► ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!
► ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΥΛΗΣ ΣΕ ΕΕ – ΕΠΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ!
Προτεραιότητα της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ είναι η γρήγορη και άμεση αφαρμογή των «συμφωνηθέντων» (τρίτο μνημόνιο) με ΕΕ και η «επανακεφαλαιοποίηση» των παντελώς χρεοκοπημένων «συστημικών» τραπεζών, σύμφωνα με την ομιλία του Τσίπρα στο Υπουργικό Συμβούλιο την περασμένη βδομάδα.
φωτό Μάριος Λώλος.
Υπολογίζεται ότι άλλα 20 δισ. ευρώ θα δοθούν στις 4 τράπεζες επιπλέον των 40-50 δισ. ευρώ που τους έχουν ήδη δοθεί από το 2010. Το κράτος έχει τον απόλυτο έλεγχο σ’ αυτές τις τράπεζες, αλλά σκανδαλωδώς η κυβέρνηση – με διαταγές βέβαια της ΕΕ, Φρανκφούρτης και Γουόλ στρητ – αρνείται να τις εθνικοποιήσει. Οι τράπεζες παραμένουν ιδωτικές και λειτουργούν σύμφωνα με τα συμφέροντα των τραπεζιτών-ολιγαρχών.
Και αυτή τη βδομάδα συνεχίζεται η πτώση στο Χρηματιστήριο της Αθήνας ιδιαίτερα μεγάλη για τις τραπεζικές μετοχές, καθώς ακόμη δεν έχουν «επανακεφαλιοποιηθεί». Τα κοράκια-σπεκουλαδόροι (κύρια τα αμερικάνικα φαντς και τράπεζες) αποσύρουν τα κεφάλαια τους.
Στην Ευρωπαϊκή κεντρική Τράπεζα, στην Φρανκφούρτη, ο Ντράγκι «τυπώνει» ηλεκτρονικά δισεκατομμύρια κάθε βδομάδα για την επιβίωση των ευρωπαϊκών τραπεζών, κυβερνήσεων και Ευρωζώνης. Αυτός και το ΔΝΤ πιστεύουν ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και το «τύπωμα» δεν είναι παρά προσωρινή λύση (οι ΕΠΑ το σταμάτησαν πέρυσι).
Αλλά δεν έχουν καμιά άλλη λύση, καμιά πρόταση για την επίλυση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
Γι’ αυτό εξαπολύουν «κεραυνοβόλο πόλεμο» στους εργαζόμενους να τους συντρίψουν προτού η εργατική τάξη και νεολαία ανασυνταχτεί και εξαπολύσει μαζική αντίσταση επαναστατικών διαστάσεων. Παράλληλα εγκαθιδρύουν το κράτος των μνημονίων: η Ελλάδα μετατρέπεται σε νεο-αποικία της ΕΕ και μια χούντα τεχνοκρατών-οικονομολόγων από τις Βρυξέλες θα είναι το αληθινό αφεντικό της χώρας. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία θα υπάρχει ως «βούλα» για την επικύρωση των μνημονιακών νόμων. Τα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα εξαφανίζονται και τα ΜΑΤ – με συνδρομή και άλλων δυνάμεων ασφαλείας – ετοιμάζονται για νέα εγκλήματα.
Οι συνωμοσίες της ΕΕ και της ντόπιας μπουρζουαζίας στη βδομάδα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιούλη 2015, κορυφώθηκαν το ίδιο βράδυ όταν απείλησαν πραξικόπημα αν η κυβέρνηση αποδέχονταν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και την έξοδο από το ευρώ. Ο Τσίπρας δεν αποδέχτηκε το ΟΧΙ και είπε ΝΑΙ στις απειλές και στην ΕΕ.
Αυτή είναι και η στρατηγική της ΕΕ – ΕΠΑ. Αν αποτύχει ο Τσίπρας να επιβάλλει το μνημόνιο με τη βία των ΜΑΤ, τότε θα προσπαθήσουν για μια διχτατορική κυβέρνηση με πρωθυπουργό κάποιο/α τοποτηρητή των Βρυξελών.
Φωτό Μάριος Λώλος.
► ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΩΝ ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΩΝ
Η νέα κυβερνοκλίκα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ υπόδουλη σε ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΠΑ, εντείνει την επίθεση στους εργαζομένους με το τρίτο μνημόνιο. Για να αντιμετωπιστεί και να συντριβεί η αυτή η επίθεση, απαιτείται αγώνας με πρόγραμμα και στρατηγική, για να νικήσει η αντίσταση των εργαζομένων.
Αυτός ο αγώνας δεν μπορεί να είναι σε στάδια! Η ταξική πάλη είναι ενιαία και άμεση για ανατροπή μνημονίων, κυβέρνησης και καπιταλισμού, εξόδου από ΕΕ και ΝΑΤΟ. Ο αγώνας ενάντια στα μνημόνια, την ανεργία και τη φτώχεια, είναι την ίδια στιγμή και αγώνας για την ανατροπή της κυβέρνησης, για έξοδο από ΕΕ και ΝΑΤΟ, για το σοσιαλισμό με ανατροπή του καπιταλισμού και του καταπιεστικού κράτους. Δεν μπορεί να υπάρχει αγώνας για τη συντριβή των μνημονίων διαφορετικός και ξεχωριστός από τον αγώνα για ανατροπή της κυβέρνησης και του καπιταλισμού.
Όλα μαζί βέβαια μπορεί να μην τα πετύχουμε την ίδια στιγμή, αλλά σε μια διαρκή διαδικασία μάχης.
Έτσι και η ενότητα της εργατικής τάξης, της νεολαίας, των αγροτών και των μικροεπαγγελματιών, μπορεί να επιτευχθεί μέσα και στη διάρκεια αυτών των αγώνων.
ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ
► Κατάργηση των μνημονίων, έξοδος από ευρώ και ΝΑΤΟ, ολοκληρωτική διαγραφή του δημοσίου χρέους.
Όχι στη μαζική ανεργία, στους νέους φόρους, στις αυξήσεις τιμών των προϊόντων, στις ιδωτικοποιήσεις, στην καταστροφή δημόσιας υγείας, παιδείας, πρόνοιας, στα προγράμματα φτηνής εργασίας.
Επαναφορά μισθών και συντάξεων στα επίπεδα του 2009 συν πληθρωριστικές αυξήσεις, εθνικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας για όλους και όλες, επανίδρυση των καταργημένων οργανισμών (εργατική κατοικία κ.α.), φτηνά ενοίκια, δωρεάν αστικές συγκοινωνίες.
Επανεθνικοποίηση όλης της υποδομής συγκοινωνιών και ενέργειας κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση.
Διάλυση αστυνομίας, ΜΑΤ, ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ κλπ. Εχτός νόμου φασίστες, νεο-ναζί και ρατσιστές.
Έξω από το ευρώ, εθνικοποίηση όλων των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο και διαχείριση, έκδοση εθνικού νομίσματος. Διαγραφή των χρεών των εργατικών νοικοκυριών και μικροαγροτών. Φτηνά εργαλεία και πετρέλαιο στους αγρότες. Προστασία από φυσικές καταστροφές.
Συμμαχίες με κράτη και λαούς που εναντιώνονται και αγωνίζονται ενάντια στην εθνική καταπίεση και τον ιμπεριαλισμό και σιωνισμό. Καλοδεχούμενοι όλοι οι πρόσφυγες και μετανάστες.
Για την αντικατάσταση της ΕΕ και Ευρωζώνης από τα Ενωμένα Σοσιαλιστικά Κράτη της Ευρώπης.
ΠΩΣ ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ
► Μέσα και στρατηγική
Ενιαίο Μέτωπο εργαζομένων, Λαϊκές Συνελέυσεις – Συμβούλια Δράσης, εργατικές πολιτοφυλακές σε όλες τις περιοχές.
Για την αντίσταση στις ιδιωτικοποιήσεις και κλεισίματα με μπλοκαρίσματα και καταλήψεις, με οργάνωση και κατεύθυνση από Επιτροπές που θα ενώνουν συνδικάτα και εργατικούς φορείς, εργαζομένους, νεολαία, φοιτητές, επαγγελματίες, αγρότες.
Για την εκδίωξη της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας από ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ομοσπονδίες και εκλογή νέας επαναστατικής ηγεσίας. Ενοποίηση ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αναδιοργάνωση σε αμεσοδημοκρατικά πρότυπα των συνδικάτων.
Διοργάνωση πανελλαδικής συνέλευσης εργαζομένων για την εκδίωξη της γραφειοκρατίας και την οργάνωση γενικής πολιτικής απεργίας διαρκείας για την ικανοποίηση των αιτημάτων της εργατικής τάξης με ανατροπή μνημονίων και κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ.
ΤΟ ΜΕΣΟ ΚΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ
► Επαναστατικό κόμμα
Ο καπιταλισμός σάπισε και επί ένα και πλέον αιώνα μας οδηγεί στη βαρβορότητα με συνεχείς πολέμους και οικονομικές κρίσεις. Δεν μπορεί να βελτιωθεί ο καπιταλισμός, δεν υπάρχει η βάση για κάτι τέτοιο, το οικονομικό του σύστημα χρεοκόπησε. Το μέλλον στον καπιταλισμό δεν είναι παρά καταστροφές. Η ανατροπή του καπιταλισμού είναι σήμερα μια αναγξαιότητα για να συνεχίσει να υπάρχει πολιτισμός και ανθρωπότητα.
Ζούμε στην επαναστατική περίοδο της ανατροπής του καπιταλισμού με την αντίσταση της ευρωπαϊκής εργατικής τάξης και νεολαίας στη λιτότητα.
Τα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας, του σταλινισμού και της μικροαστικής ριζοσπαστικότητας πρόδωσαν την εργατική τάξη ξανά και ξανά. Προτιμούν τον καπιταλισμό από την επανάσταση, το σοσιαλισμό και τον παγκόσμιο κομμουνισμό.
Για τη νίκη της εργατικής τάξης απαιτείται ένα κόμμα όπως αυτό του Λένιν αποφασισμένο να φτάσει μέχρι το τέλος, μέχρι τη σοσιαλιστική επανάσταση και την ανατροπή του καπιταλισμού.
Το κύριο καθήκον σήμερα στην Ελλάδα (και στην Ευρώπη) είναι η ίδρυση και συγκρότηση επαναστατικού κόμματος της 4ης Διεθνούς για να ετοιμάσει, εκπαιδεύσει και οδηγήσει τους εργαζόμενους και τη νεολαία στην ανατροπή του καπιταλιστικού κράτους με τη σοσιαλιστική επανάσταση.
Σκοπός η εθνικοποιημένη σχεδιασμένη οικονομία και η πλήρης εργατική δημοκρατία (διχτατορία του προλεταριάτου), για την ικανοποίηση των αναγκών και αιτημάτων των εργαζομένων, της νεολαίας και των μικροεπαγγελματιών και αγροτών. –
► Η παγκόσμια οικονομική κρίση του καπιταλισμού και η επαναστατική φύση της εργατικής τάξης
Την Τρίτη 22 Σεπτέμβρη, η Διευθύνων Σύμβουλος του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ σε μια συζήτηση στο ίδρυμα οικονομικών ερευνών Μπρούκινς στη Γουάσιγντον, τόνισε ότι «τα καθοδικά ρίσκα για την παγκόσμια οικονομία είναι μεγαλύτερα από ό,τι ήταν», ξεκαθάρισε ότι «η επανευθυγράμμιση της νομισματικής πολιτικής έχει επιπτώσεις» (εννοούσε την πολιτική λιτότητας), και χαρακτήρισε «επικίνδυνη την επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας».
Η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία πάει κατά διαόλου, ουσιαστικά είπε η Λαγκάρντ, και ούτε η Κίνα μπορεί να μας σώσει. Η νέα κολοσσιαία φούσκα είναι έτοιμη να εκραγεί.
Η λύση για τον ιμπεριαλισμό είναι να καταστρέψει παντού κεφάλαια, μισθούς και συντάξεις, σχολεία, νοσοκομεία και πρόνοια, μαζί με ανέργους, μικρομεσαίους και αγρότες, με σκοπό να βάλει αξία στη φούσκα των τραπεζών, μετοχών και πλαστικού χρήματος.
Αλλά αυτά δεν γίνονται ούτε με Δευτέρα Παρουσία.
Αυτό που γίνεται όμως σήμερα, σ’ όλο τον πλανήτη, είναι η καταστροφή κεφαλαίων (χρεοκοπημένων τραπεζών, βιομηχανιών, κρατών αλλά και προϊόντων) και η καταστροφή τςη δημόσιας παιδείας, υγείας, πρόνοιας. Αντί τα κράτη να ξοδεύουν χρήματα για παιδεία-υγεία-πρόνοια, όλα αυτά τα χρήματα οι καπιταλιστές θέλουν να πηγαίνουν για τη μείωση του παγκόσμιου χρέους (=φούσκας). Τα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις και αυτά εκεί πάνε, στη μαύρη τρύπα του παγκόσμιου χρέους.
Τα κεφάλαια με τα οποία χτίστηκαν σχολεία κλπ. ή δημιουργήθηκαν οι κοινωνικές δομές, και αυτά πρέπει να καταστραφούν για να μειωθεί το παγκόσμιο χρέος, και να μην σκάσει η κολοσσιαία φούσκα.
Οι καπιταλιστές φαγώνονται βέβαια μεταξύ τους για ποιανού κεφάλαια θα καταστραφούν, ποιανού η χώρα θα χρεοκοπήσει.
Το ζήτημα είναι πώς, με τι πρόγραμμα, με τι στρατηγική, με τι μέσα οι εργαζόμενοι και η νεολαία σήμερα μπορούν να αντισταθούν στην καταστροφική λαίλαπα της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης που επιβάλλει διχτατορικά τα μνημόνια λιτότητας σ’ όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από την οικονομική κατάρρευση του 2008 τα κόμματα της σοσιαλιστικής αριστεράς στην Ελλάδα (ΚΚΕ, τα κόμματα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τα “μ-λ”, η ΟΚΔΕ κ.α.) προτείνουν αγώνα ενάντια στα μνημόνια και έξοδο από την ΕΕ. Λογικό θα ήταν αυτά τα κόμματα σήμερα να είχαν ενισχυθεί οργανωτικά και εκλογικά.
Αντί γι’ αυτό, ο “ριζοσπαστικός” ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ/ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε την υποστήριξη των εργαζομένων, νεολαίας και πλατιών κομματιών της αγροτιάς και των μικρομεσαίων πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλλες και τελικά με μια ιστορική προδοσία. Σε Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία έχουν εκλεγεί μνημονιακές κυβερνήσεις ενώ στη Γαλλία οι ρατσιστές-φασίστες του Εθνικού Μετώπου απειλούν να πάρουν την εξουσία.
Αλλά ενώ κυβερνούν μνημονιακές κυβερνήσεις, υπόδουλες σε ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΠΑ, οι εργαζόμενοι, αγρότες και νεολαία δεν έχουν σταματήσει να αντιστέκονται με τεράστιες κινητοποιήσεις και γενικές απεργίες. Όμως όπως η σοσιαλδημοκρατία πέρασε στο νεο-φιλελευθερισμό, έτσι και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία πρόδωσε τους μαζικούς αγώνες.
Όπως έγινε φανερό και με τις ελληνικές εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη – και ήταν επίσης φανερό στις βρετανικές εκλογές τον περασμένο Απρίλη – οι εργαζόμενοι ψήφισαν καπιταλιστικά μνημονιακά κόμματα γιατί δεν υπήρχε ούτε ένα κόμμα που να βροντοφώναζε με σαφήνεια και αποφασιστικότητα ότι η μόνη λύση είναι η ανατροπή του καπιταλισμού και αυτό σημαίνει σοσιαλιστική επανάσταση.
Η απουσία μιας επαναστατικής ηγεσίας, ενός μαζικού εργατικού κόμματος, που θα πει τα πράγματα με τα αληθινά τους ονόματα είναι η αιτία που εκλέχτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και οι τράπεζες συνεχίζουν να “ανακεφαλαιώνονται” από την υπεραξία της εργατικής τάξης.
Για να μπορέσει να νικήσει η εργατική τάξη τα μνημόνια, πρέπει να υπάρχει μια ηγεσία που να έχει κατανοήσει, και συνεχώς να μορφώνει τους εργαζόμενους και τη νεολαία, τα βασικά: τι είναι καπιταλισμός, ποια είναι η φύση της σημερινής οικονομικής κρίσης, τι σημαίνει ευρώ και Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ευτυχώς ο Καρλ Μαρξ με το Κεφάλαιο και ο Βλαντιμίρ Λένιν με τον Ιμπεριαλισμό – το ανώτερο στάδιο του καπιταλισμού, εξήγησαν με σαφήνεια τον καπιταλισμό και τη λειτουργία του. Για τη σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση το ΚΚΕ αρνείται ότι είναι κάτι μεγαλύτερο από μια “κυκλική κρίση” του καπιταλιστικού συστήματος, ενώ τα κόμματα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ αναγνωρίζουν το “δομικό” χαραχτήρα της.
Είναι φανερό ότι από την ανάλυση της σημερινής παγκόσμιας κρίσης βγαίνουν και τα συμπεράσματα – προοπτικές της πολιτικής δράσης των αριστερών κομμάτων. Η άρνηση ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.α. να αποδεχτούν ότι η σημερινή παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού είναι μια κατάρρευση του συστήματος, μια επιθανάτια κρίση του καπιταλισμού, ότι δεν υπάρχει μέλλον σ’ αυτό το σύστημα εχτός από τη βαρβαρότητα των πολέμων και της ανθρωποφάγας λιτότητας, τους καθιστά ανίκανους να μιλήσουν για αγώνα για την ανατροπή της πηγής του κακού, της πηγής της κρίσης, του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος.
Και αρνούνται τον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού και τη σοσιαλιστική επανάσταση σήμερα, γιατί ουσιαστικά δεν αποδεχονται ούτε τον Μάρξ ούτε τον Λένιν.
Αντίθετα πιστεύουν, ότι ο καπιταλισμός έχει μέλλον και ότι οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν θέλουν ούτε είναι ικανοί να ανατρέψουν τον καπιταλισμό.
Φιλοσοφικά μιλώντας, αυτοί οι αριστεροί ξεκινούν από τα μυαλιά των ανθρώπων και όχι από την πραγματικότητα της κοινωνίας που διαμορφώνει και αλλάζει ιδέες.
Γι’ αυτούς ο Μαρξισμός δεν είναι Διαλεχτικός Υλισμός και σοσιαλιστική επανάσταση, αλλά κοινωνιολογία, δηλαδή μικροαστική “αριστερή” πολιτική που αρνείται την επανάσταση και τη φύση της σημερινής εποχής ως επαναστατικής, όπως ο διάολος το λιβάνι.
Η Τέταρτη Διεθνής και οι τροτσκιστές στην Ελλάδα της Επαναστατικής Μαρξιστικής Έωσης, ακολουθούν τη μέθοδο του Διαλεχτικού Υλισμού και της ανάλυσης της σημερινής κρίσης ώς “επιθανάτιου ρόγχου” του καπιταλιστικού συστήματος. Γι’ αυτό θεωρούμε ως το άμεσο καθήκον της εργατικής τάξης και νεολαίας το χτίσιμο ενός επαναστατικού μαρξιστικού κόμματος.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση δεν είναι απλά προϊόν σπεκουλαδόρων τραπεζιτών, αλλά ο συνδυασμός της κρίσης του συστήματος στη εποχή του ιμπεριαλισμού, στην “εποχή των πολέμων και επαναστάσεων” όπως την περιέγραψε ο Λένιν, με το νόμο της πτώσης του κέρδους (Μαρξ), και των αντιφάσεων της μεταπολεμικής “οικονομικής άνθησης” φούσκας και της τελειωτικής της φάσης, το πλασματικό χρήμα της τελευταίας 30ετίας.
Μόνο η Τέταρτη Διεθνής από το 1971 ανάλυσε τις αιτίες της κρίσης και προειδοποίησε την εργατική τάξη. Από τότε η Τέταρτη Διεθνής συνεχώς αναλύει την κρίση και τονίζει την ανάγκη της σοσιαλιστικής επανάστασης με τη δημιουργία επαναστατικών κομμάτων.
Για να νικήσει τα μνημόνια η εργατική τάξη, πρέπει να πολεμήσει με συνείδηση της φύσης της σημερινής εποχής και με όπλο το επαναστατικό κόμμα – αυτή είναι η ιστορική εμπειρία από την Κομμούνα του Παρισιού το 1871 έως σήμερα. – Επαναστατική Μαρξιστική Ένωση, Αθήνα 28 Σεπτέμβρη 2015.
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ Υποστηριχτές της 4ης Διεθνούς 