► ΚΑΤΩ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ! ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ!

Η μεγάλη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, αποτέλεσμα της πλήρους αποδοχής του των μνημονίων ΕΕ-ΔΝΤ, είναι μια απόλυτη ήττα τής ιδέας ότι μπορεί να υπάρξει κάποιος συμβιβασμός με το διευθυντήριο της ΕΕ και τον ιμπεριαλισμό.

Ο Τσίπρας από τη διακήρυξη ότι θα σχίσει τα μνημόνια, πέρασε στην υποταγή στην ΕΕ και αποκήρυξε το βροντερό ΟΧΙ του ελληνικού λαού στα μνημόνια βάρβαρης λιτότητας με πραξικόπημα και κυβέρνησε ως μια κοινοβουλευτική χούντα, με τους/τις βουλευτές να ψηφίζουν τις διαταγές των Βρυξελών χωρίς ούτε να τις διαβάσουν!

Η κυβέρνηση Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ υπόγραψε το τρίτο μνημόνιο και τον Ιούνη 2018 τα διαρκή μνημόνια. Όλη η ελληνική οικονομία, φόροι και όλα τα κρατικά έσοδα, όπως και ολόκληρη η κρατική περιουσία (νοσοκομεία, σχολεία, πανεπιστήμια, ορφανοτροφεία, μουσεία, υπουργεία κλπ.) είναι στα χέρια των «δανειστών» επικυρίαρχων ΕΕ-ΔΝΤ που ελέγχουν τις Ανεξάρτητες Αρχές. Η όποια εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κανένα έλεγχο στα οικονομικά της χώρας, η Ελλάδα είναι μια νεο-αποικία της ΕΕ!

Μαζική ανεργία, «ελαστικές» μορφές εργασίας και «εργολαβικοί» εργαζόμενοι, μισθοί και συντάξεις πείνας, νοσοκομεία, παιδεία και πρόνοια σε κατάρρευση, ιδιωτικοποιήσεις και καταστροφή περιβάλλοντος, αυτή είναι η προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ!

Από την απεργικαή κινητοποίηση στην Τράπεζα Πειραιώς τον περασμένο μήνα. Φωτό Ε.Α.

Το εκλογικό αποτέλεσμα τής 7ης Ιούλη 2019 ήταν μεγάλη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και της μνημονιακής πολιτικής του, και όχι των εργαζομένων και της νεολαίας που αγωνίζονται συνεχώς από το 2010 ενάντια στη βαρβαρότητα των μνημονίων λιτότητας που επέβαλαν οι τραπεζίτες της ΕΚΤ και η ΕΕ. Η εργατική τάξη και η νεολαία δεν έπαψαν να παλεύουν και ενάντια στις προδοσίες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.

Την περασμένη Κυριακή οι εργαζόμενοι έκφρασαν το μίσος τους στο ΣΥΡΙΖΑ και στα μνημόνια. Περίπου 42% των ψηφοφόρων αρνήθηκαν να πάνε να ψηφίσουν, το μεγαλύτερο ποσοστό από το 1974. Τα κόμματα της αριστεράς (ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) είναι πολιτικά ανίκανα να προσφέρουν τη λύση εξουσίας για την εργατική τάξη, τη λύση της άμεσης οργάνωσης για την ανατροπή του καπιταλισμού και την έξοδο από ΕΕ – ΝΑΤΟ.  

Μια σειρά από κλάδους, τρεπεζικοί υπάλληλοι, ναυτεργάτες, βιομηχανικοί εργάτες κ.α., πραγματοποίησαν μαζικές απεργίες και κινητοποιήσεις στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου παρά τα ξεπουλήματα της γραφειοκρατίας των συνδικαλιστικών ομοσπονδιών.

Σ’ αυτές τις απεργίες τα αριστερά κόμματα (ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.α.) αρνήθηκαν κατηγορηματικά να καλέσουν όλη την οργανωμένη εργατική τάξη σε Γενική Απεργία Διαρκείας για τη νίκη των απεργών και τη συντριβή των μνημονίων.

Οι ηγεσίες αυτών των κομμάτων αρνούνται το χαραχτήρα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού ως θανάσιμης κρίσης που δεν μπορεί να επιλυθεί μέσα στο σύστημα, παρά μόνο με την ανατροπή του. Αρνούνται ότι ζούμε σε μια επαναστατική περίοδο όπου η άρχουσα τάξη δεν μπορεί να κυβερνήσει με τα παλιά μέσα τής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, και η εργατική τάξη δεν μπορεί να επβιώσει στη διχτατορία των μνημονίων.

Παράλληλα οι ηγεσίες αυτών των κομμάτων – αυτοαποκαλούμενων κομμουνιστών – θεωρούν ότι η εργατική τάξη είναι ανίκανη να εξεγερθεί ενάντια στα μνημόνια και στον καπιταλισμό.

Γι’ αυτό οι πεσιμιστικές ηγεσίες των ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΟΚΔΕ, ΚΚΕ μ-λ και άλλων αριστερών κομμάτων, στις ανακοινώσεις τους για το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών, θεωρούν ότι σηματοδοτούν «σταθεροποίηση» του πολιτικού συστήματος και ήττα των εργαζομένων!

Την ώρα που σ’ όλη την Ευρώπη – όπως έδειξαν οι πρόσφατες ευροεκλογές – το μεταπολεμικό πολιτικό σύστημα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας καταρρέει και νέα κόμματα αναλαμβάνουν εξουσίες, οι πεσιμιστικές ηγεσίες των αριστερών κομμάτων στην Ελλάδα, βλέπουν ότι αντίθετα στη χώρα της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης, υπάρχει πολιτική σταθεροποίηση!

Από τη Πρωτομαγιάτικη πορεία 20.000 στη Βαρκελώνη που οργάνωσαν οι CCOO και CGT. Εργάτες της ΝΙΣΑΝ αγωνίζονται ενάντια στις μαζικές απολύσεις. Φωτό Ε.Α.

Όλοι οι παγκόσμιοι οικονομικοί οργανισμοί του καπιταλισμού – από το ΔΝΤ έως την τράπεζα BIS – προειδοποιούν για τους άμεσους τεράστιους κινδύνους στο σύστημα από την κολοσιαία «φούσκα» χρέους κρατών, τραπεζών και επιχειρήσεων.

Αντί να περιορίσουν την «ποσοτική χαλάρωση» (χρήμα σε τράπεζες και επιχειρήσεις με 0% επιτόκιο) οι κεντρικές τράπεζες σε ΕΠΑ, Αγγλία, ΕΕ και Ιαπωνία αναγκάστηκαν, από την οικονομική κρίση, να συνεχίσουν την ηλεκτρονική παραγωγή χρήματος για να αποφευχθεί μια νέα παγκόσμια κατάρρευση.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη-Δεξιάς πήρε τη σκυτάλη από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για να αναπτύξει τον ταξικό πόλεμο της άρχουσας τάξης για την υποταγή της εργατικής τάξης και νεολαίας.

Αλλά οι εργαζόμενοι – αντίθετα με τις ιδεολογικές χυδαιότητες περί ήττας της εργατικής τάξης που προέρχονται από τις ηγεσίες ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.α. – είναι σε πορεία αντίστασης που σε διεθνή κλίμακα εξελίσσεται σε εξέγερση ενάντια στις αντεργατικές και ρατσιστικές πολιτικές της ΕΕ και των υπάκουων καπιταλιστικών κυβερνήσεων.

Από διαδήλωση των Κίτρινων Γιλέκων στη Γαλία τον περασμένο Γενάρη. 

Αυτό το διεθνές κίνημα αντίστασης και εξέγερσης πρέπει να μετατραπεί σε μια οργανωμένη δύναμη ανατροπής του συστήματος και των μνημονίων. Απαιτείται ένα σαφές κάλεσμα προς τους εργαζομένους, νεολαία, αγρότες και μικροεπαγγελματίες, για έξοδο από την κρίση μέσω της ανατροπής της ΕΕ και του καπιταλισμού.

Αυτό σημαίνει αγώνα για την οργάνωση Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας, για συγκρότηση Συμβουλίων εργατών, νεολαίας κ.α. σε κάθε περιοχή, για Επιτροπές Αγώνα στους τόπους δουλειάς, για καταλήψεις εργαοστασίων που απειλούνται με λουκέτο, για εργατικές πολιτοφυλακές ενάντια στους ρατσιστές και φασίστες, για κινητοποίηση ενάντια σ’ αυτούς που θα κηρύξουν νέους πολέμους.

Μόνο μ’ αυτή την προοπτική μπορεί να δημιουργηθεί η δύναμη που θα αντισταθεί και θα νικήσει την αντεπανάσταση της ΕΕ, του Μητσοτάκη και των δήθεν αριστερών τύπου Τσίπρα κ.α.

Τώρα είναι η περίοδος της συγκρότησης ενός μαζικού επαναστατικού μαρξιστικού κόμματος της Τέταρτης Διεθνούς για εργατική σοσιαλιστική δημοκρατία σχεδιασμένης εθνικοποιημένης οικονομίας, και για την αντικατάσταση της ΕΕ από τα Ενωμένα Σοσιαλιστικά Κράτης της Ευρώπης. –