► Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΟΥΖΕΝ ΠΟΤΙΕ – ΠΙΕΡ ΝΤΕ ΖΙΤΕΡ
Συμπληρώνονται 100 ολόκληρα χρόνια από την Οχτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία. Η ανατροπή του καπιταλισμού κηρύχτηκε στις 25 Οχτώβρη 1917 στην Πετρούπολη στο Συνέδριο των Σοβιέτ, των συμβουλίων εκλεγμένων αντιπροσώπων εργατών και στρατιωτών (στη μεγάλη τους πλειοψηφία αγρότες). Η επέτειος γιορτάζεται στις 7 Νοέμβρη σύμφωνα με το νέο ημερολόγιο, το λεγόμενο Γρηγοριανό, που αντικατέστησε το παλιό Ιουλιανό ημερολόγιο, που ίσχυε στη Ρωσία την περίοδο της Επανάστασης.
Ύμνος της Επανάστασης ανακηρύχτηκε η Διεθνής το ποίημα του εργάτη ποιητή Ουζέν Ποτιέ (Eugene Pottier) που μελοποιήθηκε το 1888 από τον εργάτη μουσουργό Πιέρ ντε Zιτέρ στη γαλλική εργατούπολη Λιλ.
Και ο Ποτιέ και ο Ντε Ζιτέρ υπήρξαν συνεπείς σοσιαλιστές αγωνιστές, και αφιέρωσαν τη ζωή τους στο εργατικό και σοσιαλιστικό κίνημα.
Ο Ποτιέ γεννήθηκε στο Παρίσι πριν 201 χρόνια στις 4 Οχτώβρη 1816. Πέθανε στις 6 Νοέμβρη 1887 στο Παρίσι. Ο Ποτιέ, εργαζόμενος στις μεταφορές και μασόνος, το Μάρτη 1871 εκλέχτηκε στο Συμβούλιο της Παρισινής Κομούνας, Αμέσως μετά την αιματηρή καταστολή της Κομούνας από τα γαλικά στρατεύματα της αντεπανάστασης, τον Ιούνη 1871 έγραψε το ποίημα L’ Internationale (Η Διεθνής). Ο Ποτιέ έζησε στις ΕΠΑ το διάστημα 1873-1880.

Ο ποιητής της Διεθνούς (L’Internationale) Eugene Pottier 1816-1887.
Το ποίημα του Ποτιέ έχει 6 οχτάστιχα και τετράστιχο ρεφρέν (=52 στίχοι). Το πρώτο οχτάστιχο και το ρεφρέν στα γαλικά:
Debout! les damnés de la terre
Debout! les forçats de la faim
La raison tonne en son cratère,
C’est l’éruption de la fin.
Du passé faisons table rase
Foule esclave, debout! debout!
Le monde va changer de base
Nous ne sommes rien, soyons tout!
(ρεφρέν)C’est la lutte finale
Groupons-nous et demain
L’Internationale
Sera le genre humain.
(Μετάφραση στα ελληνικά)
Εξεγερθείτε εσείς οι κολασμένοι της γης
Εξεγερθείτε εσείς οι σκλάβοι της πείνας
Ο Λόγος βροντά στον κρατήρα σας
είναι η έκρηξη του τέλους!
Από το παρελθόν σπάμε καθαρά
πλήθος σκλάβων, εξεγερθείτε! εξεγερθείτε!
Η γη θα αλλάξει τα θεμέλια της
Είμαστε το τίποτα θα είμαστε το όλο.
(ρεφρέν)
Μέχρι την τελική σύγκρουση
ας ενωθούμε και αύριο
η διεθνής θα είναι
η ανθρώπινη φυλή.
![PariscommuneMar1871[1]](https://ergatikiantistasi.files.wordpress.com/2017/10/pariscommunemar18711.jpg?w=645)
Οδόφραγμα Κομουνάρων στο Παρίσι 1871.
Στη μελοποίηση του ποιήματος ο Ντε Ζιτέρ άλλαξε τη δομή των στίχων και έτσι τραγουδιέται στα ελληνικά, και σε άλλες γλώσσες, με πρώτο τετράστιχο το:
Εμπρός της γης οι κολασμένοι
της πείνας σκλάβοι εμπρός-εμπρός
το δίκιο απ’ τον κρατήρα βγαίνει
σα βροντή σαν κεραυνός
Και με τελικό τετράστιχο το:
Στον αγώνα ενωμένοι
κι ας μη λείψει κανείς
ω!, νάτη, μας προσμένει
στον κόσμο η Διεθνής.

Ο μουσουργός της Διεθνούς Pierre de Geyter (1848-1932) με το σφυροδρέπανο στη γραβάτα.
Ο Πιέρ Ντε Ζιτέρ γεννήθηκε στη βελγική πόλη Γκεντ στις 8 Οχτώρη 1848 από Γάλους γονείς. Το 1855 η οικογένεια του μετακόμισε στη βορειο-ανατολική πόλη της Γαλίας Λιλ, όπου ο Ντε Ζιτέρ, όπως και οι γονείς του, δούλεψε σε εργαστάστιο κλωστών. Με βραδινά μαθήματα απέχτησε βασική παιδεία αλλά σπούδασε και ζωγραφική στην Ακαδημία της Λιλ και έπιασε δουλειά ως ξυλοχαράχτης.
Παρακολούθησε μαθήματα μουσικής και έγινε μέλος εργατικής χωρωδίας. Τον Ιούλη 1888 μελοποίησε το ποίημα Η Διεθνής του Ποτιέ για το τοπικό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ο Ντε Ζιτέρ έγινε κομουνιστής και το 1927 τιμήθηκε στη Σοβιετική Ένωση στα 10 χρόνια της Οχτωβριανής Επανάστασης. Πέθανε στις 26 Σεπτέμβρη 1932 στο εργατικό προάστιο του Παρισιού Σεντ Ντενί και πάνω από 50.000 εργάτες και οι οικογένειες τους παρακολούθησαν την κηδεία του.-