► Μια συνοπτική απάντηση στις αντιπολεμικές θέσεις των ΚΚΕ και Αριστερών Οργανώσεων, και στη συκοφαντία του Α. Δραγανίγου στο “Πριν”.

ΛΕΝΙΝ: ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ
Σκοπός των μαρξιστικών κομουνιστικών κομμάτων είναι η οργάνωση της εργατικής τάξης στη σοσιαλιστική επανάσταση για την ανατροπή του καπιταλισμού. Αυτό πρότειναν οι Μαρξ και Ένγκελς στο Κομουνιστικό Μανιφέστο (Φλεβάρης 1848) της Ένωσης Κομουνιστών, αυτό έπραξε ο Λένιν και οι Μπολσεβίκοι τον Οχτώβρη 1917.
Αν αντιπαραθέσει κανείς τα κείμενα του Λένιν της δεκαετίας του 1910 για τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, για την αυτοδιάθεση των εθνών, για τον Ιμπεριαλισμό, για την ταξική πάλη ανατροπής του καπιταλισμού, με τις σημερινές αντιπολεμικές θέσεις, κείμενα και πραχτική του ΚΚΕ και των Αριστερών κομμάτων και οργανώσεων, θα καταλάβει ότι πρόκειται για δυο αντίθετες μεταξύ τους απόψεις.
Στρατηγική του Λένιν στην περίοδο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ήταν η εργατική τάξη να παλέψει για την ήττα της καπιταλιστικής κυβέρνησης της, ενάντια στον πασιφισμό, να μετατρέψει τον πόλεμο σε εμφύλιο πόλεμο για την ανατροπή της καπιταλιστικής κυβέρνησης της. (Λένιν, Ιούλης 1915).

ΑΜΥΝΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ, ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΝΑΤΟ
Το ΚΚΕ και οι Αριστερές Οργανώσεις υποστήριξαν τον αγώνα των αντιφασιστών σε Λουγκάνσκ και Ντονέτσκ αλλά σήμερα αντιτίθενται στις δυο Λαϊκές Δημοκρατίες!
Ο πόλεμος που εξαπέλυσε η Ρωσία είναι ένας αμυντικός πόλεμος ενάντια στην επεχτατική επίθεση του ΝΑΤΟ. Η ήττα του ΝΑΤΟ και η συντριβή των φασιστών της Ουκρανίας, η νίκη της Ρωσίας και των αντι-φασιστών του Ντόνμπας θα ενδυναμώσει τους αγώνες της ευρωπαϊκής εργατικής τάξης και νεολαίας ενάντια στα διχτατορικά μέτρα και λιτότητα της ΕΕ, και θα οδηγήσει σε αγώνες τους Ρώσους και Ουκρανούς εργαζομένους για την ανατροπή των ολιγαρχών, για εργατική δημοκρατία.
Οι ηγεσίες των ΚΚΕ και των Αριστερών Οργανώσεων καλούν στην απόσυρση της Ρωσίας που θα αφήσει ανυπεράσπιστους τους πληθυσμούς στο Ντόνμπας. Προβάλλουν το αντιπολεμικό τους μένος ως κύρια αρχή των κομουνιστών ενώ γνωρίζουν τις θέσεις του Λένιν για “προοδευτικούς”, “δίκαιους” και “αμυντικούς” πολέμους, σε αντίθεση με τους “επιθετικούς” πολέμους των καπιταλιστών-ιμπεριαλιστών.
Οι ηγεσίες των ΚΚΕ και των Αριστερών Οργανώσεων ακολουθούν το μικροαστικό πασιφισμό και την αταξική ηθική, σε αντίθεση με την ανάλυση του Λένιν που καταδίκασε τον πασιφισμό (“Σοσιαλισμός και Πόλεμος” Ιούλης 1915, στο “Β. Ι. Λένιν για τον πόλεμο και τη σοσιαλιστική επανάσταση”, Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2013, σ. 103-7).
Ο πασιφισμός και η μπουρζουάδικη ηθική των Αριστερών Οργανώσεων τους οδήγησε ακόμη και σε υποστήριξη των αντιδραστικών διαδηλώσεων στη Ρωσία ενάντια στον πόλεμο από υποστηριχτές της Δύσης (“Κοινή Αντιπολεμική Δήλωση Οργανώσεων”, 12/4/2022).
Το 1922 ο Λεφ Τρότσκι εξήγησε στο βιβλίο του “Μεταξύ Κόκκινου και Άσπρου” ότι ο Κόκκινος Στρατός εισέβαλε στη Γεωργία καθώς η χώρα αυτή είχε γίνει η βάση των ιμπεριαλιστικών στρατών που πολέμαγαν τη νεαρή Σοβιετική Δημοκρατία.
Το 1939 καθώς ξεσπούσε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ο Τρότσκι στο “Η ηθική τους και η ηθική μας” ξεκαθάρισε ότι η ηθική του Μαρξισμού έχει ως κριτήριο το δίκιο της παγκόσμιας εργατικής τάξης και της προόδου της ανθρωπότητας.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
Στην ανακοίνωση τής ΚΕ του ΚΚΕ για τον πόλεμο στην Ουκρανία, 12/3/2022, το κόμμα “απευθύνεται σήμερα στους εργαζόμενους, στους νέους, στις νέες, στους αυτοαπασχολούμενους, στους αγρότες, στις γυναίκες, σε όλο τον ελληνικό λαό. Τους καλεί σε επαγρύπνηση και συναγερμό ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή”.
Φτάνει όμως η “επαγρύπνηση” όταν το ΝΑΤΟ φουντώνει τον πόλεμο και η “ελληνική εμπλοκή” είναι πλήρης ελληνική συμμετοχή στον πόλεμο με αποστολή όπλων, χρήση των ΝΑΤΟ-αμερικανικών βάσεων, και προθυμία της Κυβέρνησης Μητσοτάκη να αποστείλει στρατεύματα στην Ουκρανία!
Δεν αρκούν οι διαδηλώσεις του ΚΚΕ και των Αριστερών Οργανώσεων για την εκδίωξη των βάσεων των ΕΠΑ-ΝΑΤΟ στην Ελλάδα.
Το ΚΚΕ στην απόφαση της ΚΕ για τον πόλεμο στην Ουκρανία τονίζει: “Σήμερα, ο λαός δεν πρέπει να δεχτεί να πληρώσει τον πόλεμο! … Μόνη λύση είναι η εργατική – λαϊκή οργάνωση για την αντεπίθεση. Η λαϊκή πάλη άμεσα να υποχρεώσει την όποια κυβέρνηση σε μέτρα υπεράσπισης του εργατικού – λαϊκού εισοδήματος”.
Αυτή είναι μια ρεφορμιστική θέση της ηγεσίας του ΚΚΕ, μια αντιδραστική ψευδαίσθηση που θεωρεί ότι η “λαϊκή πάλη” θα υποχρεώσει τον Μητσοτάκη και “όποια” καπιταλιστική κυβέρνηση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ να υπερασπίσει το εισόδημα της εργατικής τάξης!
Στη σημερινή κατάσταση μόνο η ανατροπή της χούντας Μητσοτάκη, και όποιας καπιταλιστικής κυβέρνησης, μπορεί να οδηγήσει στην εργατική εξουσία εξόδου από ΝΑΤΟ, ΕΕ και τερματισμό του πολέμου.

ΙΣΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ, “ΟΥΤΕ ΝΙΚΗ ΟΥΤΕ ΗΤΤΑ”
Το ΚΚΕ και οι Αριστερές Οργανώσεις κρατούν ίσες αποστάσεις από ΝΑΤΟ και Ρωσία, αρνούνται να καλέσουν και να πάλεψουν για την ήττα του ΝΑΤΟ (και της Ελλάδας) στον πόλεμο της Ουκρανίας, και το κύριο αρνούνται την πάλη για την ανατροπή της Κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Οι Μαρξ και Ένγκελς στην εποχή τους δεν κρατούσαν ίσες αποστάσεις αλλά πάντα υποστήριζαν την εργατική τάξη και τους καταπιεσμένους λαούς ενάντια στους καταπιεστές καπιταλιστές. Οι Μαρξ και Ένγκελς υποστήριξαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία ενάντια στις επιθέσεις του εγγλέζικου και γαλλικού ιμπεριαλισμού και βέβαια γνώριζαν πολύ καλά την αντιδραστική φύση του Σουλτάνου.
Ούτε ο Λένιν κράτησε ίσες αποστάσεις το 1915. Κάλεσε σε μετατροπή του πολέμου σε εμφύλιο πόλεμο για την ήττα της καπιταλιστικής κυβέρνησης και καταδίκασε σοσιαλιστές (και τον Τρότσκι) για αντικατάσταση του συνθήματος της ήττας με το σύνθημα “ούτε νίκη, ούτε ήττα” που οδηγούσε στην “υπεράσπιση” της καπιταλιστικής πατρίδας.
Το ΚΚΕ και οι Αριστερές Οργανώσεις κρατούν ίσες αποστάσεις από Ρωσία και ΝΑΤΟ, όπως κράτησαν ίσες αποστάσεις στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στο Ιράν, Ιράκ, Συρία, Λιβύη, Αφγανιστάν. Υπήρξαν αντίθετοι στις ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές επεμβάσεις αλλά ταυτόχρονα αρνήθηκαν να καλέσουν για την ήττα του ιμπεριαλισμού και τη νίκη του Ιράν, Ιράκ, Συρία, Λιβύη, Αφγανιστάν καθώς θεωρούν τα καθεστώτα σ’ αυτές τις χώρες καπιταλιστικά και εγκληματικά.
Τί έχουν άραγε να πουν οι ηγεσίες του ΚΚΕ και των Αριστερών Οργανώσεων μετά τη νίκη της Συρίας και του Αφγανιστάν; Δεν ήταν οι νίκες αυτές τεράστια χτυπήματα στον ιμπεριαλισμό και σιωνισμό; Δεν έδωσαν θάρρος αυτές οι νίκες στην Παλαιστινιακή Επανάσταση και στους εργαζομένους και νεολαία της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης;
Η ήττα των φασιστών του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία θα είναι ένα ακόμη μεγαλύτερο χτύπημα στους ιμπεριαλιστές ΕΕ-ΕΠΑ-Βρετανία και στο καπιταλιστικό σύστημα.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΡΡΟΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
Σκοπός του ΝΑΤΟ ιμπεριαλισμού είναι να γονατίσει οικονομικά τη Ρωσία και να της επιτεθεί για να επιβάλει ένα νεο-αποικιοκρατικό καθεστώς που θα λεηλατήσει τον πλούτο της Ρωσίας και θα εκμεταλλευτεί άγρια τη ρωσική εργατική τάξη υπέρ των καπιταλιστικών πολυεθνικών.
Οι ΕΠΑ επιθυμούν τον πόλεμο για να υποτάξουν τη Ρωσία και εξαφανίσουν τη φλόγα της Οχτωβριανής Επανάστασης, και να επιβληθούν ως επικυρίαρχοι σ’ όλη την Ευρώπη. Ο καπιταλισμός διεξάγει πόλεμο σε δυο μέτωπα: ενάντια στη Ρωσία και ταυτόχρονα να τσακίσει την αντίσταση της εργατικής τάξης και νεολαίας.
Αλλά η παγκόσμια οικονομική κρίση του καπιταλισμού είναι η μεγάλη του αδυναμία και γι’ αυτό μια σειρά από μεγάλες χώρες της Ασίας (Ινδία, Ιράν, Ινδονησία, Κίνα κ.α.) αρνήθηκαν να συνταχτούν με το ΝΑΤΟ και να επιβάλουν κυρώσεις στη Ρωσία.
Ο παγκόσμιος καπιταλισμός απέτυχε να επιλύσει την οικονομική κρίση και την πανδημία κορονοϊού. Επιβίωσε με την “ποσοτική χαλάρωση” και τα 0% τραπεζικά επιτόκια. Σήμερα χτυπιέται από τον πληθωρισμό και αναγκάστηκε να τερματίσει την “ποσοτική χαλάρωση” την ώρα που η εργατική τάξη και νεολαία ξεσηκώνεται ενάντια στην ακρίβεια, ανεργία, φτώχεια και διχτατορικά μέτρα και νόμους.
Ο ιμπεριαλισμός έχει δεχτεί τις τελευταίες δεκαετίες ιστορικές ήττες σε Ιράν, Συρία και Αφγανιστάν, ενώ οι πόλεμοι σε Ιράκ και Λιβύη οδήγησαν σε χάος.
Το 1915 ο Λένιν έγραψε ότι οι πόλεμοι των αποικιών ενάντια στα ιμπεριαλιστικά κράτη “θα είναι «δίκαιοι», «αμυντικοί» άσχετα [υπογράμμιση Λένιν] από το ποιος επιτέθηκε πρώτος και ο κάθε σοσιαλιστής θα ευχόταν τα κράτη τα καταπιεζόμενα, τα εξαρτημένα, τα κράτη χωρίς πλήρη δικαιώματα να νικήσουν τις καταπιέστριες, δουλοκτητικές, ληστρικές «μεγάλες» Δυνάμεις”.
Οι ηγεσίες των Αριστερών Οργανώσεων θεωρούν τη σημερινή φάση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού και του κολοσιαίου χρέους (“φούσκα”), με την κατάρρευση αμερικανικών τραπεζών το 2008, ως μια περιοδική ή δομική κρίση, και υποστηρίζουν ότι η εργατική τάξη και νεολαία στην Ελλάδα έχει ηττηθεί.
Παρόμοια, για τη σταλινική ηγεσία του ΚΚΕ ο καπιταλισμός κατάφερε να ξεπεράσει την “περιοδική” κρίση του και η εργατική τάξη ηττήθηκε. Γι’ αυτές τις ηγεσίες ο καπιταλισμός είναι νικηφόρος και έχει μέλλον!

ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΔΡΑΓΑΝΙΓΟΥ ΣΤΟ “ΠΡΙΝ”
Ο Α. Δραγανίγος, ηγετικό στέλεχος του ΝΑΡ, σε άρθρο του στο Πριν (“Αντικαπιταλιστική πάλη κόντρα σε πόλεμο και φτώχεια”, 29-30 Απρίλη 2022, σ. 3) κατασυκοφαντεί τις θέσεις των Τροτσκιστών για την ήττα του ΝΑΤΟ και την υποστήριξη του αμυντικού πολέμου της Ρωσίας. Γράφει ότι, “Οι δυνάμεις που τάσσονται υπέρ της Ρωσίας, από την ακροδεξιά μέχρι ορισμένες τάσεις στην αριστερά και την αυτονομία, αντικειμενικά ενισχύουν τον πόλεμο, δικαιολογούν τις θηριωδίες της εισβολής. Ειδικά όσοι μιλούν από κομμουνιστική σκοπιά εξευτελίζουν τα κομμουνιστικά ιδεώδη …”
Αυτοί που “εξευτελίζουν τα κομμουνιστικά ιδεώδη” είναι οι ηγεσίες του ΚΚΕ και των Αριστερών οργανώσεων που υποστηρίζουν τις ίσες αποστάσεις, που αρνούνται να καλέσουν για την ήττα του ΝΑΤΟ και την ανατροπή του Μητσοτάκη, που δηλώνουν αντιπολεμικοί πασιφιστές σε πλήρη αντίθεση με τις θέσεις του Λένιν.
Οι ηγεσίες των ΚΚΕ και των Αριστερών Οργανώσεων θεωρούν τον πόλεμο στην Ουκρανία ως ιμπεριαλιστικό πόλεμο μεταξύ δυο ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων. Όπως οι ιμπεριαλιστές, αυτές οι ηγεσίες ταυτίζουν το καθεστώς του αντικομουνιστή Πούτιν με τη Ρωσία.
Το ΚΚΕ και οι οργανώσεις που αποσπάστηκαν, από υμνητές του Στάλιν και του υπαρχτού σοσιαλισμού σε μια χώρα και της συνύπαρξης με τον ιμπεριαλισμό, υποστηριχτές της αντεπανάστασης του Γκορμπατσόφ, χαραχτηρίζουν τη Ρωσία ως καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική ως αποτέλεσμα της ανατροπής της εξουσίας του Κομουνιστικού Κόμματος από τους ίδιους τους ηγέτες του κόμματος που προτίμησαν τον καπιταλισμό.
Αλλά ο Πούτιν, που αποκαλούσε τους ιμπεριαλιστές ως “συνεργάτες” απέτυχε, όπως και οι Γκορμπατσόφ – Γιέλτσιν, να εγκαθιδρύσει το δυτικό μοντέλο του καπιταλισμού. Το καθεστώς Πούτιν είναι η “νέα” μεταμόρφωση της σταλινικής αντεπαναστατικής γραφειοκρατίας που αναγκάστηκε να πολεμήσει ενάντια στους πρώην φίλους του. Στη Ρωσία αντιμάχονται οι κοινωνικές σχέσεις που εγκαθίδρυσε η Οχτωβριανή Επανάσταση με τους καπιταλιστές ολιγάρχες. Το μέλλον της Ρωσίας θα εξαρτηθεί από την πορεία της Ευρωπαϊκής Επανάστασης.
Στη Ρωσία επικράτησε η αντεπαναστατική σταλινική εθνικιστική γραφειοκρατία στη δεκαετία του 1920 καθώς η σοσιαλιστική επανάσταση ηττήθηκε στη Γερμανία και σε άλλες χώρες και η ΕΣΣΔ απομονώθηκε.
Ο αρχηγός του Κόκκινου Στρατού Λεφ Τρότσκι και οι σύντροφοι του πολέμησαν ενάντια στην ανάδειξη της αντεπαναστατικής γραφειοκρατίας και τον εκφυλισμό της Επανάστασης με το λάβαρο της Παγκόσμιας Σοσιαλιστικής Επανάστασης.
Στη μεταβατική εποχή των πολέμων και επαναστάσεων η Ρωσία είναι ένα εκφυλισμένο εργατικό κράτος και οι Τροτσκιστές την υπερασπίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό και ΝΑΤΟ, με προοπτική την πολιτική επανάσταση και την επανεγκαθίδρυση – σε Ρωσία και Ουκρανία – σε ανώτερο επίπεδο της Σοβιετικής Δημοκρατίας της ΕΣΣΔ των Λένιν και Τρότσκι.

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Ζούμε στην περίοδο της θανάσιμης τερματικής κρίσης του καπιταλισμού, μια επαναστατική περίοδο που κρίνεται το μέλλον της ανθρωπότητας.
Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα με τις τεράστιες απεργίας και πορείες ενάντια στα μνημόνια, η νεολαία στην Ευρώπη με τις μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στα διχτατορικά μέτρα για τον κορονοϊό, οι μεγάλες πρωτομαγιάτικες πορείες σε Γαλλία και Γερμανία, δείχνουν ότι η εργατική τάξη και νεολαία σ’ όλη την Ευρώπη βρίσκονται στο δρόμο της εξέγερσης.
Δεν πρόκειται να αποδεχτούν την ακρίβεια, την καταστολή, την ανεργία και τη φτώχεια και ούτε τα νέα διχτατορικά μέτρα και αντεργατικούς νόμους καθώς οι κυρώσεις ενάντια στη Ρωσία θα χτυπήσουν την ΕΕ.
Η έξοδος από την κρίση για όλη την ανθρωπότητα και ο τερματισμός των πολέμων βρίσκεται στην παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση και στην ανατροπή του του χρεοκοπημένου και παρωχημένου καπιταλισμού.
Αυτή την προοπτική του Τροτσκισμού, του Μαρξισμού του σήμερα, καλούνται να υλοποιήσουν οι αγωνιστές της εργατικής τάξης και νεολαίας με τη δημιουργία μαζικών επαναστατικών κομμάτων της Τέταρτης Διεθνούς σε κάθε χώρα. –