/aygoystiatiki-panselinos-sto-moyseio-akropolis

Η Χάρις Αλεξίου μια από τις κορυφαίες Ελληνίδες τραγουδίστριες δίνει συναυλία Αλληλεγγύης στον αγώνα των απολυμένων καθαριστριών, σχολικών φυλάκων και εκπαιδευτικών, σήμερα το βράδυ ώρα 9 μμ στην πλατεία Συντάγματος. Τη συναυλία διοργανώνει ο ραδιοφωνικός σταθμός Στο Κόκκινο.

Παρά το πρόγραμμα καλοκαιρινών συναυλιών με τους Nouveau Sextet, η Αλεξίου βρήκε το χρόνο για να εκφράσει και καλλιτεχνικά την αλληλεγγύη της.

Την Παρασκευή η Αλεξίου έκανε την παρακάτω δήλωση:
«Δεν υπάρχει ζωή χωρίς εργασία και πόσο θα καταρρακώνεται η αξιοπρέπεια των ανθρώπων που μάθανε να κερδίζουν την ζωή τους με τον κόπο τους.
Είναι γυναίκες, μάνες, σύζυγοι, γιαγιάδες – άφησαν σπίτια και οικογένειες και βγαίνουν επί τόσους μήνες στους δρόμους ακριβώς για να μπορούν να έχουν σπίτια και οικογένειες. Είναι το ‘ισχυρό φύλο’ της σημερινής κοινωνίας – αυτό που δεν το βάζει κάτω, που δεν χαρίζει το δίκιο του.
Αυτές οι γυναίκες είναι η φωνή της συνείδησής μας – το τελευταίο μας καταφύγιο. ‘Καθαρίζουν’ αυτή τη στιγμή για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
Ένα κράτος, που είναι ευρωπαϊκό, τηρεί πρώτα απ’ όλα τις αποφάσεις των δικαστηρίων (είναι ζήτημα κοινής λογικής η επαναπρόσληψή τους, από τη στιγμή που τις δικαιώνουν και τα δικαστήρια)».

Δεκάδες καλλιτέχνες και διανοούμενοι υπόγραψαν κείμενο συμπαράστασης:

Αλέκος Αναστασίου – Φωτιστής, Γιάννης Ιωάννου – Μουσικός/Συνθέτης, Καλλιόπη Βέτα – Τραγουδίστρια, Λυδία Φωτοπούλου – Ηθοποιός, Άσπα Τομπούλη– Σκηνοθέτης/Θεατρολόγος
, Υβόννη Μαλτέζη – Ηθοποιός, Δήμητρα Σύρου – Ηθοποιός, Ελένη Μανωλοπούλου – Σκηνογράφος/Ενδυματολόγος, Κωνσταντίνος Ζαμάνης – Σκηνογράφος/Ενδυματολόγος
 Νίκος Ρουμπάκης – Ηθοποιός, Μάνος Ελευθερίου– Συγγραφέας, 
Ντίνα Αβαγιάννου – Ηθοποιός, Νίκος Αρβανίτης – Ηθοποιός, 
Γεράσιμος Γεννατάς – Ηθοποιός, Ρήγας Αξελός – Ηθοποιός/Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων, Μαρία Γκασούκα – Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αιγαίου, 
Νίκος Δαφνης – Ηθοποιός/σκηνοθέτης, Κωνσταντία Σαραντοπούλου– Ηθοποιός, 
Κοραής, Δαμάτης – Σκηνοθέτης/Ηθοποιός, Ιωάννα Γκαβάκου – Ηθοποιός, 
Ελένη Δάφνη – Ηθοποιός, Κώστας Τζαφέρης – Ηθοποιός, Δανάη Καλαχώρα – Ηθοποιός
, Ελένη Σούμη – Εικαστικός, Γιάννης Ζουγανέλης – Μουσικός, Ελεονόρα Ζουγενέλη – Τραγουδίστρια, Γιάννης Μπελώνης – Μουσικός, Λίλλυ Μελεμέ – Σκηνοθέτης/Ηθοποιός
, Δημήτρης Μυλωνάς – Ηθοποιός/Σκηνοθέτης, Άρης Τρουπάκης – Ηθοποιός/Σκηνοθέτης, 
Κυριακή Σπανού – Σκηνοθέτης?πανεπιστημιακός, Μανώλης Παπαδάκης – Σκηνοθέτης
Αντώνης Σκαμνάκης – Μουσικός, Νατάσσα Μωΰοσγλου – Μουσικός, Αντώνης Γαλέος – Ηθοποιός, Παναγιώτα Βιτετζάκη – Ηθοποιός, Νάταλι Δήμου – Ηθοποιός, Ερρίκος Μηλιάρης – Ηθοποιός, Χάρης Σταθόπουλος – Σκηνοθέτης, Νικήτας Αναστόπουλος – Ηθοποιός, Ναταλία Στυλιανού – Ηθοποιός, Σελίνα Διαμαντοπούλου – Ηθοποιός, Γιάννης Μόσχος – Σκηνοθέτης, 
Αλέξης Αλάτσης – Σκηνοθέτης, Μαρία Κόμη-Παπαγιαννάκη – Ηθοποιός, Πέγκυ Τρικαλιώτη – Ηθοποιός, Αντρέας Μαυραγάνης – Ηθοποιός, Τάσος Αντωνίου – Ηθοποιός/Μουσικός,  
ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Αγαπητός Μανδάλιος, Γιώργος Μιχαλακόπουλος, Κατια Γερου, Νένα Μεντή, Μάνος Βακούσης, Τάκης Βουτέρης, Αννίτα Δεκαβάλλα, Σταύρος Σβήγκος, Ελένη Ουζουνίδου, Γιώργος Παπαγεωργίου, Αννέτα Παπαθανασίου, Δημήτρης Τάρλοου, Ορέστης Τζιόβας, Σάββας Στρούμπος, Χρύσα Σπηλιώτη, Νίκος Ψαρράς, Μηνάς Χατζησάββας, Γιώτα Φέστα, Ελένη Ράντου, Γιάννης Τσορτέκης, Όμηρος Πουλάκης, Δημήτρης Πιατάς, Αγλαΐα Παππά, Γιάννος Περλέγκας, Ρηνιώ Κυριαζή, Ανέζα Παπαδοπούλου, Γιώργος Μακρής, Ηρώ Μανέ, Όλια Λαζαρίδου, Θέμις Μπαζάκα, Μανώλης Μαυροματάκης, Πέρης Μιχαηλίδης, Κατερίνα Λυπηρίδου, Λένα Παπαληγούρα, Λεωνίδας Καλφαγιάννης, Δάφνη Λαμπρόγιαννη, Μαρία Κατσανδρή, Γιάννης Μποσταντζόγλου, Ταμίλα Κουλίεβα, Φιλαρέτη Κομνηνού, Αντώνης Καρυστινός, Ανθή Ανδρεοπούλου, Μίνα Αδαμάκη, Γρηγόρης Καραντινάκης, Στεφανία Γουλιώτη, Κόρα Καρβούνη, Παντελής Δεντάκης, Μάκης Παπαδημητρίου, Βασίλης Μαυρογεωργίου, Κώστας Γάκης, Γεράσιμος Γεννατάς, Διαμαντής Καραναστάσης, Αμαλία Μουτούση, Μάνια Παπαδημητρίου
ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ: Έλλη Παπακωνσταντίνου, Τάκης Τζαμαριάς, Σταύρος Τσιώλης, Ελένη Σκότη, Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, Μαριάννα Κάλμπαρη, Θοδωρής Γκόνης, Γιάννης Καλαβριανός, Γιάννης Κακλέας, Άντζελα Μπρούσκου
ΜΟΥΣΙΚΟΙ: Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Φοίβος Δεληβοριάς, Σπύρος Γραμμένος, Σωκράτης Μάλαμας, Στ. Δρογωσης,  Γιώργος Νταλάρας, Παναγιώτης Καλατζόπουλος, Ευανθία Ρεμπούτσικα, Κώστας Θωμαΐδης, Γ. Ανδρέου, 
ΧΟΡΟΓΡΑΦΟΙ: Αγγελική Στελλάτου, Σεσίλ Μικρούτσικου.
Τα σωματεία στηρίζουν τη συναυλία για τις καθαρίστριες

Σωματεία που στηρίζουν τη συναυλία αλληλεγγύης στον αγώνα των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών με τη Χ. Αλεξίου, που διοργανώνουν ο ρ/σ Στο Κόκκινο και η “Αλληλεγγύη για όλους” στην πλατεία Συντάγματος.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΩΝ ΑΝΕΛΚΥΣΤΗΡΩΝ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΦΟΡΙΑΚΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΘΕΑΜΑΤΟΣ ΑΚΡΟΑΜΑΤΟΣ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΟΤΑ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΟΤΑ
ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ Ο.Τ.
ΕΝΩΣΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΧΟΡΕΥΤΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΛΥΡΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ
ΕΝΩΣΗ ΛΥΡΙΚΩΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΩΝ ΜΕΛΟΔΡΑΜΑΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΛΥΡΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΧΟΡΕΥΤΩΝ – ΧΟΡΕΥΤΡΙΩΝ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΩΝ ΧΟΡΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ (ΠΑΣΥΕ)
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑ & ΤΟΥΡΙΣΜΟ (ΠΑΣΕΝΤ)
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΥΛΑΞΗΣ (ΠΑΣΕΦ)
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΣΕΦΕ)
ΕΝΩΣΗ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΤΡΟΦΙΚΩΝ ΚΑΙ Σ/Μ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ESTEE LAUDER & ΟΜΙΛΟ ΓΡ. ΣΑΡΑΝΤΗ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΘΝΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ & ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ (ΣΕ-ΕΙΕΑΔ)
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΩΝ ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ NOKIA-SIEMENS NETWORKS
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΝΕΙΖΟΜΕΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ
ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ – (ΕΣΠΗΤ)
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΩΝ

http://left.gr/news/megali-synaylia-gia-tis-katharistries-me-ti-haroyla-alexioy-ti-deytera-28-ioylioy