► ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΕΡΚΕΛ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
ΠΕΜΠΤΗ 10 ΓΕΝΑΡΗ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 6:00 μ.μ. ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ Ε.Ε.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΣΙΠΡΑ ΜΕ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ!

Ένοπλοι προλετάριοι το Γενάρη 1919 στην Εξέγερση του Βερολίνου.
► Η ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΕ ΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΙΣΤΩΝ ΡΟΖΑ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ ΚΑΙ ΚΑΡΛ ΛΙΜΠΚΝΕΧΤ!
Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 100 χρόνια από την εξέγερση του βερολινέζικου προλεταριάτου, το Γενάρη 1919, ενάντια στην αντεπαναστατική σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Γερμανίας. Μια από τις κορυφαίες επαναστατικές εξεγέρσεις του 20ου αιώνα με τεράστιας σημασίας διδάγματα για τις σημερινές εξεγέρσεις τής ευρωπαϊκής εργατικής τάξης και νεολαίας στον 21ο αιώνα.
Στην εξέγερση πρωτοστάτησε το KPD (Κομουνιστικό Κόμμα Γερμανίας) που είχε ιδρυθεί μόλις πριν λίγες μέρες (1 Γενάρη 1919) από τους ηγέτες τού Σπάρτακους (Spartakusbund) Ρόζα Λούξεμπουργκ, Καρλ Λίμπκνεχτ, Φραντζ Μέρινγκ, Κλάρα Τσέτκιν και άλλους αγωνιστές.
Ήδη από τα τέλη του Δεκέμβρη η ηγεσία του SPD (Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Γερμανίας) είχε οργανώσει την επίθεση με τις παραστρατιωτικές αντεπαναστατικές δυνάμεις Φράϊκορπς, ενάντια στους Σπαρτακιστές, στο Ανεξάρτητο Σοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας (USPD) και στην Επιτροπή Επαναστατικών Συνδικαλιστών, για τη συντριβή της προλεταριακής ηγεσίας της Επανάστασης του Νοέμβρη 1918 στη Γερμανία.
Η Γερμανική Επανάσταση του Νοέμβρη 1918, που ξεκίνησε με την ανταρσία των ναυτών στο Κίελο, τερμάτισε τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και βοήθησε όσο τίποτ’ άλλο τη Σοβιετική Επανάσταση και τη νίκη του Κόκινου Στρατού.

Καρλ Λίμπκνεχτ (1871-1919) και Ρόζα Λούξεμπουργκ (1871-1919) – δολοφονήθηκαν από την ηγεσία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Γερμανίας στην Εξέγερση του Βερολίνου.
Για να συντρίψει το επαναστατικό κίνημα η αντιδραστική κυβέρνηση των σοσιαλδημοκρατών και οι στρατηγοί των Φράϊκορπς οργάνωσαν πολιτική προβοκάτσια ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες επέμβασης των αντεπαναστατικών στρατιωτικών δυνάμεων.
Στις 4 Γενάρη 1919 η κυβέρνηση του SPD απέλυσε από διευθυντή της αστυνομίας του Βερολίνου το στέλεχος του USPD Εμίλ Έϊκχορν ο οποίος είχε οργανώσει χιλιάδες προλετάριους και πρώην στρατιώτες σε πολιτοφυλακή.
Στις 5 Γενάρη 1919 μια τεράστια διαδήλωση υπέρ του Έϊκχορν εκατοντάδων χιλιάδων προλετάριων στο Βερολίνο κατέληξε στην κατάληψη δημόσιων χτιρίων, του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού της πόλης και των γραφείων και πιεστηρίων των αντιδραστικών εφημερίδων. Η διαδήλωση οργανώθηκε από το KPD, το USPD και την Επιτροπή Επαναστατών Συνδικαλιστών.
Την ίδια μέρα σύσκεψη στα κεντρικά γραφεία της αστυνομίας αποφάσισε τη συγκρότηση Επαναστατικής Επιτροπής με αντιπροσώπους από το USPD, το KPD και τους Επαναστάτες Συνδικαλιστές.

Ένοπλη ομάδα Σπαρτακιστών στην Εξέγερση του Βερολίνου Γενάρης 1919.
Στις 6 Γενάρη 1919 κηρύχτηκε Γενική Απεργία στο Βερολίνο για την ανατροπή της κυβέρνησης και μισό εκατομμύριο προλετάριοι, νεολαία και μικροαστοί διαδήλωσαν στο κέντρο της πόλης. Η διαδήλωση χτυπήθηκε από τις αντεπαναστατικές στρατιωτικές δυνάμεις της κυβέρνησης των σοσιαλδημοκρατών με αποτέλεσμα τη δολοφονία 16 προλετάριων.
Το KPD απαιτούσε τη συνέχιση της Επανάστασης του Νοέμβρη για τη δημιουργία Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Κυβέρνησης. Αλλά οι αντιπρόσωποι του USPD και της Επιτροπής Επαναστατών Συνδικαλιστών συνεχώς συζητούσαν στην Επαναστατική Επιτροπή καθώς ουσιαστικά ήταν αντίθετοι στην ανάληψη δράσης ενάντια στην αντεπανάσταση της σοσιαλδημοκρατίας και των Φράϊκορπς. Μάλιστα στις 8 Γενάρη το USPD αποσύρθηκε από την Επαναστατική Επιτροπή και άρχισε συνομιλίες με τον σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργό Έμπερτ!
Εκείνες τις μέρες σύμβουλος του KPD ήταν ο απεσταλμένος των Μπολσεβίκων Καρλ Ράντεκ ο οποίος στις 9 Γενάρη, σε γράμμα του προς την Κ.Ε. των Μπολσεβίκων ανάφερε ότι το KPD δεν ήταν έτοιμο για μια επαναστατική ανατροπή, ενώ η πλειοψηφία των αδύναμων εργατικών συμβουλίων στη Γερμανία υποστήριζε τους σοσιαλδημοκράτες. Ο Ράντεκ αντιτάχτηκε στην πρόωρη εξέγερση και πρότεινε πολιτική μάχη του KPD για να αποχτήσει δύναμη στα εργατικά συμβούλια. Αυτή ήταν και η θέση της Ρόζα Λούξεμπουργκ.
Ο Καρλ Λίμπκνεχτ παρασύρθηκε από τον επαναστατικό ενθουσιασμό του προλεταριάτου και, χωρίς την έγκριση της ηγεσίας του KPD, κάλεσε σε επαναστατική εξέγερση.
Στις 10 Γενάρη 1919 τα καλά οργανωμένα και οπλισμένα Φράϊκορπς με τανκς ξεκίνησαν την επίθεση ενάντια στα οδοφράγματα και τις καταλήψεις του προλεταριάτου στο Βερολίνο. Ακολούθησε για μια βδομάδα σφαγή των προλετάριων μαχητών και των ηγετών του. Στις 15 Γενάρη συνελήφτηκαν και εκτελέστηκαν η Λούξεμπουργκ και ο Λίμπκνεχτ από τα Φράϊκορπς. Το πτώμα της Λούξεμπουργκ πετάχτηκε σ’ ένα κανάλι και ανασύρθηκε μετά από μήνες.

Το Μνημείο στους Ρόζα Λούξεμπουργκ, Καρλ Λίμπκνεχτ και τους δολοφονημένους προλετάριους της Εξέγερσης του Βερολίνου το 1919, έργο του αρχιτέκτονα Μies van der Rohe (1876-1969), 1926. Καταστράφηκε από τους Ναζί το 1933.
Όπως ομολόγησε και ο Γκουστάφ Νόσκε, Υπουργός Άμυνας της αντεπαναστατικής κυβέρνησης των σοσιαλδημοκρατών (στο βιβλίο του «Από το Κίελο [ανταρσία ναυτών] στο [πραξικόπημα] Καπ», 1920), η Επαναστατική Επιτροπή μπορούσε να κυριαρχήσει στο Βερολίνο μέσα σε μια μέρα αν είχε αποφασισμένη ηγεσία και καθορισμένους στόχους. (Βικτόρ Σερζ «Έτος ένα της Ρωσικής Επανάστασης», μετ. Παρασκευάς Ψάνης, εκδόσεις Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο, Αθήνα 2017, υποκεφάλαιο “Ήττα των Εργατών στη Γερμανία” σ. 445-50).
Ο Ράντεκ υπογράμμισε την απειρία και τα λάθη της ηγεσίας του KPD, ένα νέο κόμμα που δεν είχε σφυρηλατηθεί ως μια μαρξιστική επαναστατική δύναμη.
Η καταστολή της Εξέγερσης του Βερολίνου το 1919 και η δολοφονία των ηγετών Λούξεμπουργκ και Λίμπκνεχτ, δεν έλυσε τα κοινωνικά προβλήματα της Γερμανίας και στέρησε από το γερμανικό προλεταριάτο τους δυο κύριους ηγέτες του.
Στις χώρες της δυτικής Ευρώπης ο καπιταλισμός ήταν τρομοκρατημένος σε περίπτωση που οι Γάλοι, Βρετανοί και Ιταλοί εργάτες αποφάσιζαν να ακολουθήσουν τον επαναστατικό δρόμο της Ρωσίας και της Γερμανίας.
Το 1919 αποδείχτηκε μια Επαναστατική Χρονιά με Σοβιετική Κυβέρνηση στη Βαυαρία, και άλλες περιοχές της Γερμανίας, στην Ουγγαρία και μεγάλες κινητοποιήσεις εργατών στη βόρεια Ιταλία.

Άγαλμα της Ρόζα Λούξεμπουργκ (έργο 1998 του γλύπτη Ρολφ Μπίεμπλ, γεν. 1951) στην πλατεία Φραντζ Μέρινγκ του Βερολίνου.
Σήμερα στην επαναστατική περίοδο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού, το ευρωπαϊκό προλεταριάτο περνά από την Αντίσταση στα μνημόνια λιτότητας, σε μαζικές εξεγέρσεις ανατροπής των κυβερνήσεων και της ΕΕ.
Η νεολαία και οι αγωνιστές της εργατικής τάξης καλούνται στο ιστορικό τους καθήκον, τη δημιουργία μαζικών μαρξιστικών κομμάτων της 4ης Διεθνούς σε κάθε χώρα της Ευρώπης, για τη σοσιαλιστική επανάσταση και την αντικατάσταση της ΕΕ με τα Ενωμένα Σοσιαλιστικά Κράτη της Ευρώπης. –